Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009

2010: Νέο Έτος ...Μια Ευκαιρία Για τον Καθένα

Χρόνια Πολλά !

Καλή Χρονιά!

Πολλές Ευχές !
Υγεία Σε όλους Και  Πραγματική Επιθυμία Για Μια Δημιουργική Ζωή !

Αγάπη και Σεβασμό στον Άνθρωπο..

Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009

Η ηρεμία πριν την καταιγίδα

Κάθε προσπάθεια συγκερασμού μιας περιόδου με λάθη και αμφισβητήσεις και μιας περιόδου αισιοδοξίας και νέας πνοής για το μέλλον είναι δύσκολη και εύθραυστη...
Πώς μπορείς να συνδυάσεις δυο καταστάσεις που η βάση και η δομή τους βασίζονται σε διαμετρικά αντίθετες έννοιες και πράξεις;

Πολλοί και ίσως πάρα πολύ σωστά θα έλεγαν πως δεν δικαιολογείται καμία προσπάθεια να ενώσεις  δύσκολες στιγμές του παρελθόντος με ένα ξεκίνημα αισιόδοξο και διαφορετικό...
Θα πρότειναν σκληρές τιμωρίες και πλήρη πολιτική αδράνεια και απραξία όσων έβλαψαν με την στάση και τα λεγόμενά τους. Αυτό θα αναπτέρωνε το ηθικό των ψηφοφόρων, θα αισθάνονταν οι ίδιοι  δικαίωση και θα διαπίστωναν την πραγμάτωση της επόμενης μέρας..

Εσωκομματικά όμως τι θα γινόταν;
Ο όρος ήπια προσαρμογή ασφαλώς και πλέον δεν ακούγεται τόσο όμορφα όσο ακούγονταν δύο τετραετίες πριν, αλλά και πάλι πιστεύω πως η ιδανική λύση είναι η μέση λύση..
Όχι ασφαλώς να δεχτούμε τα κακώς κείμενα της προηγούμενης κυβέρνησης της ΝΔ,αλλά να μην φτάσουμε και στο σημείο να ακυρώσουμε το σύνολο της πολιτικής που άσκησε και του έργου που πρόσφερε..

Ο πρόεδρος της ΝΔ είναι πάρα πολύ εύκολο να παγιδευτεί μέσα στα ναι και στα όχι που πιθανό να ακούει και να αισθάνεται..
Ενδεχομένως τα όσα καταλυτικά ακολουθήσουν στη συνέχεια να έχουν ως προαπαιτούμενο μια καθαρή αντίληψη της εικόνας του πριν και του μετά και μια σχετική σύνδεση του κυβερνητικού έργου της ΝΔ και της επόμενης μέρας της ανασυγκρότησης ..

Προσωπικά εμπιστεύομαι και ακολουθώ ανθρώπους που δεν κάνουν φασαρία και θόρυβο..
Εμπιστεύομαι και ακολουθώ ανθρώπους με σκέψη μεστή και αιχμηρή και όχι κατ' ανάγκη πομπώδη και απόλυτη..
Όλα τα θέματα της ΝΔ, του παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος, για να αντιμετωπιστούν πρέπει να τα προσεγγίσουμε από όλες τις πλευρές..
Η δικαίωση των όσων δεν έφταιξαν και η τιμωρία των όσων έφταιξαν μπορεί να επέλθει πιο αποτελεσματικά μέσα από την σκέψη και τα επόμενα βήματα του νέου προέδρου..
Κανένας δεν ξεχνάει τα όσα ο ίδιος λέει. Ούτε ο Γιώργος Παπανδρέου έχει ξεχάσει τα όσα υποσχέθηκε προεκλογικά ...Αλλά για να είμαστε σωστοί πρέπει να μετράμε τις συνθήκες αλλά και τους δρώντες της κάθε στιγμής...Ο συνεπής πολιτικός δεν κρίνεται από την φασαρία του λόγου και των πράξεών του, αλλά από την ηρεμία και την διαύγεια της σκέψης και του οράματός του..

Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2009

Οι νέοι στην πολιτική

            Πώς αντιμετωπίζει η νεολαία την πολιτική σήμερα;
Σίγουρα πολύ διαφορετικά από ότι την αντιμετώπιζε στο παρελθόν και από ότι θα την αντιμετωπίζει στο μέλλον...
Οι νέοι ασχολούνται, πιστεύουν ταυτίζουν το μέλλον και την πορεία τους με την πολιτική;

Μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης, μέσα από δημοσκοπήσεις αλλά και από την καθημερινή έκφραση δεν εμφανίζεται υπέρ της πολιτικής. Παρουσιάζεται επικριτικό και ανασφαλές σχετικά με την πολιτική του παρόντος και μέλλοντος. Έρευνες δείχνουν πως οι νέοι δεν ενδιαφέρονται, δεν επιθυμούν και δεν εκτιμούν την παρούσα πολιτική δράση.

Παραδοσιακά οι νέοι επικρίνουν και αμφισβητούν την πολιτική. Δεν δέχονται εύκολα τα όσα προσφέρουν οι πολιτικοί στην πολιτική και εκφράζουν διάθεση και ανάγκη για αλλαγή..

Σήμερα οι νέοι παρουσιάζονται απογοητευμένοι. Οι πολιτικές ίσως εξελίξεις των τελευταίων ετών ενδεχομένως να μην επέτρεψαν στους νέους να καλλιεργήσουν την πολιτική τους δράση.
Αυτό όμως δεν σημαίνει απολύτως τίποτε.
Κανείς δεν μπορεί να καταστήσει την πολιτική σκέψη του νέου αδρανή.. Η απογοήτευση που πιθανότατα να προέρχεται από το πολιτικό σκηνικό μπορεί να αποτελέσει το πιο βαθύ κίνητρο για την πολιτική αφύπνιση και δράση..

Οι νέοι, που συμμετέχουν στις πολιτικές νεολαίες και δραστηριοποιούνται πολιτικά, αλλά και οι μη κομματικοποιημένοι νέοι διαθέτουν σίγουρα πολιτική άποψη...Όλοι έχουν πολιτική άποψη και αυτό τελικά είναι το μεγάλο ζητούμενο, οι νέοι δηλαδή να εκφράζονται συνειδητά πολιτικά. Η ενίσχυση της πολιτικής συνείδησης της νεολαίας αποτελεί το μεγάλο στοίχημα των πολιτικών. Οι πολιτικοί εχουν στη διάθεση της βάσης τους μια νεολαία απογοητευμένη, ενδεχομένως απούσα από τις εκλογικές διαδικασίες, αλλά ταυτόχρονα με έντονα πολιτικό στίγμα..
Οι όσες επικρίσεις για τους νέους σήμερα δεν αναφέρονται και δεν αγγίζουν το σύνολο της νεολαίας.. Η νέα γενιά φέρει αισιόδοξα στοιχεία..Με τον λόγο, την ψήφο αλλά πάνω από όλα με την αφύπνιση και την πολιτική εγρήγορση θα διαδραματίσουν ρόλο στο μέλλον.
Το ζητούμενο επομένως είναι ο ανοιχτός ,συνεχής και άμεσος διάλογος πολιτικών-νεολαίας.Μόνο με αυτόν τον τρόπο η πολιτική θα λάβει μηνύματα που θα την βοηθήσουν  για το μέλλον και η νεολαία θα γνωρίσει την πολιτική και κομματική δράση και θα κατανοήσει τον κόσμο της πολιτικής..  .Μόνο όταν τελικά γνωρίσεις κάτι, δεν το κρίνεις αβίαστα και αναίτια... 
Πότε όμως οι νέοι θα δηλώσουν παρόν στην πολιτική ζωή;
Η καθαρή και απόλυτη απάντηση είναι, πως μόνο όταν θα αντιληφθούν την ηθική, τις αξίες και ένα κράτος δικαίου, στο οποίο μπορούν να υπάρξουν και να σταθούν ισότιμα και με ασφάλεια...


Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2009

Η Μυστική Συνταγή

 
Βένη Μουζακιάρη


Ποιο στυλ πολιτικού αρχηγού ταιριάζει στον Έλληνα;

Η απάντηση δεν είναι απλή.
Ίσως να υπάρχουν όντως ορισμένα χαρακτηριστικά τα οποία χαρακτηρίζουν έναν πρόεδρο ενός κόμματος. Θεωρητικά πάντα μιλώντας η ρητορική ικανότητα, η ευφυία, η ικανότητα να σε πείθει, η έλλειψη αδυναμιών στην πρώτη ανάγνωση, η δυναμική πολιτική παρουσία ακόμη και το ρίσκο αποτελούν στοιχεία ενός πολιτικού αρχηγού..

Είναι όμως μόνο αυτά που πρεπει να υπάρχουν;
Μπορούν να οδηγήσουν στην νίκη (που πέρα από κάθε αμφιβολία αποτελεί το τελικό ζητούμενο);                                 

Η απάντηση είναι όχι.
Η πρώτη ανάγνωση ενός πολιτικού προσώπου μπορεί να είναι επιπόλαιη και να καλύπτεται από τα χαρακτηριστικά που περιγράψαμε παραπάνω. Το μέλλον όμως θα δείξει χωρίς καμία αμφιβολία ότι δεν αρκούν και μπορεί να μην είναι καν προαπαιτούμενα.

Ο πολιτικός αρχηγός ως έννοια παρουσιάζει πολύπλευρη διάσταση καθώς κατά κύριο λόγο έχει να κάνει με την επαφή του με τον κόσμο..με την διάθεσή του να έρθει σε επαφή με το κόμμα, με τα όσα λέει και με τα όσα υπονοεί..
Ακόμη και τα άτομα που τον πλαισιώνουν έχουν σημασία και διαμορφώνουν την τελική του εικόνα..

Το λάθος μπορεί να γίνει πάρα πολύ εύκολα.Τα άτομα που έχουν την τύχη να μην έχουν παρωπίδες, να μην κοιτούν μονόπλευρα και να αντιλαμβάνονται τα οφέλη και το κάτι διαφορετικό είναι εκείνα που θα κατανοήσουν το σωστό και το λάθος ενός πολιτικού αρχηγού..

Η κριτική είναι μέσα στο παιχνίδι..
Μέσα στο παιχνίδι όμως είναι και η μη σωστή και δίκαιη κριτική. Σε πλαίσιο δημοκρατίας και πολιτισμού μαθάινουμε πως είναι και αυτή στοιχειωδώς αποδεκτή.

Ένας πρόεδρος σε πρώτο και βασικό επίπεδο οφείλει να ακούει. Να ακούει καλά όμως, οι προσλαμβάνουσες να είναι αφιλτράριστες και ανοιχτές..
Να κινείται με βάση τις προσωπικές του αξίες και πιστεύω καθώς μόνο  μέσα από την γνησιότητα του εγώ και του εμείς  θα γίνει σπουδαίος και γνήσιος ηγέτης..
Ο δυναμισμός θα πρέπει να είναι σε πρώτο πλάνο..
Θα πρέπει να στέκεται δυνατός, να μην φοβάται να δείξει τις αδυναμίες του. Αντίθετα θα μάθει να τις υπερασπίζεται και να τις κατανοεί. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα αγγίξει τον κόσμο του και θα δημιουργηθεί πολιτικός δεσμός..

Η επαφή με τον κόσμο, αλλά και η προσπάθεια να "εκμεταλλευτεί" και να συνδυάσει την διαφορετικότητα και την ποικιλία των απόψεων, που αλίμονο και αν δεν υπάρξει, καθίστανται στοίχημα και μάλιστα πάρα πολύ δυνατό και σημαντικό για τις εξελίξεις...

Στρατηγική δεν υπάρχει και αν κάποιοι προσπαθήσουν να δημιουργήσουν δε θα πετύχει. Ο κόσμος στην ουσία δεν διαθέτει φίλτρα. Αντιλαμβάνεται τελικά τι πρέπει να κάνει,  το επιλέγει και τελικα ψηφίζει..

Αυθεντικότητα, ειλικρίνεια, η αποδοχή της όποιας αδυναμίας, πολιτική διαύγεια και τα καθαρά πράγματα είναι τελικά η μυστική συνταγή..
 ΘΕΛΩ να την δω στην πράξη!!!! Θέλω να δω τον κόσμο να ενδιαφέρεται για την πολιτική και επίσης θέλω πολιτική συνείδηση και εγρήγορση από τους νέους ..

