H πολιτική αστάθεια και η αδύναμία να υπάρξει έντονη και ορθή πολιτική βούληση, δεν μπορεί παρά να αποτελέσει, ίσως, ένα τραγικό εμπόδιο στην διάσωση της εθνικής μας οικονομίας.
Πόσο δύσκολο ή ίσως πόσο ιδεαλιστικό είναι να ζητήσουμε, από την όποια πολιτική ελίτ έχει απομείνει να κάνει μόνο τη δουλειά της και να παραμερίσει τις κομματικές, μη πολιτικές, μη ουσιώδεις, μη εθνικά χρήσιμες, μη οικονομικά αποδοτικές, μη up to date ασχολίες της εν τέλει...
Το γεγονός πως κάποιοι ψηφίστηκαν να εκπροσωπήσουν μέρος της ελληνικής κοινής γνώμης και αντ' αυτού επιδίδονται σε έσχατης τάξης παραγοντισμό και μικροπολιτική δραστηριότητα, καταδεικνύει το γεγονός πως δεν έχουν καταλάβει τίποτε από τα όσα λαμβάνουν χώρα..
Οι παράγοντες μικροκομματικού επιπέδου δεν έχουν τίποτε να προσφέρουν και ελπίζω και τίποτε να πάρουν από το υπο ΔΝΤ κηδεμονία ελληνικό κράτος..
Ίσως μέχρι σήμερα να είχαμε τους πολιτικούς που μας άξιζαν...
Τώρα όμως που γνωριζουμε την πραγματική διάσταση της μεταπολιτευτικής διακυβερνητικής πρακτικής, δεν αλλάζει κάτι;
Η γνώση αλλάζει τα πράγματα..Η πολιτική κουλτούρα μας ως Έλληνες θα πρέπει να κατευθυνθεί αποκλειστικά με βάση ορθολογικά κριτήρια και κίνητρα..
Μεγιστοποίηση της χρησιμότητας της ψήφου. Επαγγελατική-επιχειρησιακή πολιτική.
Politics by Objectives..
Να κερδίζουμε πολιτική στο εξής.
Να ψηφίζουμε πολιτικούς που θα καταστήσουν την πολιτική δέλεαρ προς απόκτηση..
Αυτος ο στόχος ο πολιτικός.
Κίνητρα για όλους. Όφελος για όλους.
Μεγιστοποιούμε το κέρδος που μπορούμε να πάρουμε από την ψήφο μας. Όχι κατ' ανάγκην υλικό ή πρακτικό ή απτό...
Ας νικήσει η ιδέα της πολιτικής στην τελική..Ας αισθανθούμε την ικανοποίηση, ας είναι αυτό το μόνο δέλεαρ, αρκεί...
Αυτός ο στόχος ο πολιτικός, καθώς ο στόχος ο οικονομικός δεν τίθεται και δεν ελέγχεται εθνικά και ελληνικά anymore..
