Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

Η πολιτική είναι αλλού

Ποτέ μου δε θα ήθελα να μπω σε μια διαδικασία να αιτιολογώ, να δικαιολογώ ή να έρχομαι σε αντιπαράθεση για τις πράξεις και την εικόνα ενός πολιτικού προσώπου, που εκτιμώ, πιστεύω και ψηφίζω.
Ασφαλώς στην πολιτική ο καθένας έχει τις προτιμήσεις του και αν κινείται και προσωπικά σε πολιτικό επίπεδο θα έχει σχηματίσει σίγουρα έναν κύκλο γνωστών, συντρόφων ή αντιπάλων..

Στον χώρο της ΝΔ σίγουρα είναι πλέον εμφανές πως είτε επιλέγεις το ένα ή το άλλο. Αναφέρομαι στη ΝΔ καθώς οι πολιτικές αντιπαλότητες στο ΠΑΣΟΚ φαίνεται μάλλον να έχουν ηρεμήσει..
Αποφασίζεις, επομένως να ακολουθήσεις έναν εκ των δύο.
Αυτό τι σημαίνει;

Προσωπικά σημαίνει πως, ίσως εστίασα σε  κάτι που να μου άρεσε στη μια πλευρά και να ανριλίφθηκα κάτι με αποθάρρυνε στην άλλη.
Η τρέχουσα κατάσταση ξενίζει ίσως περισσότερο καθώς είχαμε ξεσυνηθίσει.
Επί Καραμανλή όλοι ένιωθαν ασφαλείς και κομματικοί..Δεν υπήρχε η έννοια (ή τουλάχιστον δεν ήταν ορατή) του εσωτερικού αντιπάλου..
Η επόμενη μέρα όμως ήρθε συνοδευόμενη από την ήττα των 10 μονάδων και καταλυτικά απομάκρυνε κάθε αλληλέγγυα εσωτερική πολιτική συνύπαρξη..Η απουσία μιας ενίαια αποδεχτής ηγετικής φυσιογνωμίας οδήγησε στη μη συνοχή, στη μη ενίαια πορεία.
Αυτά όμως θα έπρεπε να είχαν τελείωσει μετά τις εσωκομματικές εκλογές...
Ο Καραμανλής, ναι, ήταν ωραίος τύπος. Ναι, είχε το κόμμα στην παλάμη του. Ναι ,υπήρξε ηγέτηςκαι όμως θα μπορούσε να κάνει περισσότερα....Το αποτέλεσμα  δεν τον δικαιώνει ούτε στο ελαχιστο..

Οι επικριτές του Σαμαρά εστιάζουν στο περισσότερο δεξιό προφίλ, που  προβάλλεται ή καλύτερα απορρέι απο το λόγο του νέου προέδρου.
Το ερώτημα είναι και παραμένει, όμως, εάν  οι όποιες συγγενικές (ασφαλώς) ιδεολογικές διαφοροποιήσεις που παρουσιάζονται ανάμεσα στον ΝΔκρατικό πληθυσμό καθιστούν αδύνατη τη συνύπαρξη, τη συναρμόνιση και την κοινή κομματική πορεία.
Η απάντηση είναι ασφαλώς και όχι..
Οι όποιες ανοησίες περί περιχαράκωσης αποκτούν ουσία και ισχύ μόνο στα μυαλά όσων τις πιστεύουν και τις εκφράζουν...
 Η πολιτική είναι αλλού..
Αυτό ίσως καταδεικνύεται και φαίνεται στις μέρες μας περισσότερο από ποτέ..
Ο πρωθυπουργός καλείται επί της ουσίας να ανατρέψει το πολιτικό,οικονομικό και κοινωνικό σκηνικό, χάρη και εξαιτίας του οποίου έγινε πολιτικός και  είναι σήμερα πρωθυπουργός..
Η προσοχή επομένως πρέπει να στραφεί σε πιο σημαντικό τόπο σκέψης..Έαν δεν προσπαθήσουμε να αναγνώσουμε και να μεταφράσουμε τις εξελίξεις και τα γεγονότα θα συναντήσουμε την πολιτική απομόνωση και την πλήρη άγνοια..Θα έχουμε χάσει την ευκαιρία να κατανοήσουμε και ίσως και να διαδραματίσουμε ρόλο στην πολιτική.. 

Το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί και κανένας δεν μπορεί να το αρνηθεί και να το αμφισβητήσει...Τα κοινοτικά μονοπάτια όμως, στα οποία βαδίζει και τα όσα θα κληθεί να υπερασπιστεί ε μετρα και κοινωνικές θυσίες δεν συνάδουν με το σοσιαλιστικό του ιστορικό και πεπρωμένο...
Η πολιτική, το παρελθόν και η αναγκαιότητα για το μέλλον ενός κεντροδεξιού κόμματος θα μπορούσε να οδηγήσει σε κινήσεις με περισσότερη ευελιξία και αποτελεσματικότητα..
Ίσως κάποιος ισχυριστεί ότι  η ευρύτερη κεντροδεξιά παράταξη  ήταν εκείνη που προκάλεσε τα όσα καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε σήμερα...Ας μην είμαστε όμως αφελείς... Η όλη κατάσταση έχει οικοδομηθεί και συντηρηθεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια με τη σύμπραξη και δράση πολλών και με την ανοχή ακόμη περισσότερων..