Αυτά θέλω....Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά σε όλους!!!!!

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009

Όταν η σύγκριση γίνεται στοίχημα





 Μουζακιάρη Βένη

 Όταν ένας μεγάλος ηγέτης αποχωρεί ή  αναγκάζεται λόγω συνθηκών  να αποχωρήσει από το κόμμα του,τότε δημιουργείται εκ των πραγμάτων ένα κενό εξουσίας.Το συγκεκριμένο κενό αναλαμβάνουν να το καλύψουν οι εκάστοτε υποψήφιοι διάδοχο, εάν και εφόσον εκδηλώσουν ενδιαφέρον και επιθυμία..

Το κενό εξουσίας, που προκύπτει, πρέπει και οφείλει να καλυφθεί πολύπλευρα. Ο νέος αρχηγός, δηλαδή, πρέπει να καλύψει θεσμικά αλλά και ουσιαστικά την θέση αρχηγού.

Δεν αρκεί να εκλεγεί πρόεδρος, να δηλώσει τις προθέσεις του, να τοποθετηθεί σχετικά με τις προγραμματικές αρχές και να χαράξει θεσμικά τις δράσεις του κόμματος. Όφείλει να κερδίσει τον κόσμο της παράταξης, τα στελέχη και φυσικά τους αντιπάλους του. Είναι ένα στοίχημα αυτό για έναν αρχηγό όταν θέλει να αναδειχθεί και να αποτελέσει τον ηγέτη του κόμματος.

Θα πρέπει όμως να κάνουμε μια σημαντική επισήμανση (διαχωρισμό).

Όταν ο προηγούμενος αρχηγός υπήρξε ηγέτης.
Όταν σε ολόκληρη την θητεία του υπήρξε ο αδιαφιλονίκητος πρόεδρος.
Όταν κατά την αποχώρησή του, η βάση επιθυμούσε να μην αποχωρήσει.
Όταν οι περισσότεροι της βάσης πίστεψαν και πιστεύουν πως ο πρώην αρχηγός αδικήθηκε και τελικά νικήθηκε από "ασύμμετρες απειλές",

τότε
οι απαιτήσεις για τον νέο αρχηγό αυξάνονται σε πολύ μεγάλο βαθμό..

Ο Καραμανλής για δεκαπέντε χρόνια υπήρξε ηγέτης.
Ναι, τα τελευταία χρόνια κάποιοι έκαναν πολλά.
Ναι, τα τελευταία χρόνια ειπώθηκαν πολλά.
Ναι, η ΝΔ έχασε με δέκα μονάδες διαφορά.
Ναι, αναγκάστηκε να αποχωρήσει..

Παρ'όλα αυτά
οι απαιτήσεις για τον νέο αρχηγό δεν μειώνονται και η σύγκριση με τον πρόκατοχό του στην προεδρεία δεν είναι εύκολο και απλό πράγμα .

Ο νέος αρχηγός , Αντώνης Σαμαράς ,έχει μπροστά του ένα μεγάλο στοίχημα να δώσει και να κερδίσει πέρα από όποια οικονομική και κοινωνική κρίση.
Πρέπει να συσπειρώσει την βάση και να θέσει εμπόδια σε όποια προσπάθεια αποσυσπέιρωσης διαφανεί εκ των έσω (κυρίως).
Τα εμπόδια δεν πρέπει να είναι θεσμικής φύσεως καθώς η θεσμική φύση προσβλέπει σε κανόνες και υποχρέωσεις. Η έννοια όμως του ηγέτη δεν έχει να κάνει με υποχρεώσεις, αλλά με την κοινή γνώμη  και πως εκείνη θα εκφραστεί και που θα κλίνει τελικά και ουσιαστικά.

Στρατηγική για να γίνεις ηγέτης δεν υπάρχει...
Δείχνεις απλά τον κόσμο σου και περιμένεις να δεις αν θα αγγίξει τον κόσμο του κόμματος σου.
Αν  θα υπάρξει επαφή..

Θα περιμένουμε να δούμε αν ο πρόεδρος θα κερδίσει το στοίχημα.
Το στοίχημα όμως πρέπει να το κερδίσει.
Μόνο με αυτό τον τρόπο, η επόμενη μέρα για την ΝΔ θα είναι αυτή που πρέπει να είναι..

Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2009

Η εθνική μας εικόνα πάσχει

Το άλλοθι του Έλληνα είναι ότι είναι Έλληνας.
Η άποψη αυτή έχει επικρατήσει είτε σαν πραγματικότητα, είτε σαν ένα παρελθοντικό κατάλοιπο που συνεχίζει όμως να έχει ισχύ και να βρίσκει τόπο ύπαρξης και εφαρμογής στο σήμερα.
Το άλλοθι του Έλληνα τον εντάσσει διαχρονικά σε μια συγκεκριμένη -ειδική κατηγορία, που του επιτρέπει να μην είναι αποτελεσματικός, να μην είναι Ευρωπαίος, να αναζητά το εύκολο και το εφικτό σε όλα τα επίπεδα και σε κάθε βάση και περίπτωση..

Η αντίληψη αυτή όμως, όσο βολική και αν είναι για σημαντικό μέρος των Ελλήνων, είναι μια πλασματική θεώρηση και αποτύπωση των πραγμάτων. Δεν υφίσταται σε καμία περίπτωση μια "ειδική" κατηγορία, με "ειδικά"χαρακτηριστικά στην οποία εντάσσεται ο Έλληνας και ζει σε βάρος των συμπολιτών του σε κρατικό και ευρωπαϊκό επίπεδο..

Δυστυχώς όμως η νοοτροπία-συμπεριφορά αυτή δεν φεύγει εύκολα από την εσωτερική πρακτική και σκέψη.
Επίσης το σκεπτικό αυτό ενδέχεται να είναι και σκεπτικό όσων έχουν συνεργαστεί μαζί μας σε εγχώριο ή διεθνές επίπεδο. Εάν η συνεργασία αυτή έχει υπάρξει "διαφορετική" από οποια προηγούμενη ή "ιδιαίτερη"ή πιο απλά οικονομικά ζημιογόνα για τα μέρη δεν θα ξεχαστεί και ασφαλώς δεν θα επαληθευτεί.
Αποτέλεσμα και άμεσο επακόλουθο είναι οι σχέσεις που αναπτύσσουμε σε εθνικό ή ευρωπαικό επίπεδο, είτε είναι οικονομικές συναλλαγές, είτε συνεργασίες υλικές και πνευματικές, να μην χαρακτηρίζονται από την στοιχειώδη ύπαρξη εμπιστοσύνης και διαμόρφωσης υψηλης προσδοκίας.

Η σημερινή οικονομική κατάσταση είναι η πλέον ενδεικτική για να κατανοήουμε τα παραπάνω..
Δεν μας εμπιστεύονται.
Δεν δημιουργούμε υψηλές προσδοκίες.
Δεν είμαστε επενδυτικά ελκυστικοί σαν χώρος οικονομικής δράσης.
Δεν θα προσφέρουμε κέρδος.
Δεν θα προσφέρουμε ευελιξία σε πλαίσιο εργασιακών σχέσεων.
Δεν θα κερδίσουμε ευκαιρίες.
Δεν θα αναγνωρίσουμε τις απειλές.

Η χώρα μας αν δεν μπορέσει να δημιουργήσει πολλά και ουσιώδη πάνω στην έννοια και στην ουσία της συνεργασίας δεν θα γνωρίσει ένα βιώσιμο οικονομικό και πολιτικό μέλλον.

Για να συνεργαστεί θα πρέπει να αποτελέσει πόλο έλξης για το άλλο μέλος της συνεργασίας.
Για να αποτελέσει πόλο έλξης θα πρέπει να είναι πόλος έλξης οικονομικά,πολιτικά και κοινωνικά.
Για να πετύχει οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά πρέπει να κινηθεί με ειλικρίνεια, ανταγωνιστικότητα και θέτοντας τον πήχη ψηλά.
 Προέχει ασφαλώς η άρτια και δυνατή οργανωσιακή επίτευξη και η δημιουργία μιας κοινωνικής δομής, που δεν θα επιτρέψει σε αγκυλώσεις και προβλήματα του παρελθόντος να αποτελέσουν εμπόδια για το παρόν και το μέλλον. Αυτός οφείλει να είναι ο πρώτος ,αναγκαίος και βασικός στόχος μας.
Δεν νομίζω πως διαθέτουμε πολύ χρόνο.Ίσως και να τον έχουμε υπερβεί.
Η αλλαγή στην νοοτροπία είναι το πρώτο βήμα..
Μπορούμε να καταφέρουμε να καταστήσουμε  την πρόοδο και την εξέλιξη εφικτή και εμφανή σε όλα τα επίπεδα αρκεί το ατομικό και μικροπολιτικό συμφέρον να μην θριαμβεύει συνεχώς ως η απολυτη εθνική συνήθεια σε βάρος της συλλογικής αρμονίας και προόδου.

Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009

Ελληνικά πανεπιστήμια προς τροχιά ανάπτυξης





 Mουζακιάρη Βένη

Το ελληνικό πανεπιστήμιο χρόνια τώρα δέχεται έντονες επικρίσεις για τον τρόπο διοίκησης, λειτουργίας αλλά και για το γενικότερο επίπεδο που το χαρακτηρίζει. Μεγάλο μέρος της πολιτικής, δημοσιογραφικης και  ευρύτερης κοινωνικής ομάδας επικρίνουν το ελληνικό πανεπιστήμιο, με αποτέλεσμα στην σκέψη πολλών το πανεπιστήμιο να υποβαθμίζεται..
        Ασφαλώς η όποια κριτική έπεται μιας ιδιαίτερα υγιούς σύγκρισης με ανάλογα πανεπιστημιακά ιδρύματα της Ευρώπης, αλλά και των ΗΠΑ.
Μέσα από μια τέτοιου είδους σύγκριση το πανεπιστήμιο δεν θα μπορούσε παρά να είναι το ίδρυμα που έπεται και πάντα ακολουθεί εκείνα του εξωτερικού.
Πολλοί άνθρωποι διατείνονται πως το ελληνικό πανεπιστήμιο δεν είναι όπως οφείλει να είναι.Πολλοί νέοι επιλέγουν για προπτυχιακές αλλά κυρίως για μεταπτυχιακές σπουδές τα ιδρύματα του εξωτερικού.
Υπάρχουν όμως από την άλλη μεριά και πολλοί άλλοι που θα εμπιστευτούν τα ελληνικά εκπαιδευτικά ιδρύματα και θα κάνουν την προσπάθειά τους εδώ, στην Ελλάδα.
         Τι μπορεί όμως να είναι αυτό που επισύρει και δημιουργεί την ευρύτερη αυτή ανησυχία και άρνηση σχετικά με το ελληνικό πανεπιστήμιο; Ποιοι είναι οι λόγοι που οδηγούν στο συμπέρασμα πως η λειτουργία του και το επίπεδό του δεν είναι υψηλό;
         Πολλοί οι λόγοι ασφαλώς. Το θέμα είναι πολύπλευρο και εξαιρετικά ευαίσθητο. Σε μια πρώτη ανάγνωση θα μπορούσαμε να αναφέρουμε την έντονη ύπαρξη της κομματικής δράσης ενδοπανεπιστημιακά
        Το ελληνικό πανεπιστήμιο είναι το πανεπιστήμιο εκείνο το οποίο είναι ανοιχτό και φιλοξενεί χωρίς ανησυχία και σκέψη για τις ακολουθούμενες συνέπειες, την έννοια της κομματικοποίησης και ότι αυτή φέρει και επιφέρει..Μεγάλο μέρος των φοιτητών σε κάθε πανεπιστήμιο κομματικοποιείται στο στενό πανεπιστημιακό επίπεδο και γίνεται μέρος του λεγόμενου φοιτητικού συνδικαλισμού. Ο φοιτητικός συνδικαλισμός δεν είναι κατά βάση αρνητικός. Άλλωστε ο συνδικαλισμός παραμένει ακίνδυνος μέχρι να μετατραπεί σε συντεχνειακής μορφής ομάδες που εκπροσωπούν αποκλειστικά κόμματα και συμφέροντα. Σε κάθε πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ υπάρχουν παρατάξεις, εκρόσωποι, ψηφοδέλτια, εκλογές, φοιτητικός σύλλογος και πρυτανικές εκλογές..Οι φοιτητές παρουσιάζονται έντονα κομματικοποιημένοι, υποστηρίζουν το κόμμα που τους εκφράζει και ασκούν κομματική δράση εντός των πανεπιστημιακών τειχών.. Το γεγονός αυτό είναι ασφαλώς ζήτημα που απαιτεί συζήτηση..
          Το να ανήκεις σε ένα κόμμα και να δραστηριοποιείσαι βάσει αυτού και των όσων πρεσβεύει είναι σεβαστό και θεμιτό βέβαια για την περαιτέρω εξέλιξη του πολιτικού και κομματικού πνεύματος. Σε περίπτωση όμως που η όποια κομματική δράση βλάπτει την ομαλή λειτουργία του πανεπιστημίου, εγείρονται υποψίες και επισύρονται κατηγορίες..