Η πολιτική σκέψη  προϋποθέτει και μια λογική αντίληψη των όσων συμβαίνουν...
Η απόδοση ευθυνών ίσως να είναι αναγκαία, αλλά τις απαντήσεις τις έχουμε ήδη..

Η πολιτική σκέψη προϋποθέτει μια ορθολογική αντίληψη των όσων συμβαίνουν..Δεν μπορώ να γνωρίζω το μέλλον και δεν μπορούμε να προβλέψουμε την έκβαση των όσων διαδραματιζονται εντός και εκτός...Η χώρα δεν κινείται μόνη της..και η χώρα δε θα κινείται μόνη της και στο μέλλον...Η εταιρική μας θέση δεν κρίνεται αυτή τη στιγμή, απλώς την αποδεχόμαστε σήμερα πιο συνειδήτά από ποτέ για να βοηθηθούμε.....

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

Η εξέλιξη μεταφράζεται σε όρους ηθικής;


Όταν η ηθική και νόμιμη συμπεριφορά συναντά το "σύστημα", ποια είναι η συνέχιση και έκβαση της πορείας;
Όταν θέλεις και όταν πρέπει να θεωρείσαι σωστός, έχεις το περιθώριο να παραβλέψεις (και όχι να δεχτείς ή να δικαιολογήσεις) μια λαθεμένη και άνομη πράξη;

Όταν ακολουθείς μια πορεία ανόδου, που εκ των πραγμάτων οφείλει να χαρακτηρίζεται ηθική και τουλάχιστον νόμιμη, πόσο μπορεί να εμποδίσει την προσωπική σου ανέλιξη μια λάθος κίνηση του παρελθόντος;

Όταν επιθυμείς να "ανέβεις", είναι απαραίτητο να "είσαι μέρος του συστήματος";

Οι απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά είναι για πολλούς εύκολες και αυτονόητες...Φοβάμαι όμως πως στην πράξη  δεν είναι.
Τα πράγματα γίνονται πολύπλοκα και σε μεγάλο βαθμό σύνθετα εξαιτίας της "φυσιολογικής-σύγχρονης αλλά και ιστορικής" ροής των πραγμάτων.
Με τον όρο "σύστημα" ασφαλώς θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε κάθε διαδικασία που με κάθε μέσο, άμεσα ή έμμεσα, κοινωνικά-κοσμικά ή οικονομικά, συμβάλλει στην εξέλιξη και στην άνοδο συγκεκριμένων ευνοημένων πάντα ανθρώπων σε καθορισμένο πάντα πλαίσιο..
Τα ερώτηματα τώρα σε όλη αυτή τη διαδικάσία είναι: α) πώς αντιμετωπίζει ο καθένας προσωπικά το συγκεκριμένο πλαίσιο "κινήσεων"-εξυπηρέτησης συμφερόντων και β) πως κρίνονται τα πρόσωπα που συμβάλλουν και συμμετέχουν στη διαιώνιση του φαινομένου;

Μια μη νόμιμη συμπεριφορά μπορεί να συνδυαστεί και με μια ενδεχομένως ηθική συμπεριφορά;
Μια ηθική συμπεριφορά μπορεί κάποια στιγμή να χαρακτηριστεί από μη ηθικά και μη απόλυτα νόμιμα χαρακτηριστικά δράσης;
Οι απαντήσεις μάλλον άπτονται στον καθένα ξεχωριστά, καθώς καμία απόλυτη απάντηση δεν μπορεί να δωθεί από καμία πλευρά..Το ζητούμενο απλά παραμένει το εξής ένα:
Το άτομο που θέλει να ανελιχθεί, σε ποιο βαθμό του επιτρέπεται η εμπλοκή και η ενασχόληση με το σύστημα;
Η δική μου άποψη πάντως είναι και παραμένει πως στην ουσία μόνο η πράξη και η εμπειρία μπορούν να δώσουν μια ασφαλή και ενδεχομένως προσιτή σε όλους απάντηση..

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

Μην ενοχλείτε όταν μιλάτε!!!!!!


                                 Η αμφισβήτηση πάντα κεντρίζει.
Κερδίζει πόντους και σε αναδεικνύει από την πολιτική αφάνεια.

Το θέμα όμως με την αμφισβήτηση δεν πρέπει απλά να γίνεται για να γίνεται.
Όχι αμφισβήτηση για την αμφισβήτηση.
Το να θέλεις να μιλήσεις κριτικά και ουσιαστικά για κάτι δε θα έπρεπε να αποτελεί μια αυθαίρετη διαδικασία χωρίς ουσιαστικό θεωρητικό έρεισμα..

Το όχι για το όχι
ή
Το ναι για το ναι,
 έχουν αξία μόνο για εκείνους που τα εκφράζουν.
Σε παρακαλώ να κάνεις μια ειλικρινή προσπάθεια να μας πεις μας με ουσία, με νόημα, με αίσθηση και ευθύνη των λεγομένων σου την άποψή σου.
Δεν κερδίζεις πόντους με το να μιλάς. Κερδίζεις ίσως μια στιγμιαία-αστραπιαία ανάδειξη-εμφάνιση.
Θέλω να ακούω μόνο όσα μπορώ και θέλω να ακούω!!!
Ακούγεται εγωιστικό; Μπορεί και να είναι...
Ως πολίτης της χώρας αυτής και έχοντας κατά νου κάθε δικαίωμα και υποχρέωσή μου θα ήθελα να ζητήσω η σφαίρα των κρατικών παροχών, ποιοτικών υπηρεσιών μου να ενισχυθεί ουσιαστικά!!!!!
Θα ήθελα να συσταθεί μια ειδική επιτροπή ή αν είναι περισσότερο εύκολο ένα αρμόδιο θεσμοθετημένο όργανο, το οποίο θα μπορούσε να ελέγχει, να  φιλτράρει και τελικά να επιτρέπει να ακουστούν όσα πρέπει να ακουστούν, να ειπωθούν και ουσιαστικά να ακούσω...
Ασφαλώς η συγκεκριμένη επιτροπή δε θα λειτουργεί για ιδίον όφελος, καθώς η αλτρουϊστική και ανθρώπινή μου διάθεση και διάσταση είναι κάτι πολύ περισσότερο από ανεπτυγμένη και ευαισθητοποιημένη...
Μπορεί η κυβέρνηση Πασόκ να μου εξασφαλίσει τη συγκεκριμένη δυνατότητα;
Αν το Πασοκ, λόγω της μεταξύ μας διαφοράς σχετικά με το πως πρέπει και οφείλει να γίνεται η πολιτική σε αυτή τη χώρα αδυνατεί, μπορεί έστω κάποιος άλλος;
Αν ναι θα είναι ένα βήμα προς την ολοκλήρωση και πραγμάτωση του δικού μου ιδανικού κόσμου!!!

ΥΓ. Μέχρι τότε όμως θα ήθελα να ζητήσω από όσους μιλούν (δημόσια κυρίως) αν όχι να σταματήσουν, να αρχίσουν να σκέφτονται πριν εκφράζουν τους μέσα στο ενδιαφέρον συλλογισμούς τους....
Ευχαριστώ πολύ

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

Για όσους έχουν την εξουσία και το βήμα

Η απλότητα στη σκέψη λειτουργεί σαν την ευγένεια στο λόγο...
Είναι χάρισμα πραγματικό να μπορείς να μιλήσεις και έτσι απλά να αγγίξεις και να πιάσεις το πνεύμα όλων..

Μιλήστε απλά, μιλήστε όπως ξέρετε, διαφορετικά κανένας δε θα καταλάβει και κανένας δε θα μπορέσει να κατανοήσει τα όσα σημαντικά, τα όσα εξαιρετικά..
Το να περιγράφεις την οικονομική και πολιτική ζωή του τόπου με τρόπο οικείο και κατανοητό σε όλους , κερδίζεις σχεδόν ολόκληρο το παιχνίδι της ενημέρωσης και της πολιτικής ..
Μην περιμένετε στο σήμερα να είμαστε διατεθειμένοι να ακούσουμε όπως στο χθες..Η αλήθεια, η αμεσότητα, η ευθύτητα θα κερδίζει τον καθένα..

Το περιτύλιγμα πλέον δεν χρειάζεται (ούτε το θετικό ούτε το αρνητικό)..
Τα βαρύγδουπα και πομπώδη αποφθέγματα με όρους παρελθόντος σε μέρες μέλλοντος επίσης δεν χρειάζονται..
Με απλά λόγια δηλώστε τι θέλετε, αλλά και τι απαιτείτε για μια καινούργια εποχή..
Ο κοσμος δε θα ακούσει.
Δεν θέλει να ακούσει και ασφαλώς δεν μπορείτε να τον κάνετε αλλο να ακούσει.
Μιλήστε για το παρον με το παρόν. Τουλάχιστον έτσι το άτομο θα αναρωτηθεί αν συναnνά μια ενδεχόμενη αλλαγή, το τι θα κάνει και το τι θα σκεφτεί όμως τελικά είναι θέμα ακόμη προς διερεύνηση σήμερα μετά από τα τόσα...