           Η κομματική δράση στα πανεπιστήμια πρέπει να αποκτήσει πλαίσιο. Το πλαίσιο θα προσδώσει δομή και όρια. Οι υποχρεώσεις και τα δικαιώματα θα πρέπει να είναι εμφανή και διακριτά. Περιορισμένη και διακριτή εξουσία των παρατάξεων εντός πανεπιστημίου, διαφορετικά είναι πολύ εύκολο να διαμορφωθούν συνθήκες που θα επιτρέψουν την μη ηθική και νόμιμη δράση.
        Το πολιτικό πεδίο υπερτερεί του κομματικού. Αυτό θα πρέπει να γίνει αντιληπτό στους Έλληνες. Τα κόμματα και ακολούθως και οι φοιτητικές παρατάξεις ασκούν πολιτική και πρεσβεύουν το δίκαιο..
Αν αυτό δεν συμβαίνει τότε κόμματα και φοιτητικοί σύλλογοι είναι ζητήματα προς εκκαθάριση.
         Ένα άλλο θέμα είναι οι όποιες κατηγορίες περί μη επαρκούς ή ελλιπούς οργάνωσης.  Το ελληνικό πανεπιστημιακό ίδρυμα έχει θέσει πλαίσιο για  δομή και οργάνωση. Ασφαλώς το θέμα είναι για ποιο ίδρυμα μιλάμε, ποιο είναι το εκπαιδευτικό προσωπικό, σε ποιο βαθμό τοποθετεί την ποιότητα και την ανταγωνιστικότητα του ιδρύματος σε ζητήματα υψίστης σημασίας για την επιβίωση του πανεπιστημίου.
           Το να εντάσσεις την έννοια της ανταγωνιστικότητας στην πανεπιστημιακή κοινότητα είναι ζήτημα μέγιστης προτεραιότητας και ιδιαίτερης σημασίας..
Το πανεπιστήμιο όταν αντιληφθεί τα οφέλη της ανταγωνιστικότητας σε παροχή γνώσεων, αξιοπρεπών υποδομών και άρτιας οργάνωσης θα αναπτυχθεί σοβαρά και ειλικρινά, με όρους διεθνείς..
Το ακαδημαϊκό προσωπικό της Ελλάδας είναι ιδιαίτερα καταρτισμένο και οι περισσότεροι από τους καθηγητές μας είναι άνθρωποι με διεθνή αναγνώριση και μεγάλη πείρα σε διεθνή πανεπιστημιακά ιδρύματα.
         Μην τραγικοποιούμε τα πράγματα.. Η προηγούμενη κυβέρνηση είχε ξεκινήσει μια εξαιρετική προσπάθεια να θέσει ένα πλαίσιο στο ελληνικό πανεπιστήμίο. Οι αντιδράσεις υπήρξαν περισσότερο από έντονες και άδικες.Η μικροπολιτική θριάμβευσε. Αυτό που θα πρέπει να πολεμήσουν  η ελληνική κυβέρνηση, η  ευρύτερη και ενεργή πολιτική σκηνή και η δραστηριοποιημένη και ανοιχτή κοινή γνώμη είναι την αιτία που οδηγεί στα ξεσπάσματα αύτα και στις αντιδράσεις ενάντια σε μια τόσο σημαντική και αναγκαία αλλαγή..
Το βόλεμα;
Οι πολιτικές παρωπίδες;
ή
Η αντίδραση για την αντίδραση;
Δεν πρέπει να επιτραπεί σε καμία περίπτωση η εξέλιξη και η πρόοδος να εμποδιστεί απο δυνάμεις ,"βολεμένες" ,με ανύπαρκτη δράση και καταδικαστέα σκέψη..
Είναι αναγκαίο να υπάρξει ένα πλαίσιο με οργανωτική και ανταγωνιστική δυναμική που θα καταστήσει κάθε μη σωστό, κάθε αγκύλωση και κάθε αναθεωρητική δράση ασύμφορη και μη εναλλακτική..
Εγώ πιστεύω στο ελληνικό πανεπιστήμιο.Πιστεύω στην γνώση που παρέχει και στην ευελιξία που διαθέτει η λειτουργία του..Ανήκω στο ελληνικό πανεπιστήμιο και συμμετέχω στον φοιτητικό συνδικαλισμό. Το ελληνικό πανεπιστήμιο έχει προοπτικές και μέλλον..Οι ακραίες αντιδράσεις, ο πλήρης αρνητισμός και η αντίδραση για την αντίδραση δεν έχουν μέρος στην προοπτική και στο μέλλον αυτό.. έχουν θέση στο παρελθόν και ασφαλώς στα μυαλά όσων τα πιστεύουν και τα εκφράζουν..


Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

Σημείο προόδου ή σημείο καιρών;

Βένη Μουζακιάρη


 Είναι δυνατόν οι μέρες και οι εξελίξεις να ξεπερνούν τον άνθρωπο;
Είναι δυνατόν το άτομο να μένει αμέτοχο και άβουλο μπροστά στις εξελίξεις;

Η απάντηση ασφαλώς είναι ναι.

Οι καιροί δεν θα περιμένουν τον άνθρωπο. Το άτομο σε πολλές περιπτώσεις εγκλωβίζεται και αυτοπεριορίζεται σε φαύλους κύκλους .Εγκλωβίζεται σε ατέρμονους, επαναλαμβανόμενους κύκλους άσκοπης αναζήτησης και άκαιρου στοχασμού και χάνει την ουσία και την ροή της εξελιξης.
           Πρίν δύο εβδομάδες η κομματική βάση της ΝΔ έλαβε δράση,ώστε να εκλέξει τον επόμενο πρόεδρο της.Η όλη εγχειρηματική διαδικασία κρίθηκε πρωτόγνωρη (ναι όντως για την ΝΔ),δημοκρατική (επίσης ναι ) και σημείο προόδου.(..).Το τελευταίο απαιτεί συζήτηση και ανάλυση.
          Ο εσωκομματικές αυτές εκλογές, αν το σκεφτούμε σοβαρά και ρεαλιστικά ,αποτέλεσαν μονόδρομο για την πορεία των εξελίξεων. Η ήττα του κόμματος , που έδειχνε μια έλλειψη εμπιστοσύνης και πλεόνασμα δυσπιστίας στην κυβέρνηση της ΝΔ, το γεγονός πως ο Κώστας Καραμανλής έθετε εαυτόν εκτός αρχηγίας αλλά και η  ιδιαίτερα επικρινόμενη και αμφισβητούμενη εικόνα της ΝΔ δεν θα μπορούσαν να οδηγήσουν πουθενά αλλού πέρα από τις εκλογές.
Ο κόσμος της ΝΔ, ιδιαίτερα απογοητευμένος από την συνολική εικόνα της παράταξής του δεν ήταν σε θέση να μην μιλήσει και να επιτρέψει ή να δεχτεί μια ακόμη αρχηγία, επιλεγμένη και ερχόμενη από συνέδρους και κομματικά στελέχη. Ο κόσμος ζητούσε και επιδίωκε την αλλαγή.
       Οι εξελίξεις μας είχαν προσπεράσει..Όσοι επέτρεπαν στον εαυτό τους να αναζητά ή να αποζητά την πεπατημένη θα αποτελούσαν τον μεγάλο ηττημένο. Όποιος δεν μπορούσε εκείνη την χρονική στιγμή να μετρήσει την κατάσταση και να αντιληφθεί τα ζητούμενα της βάσης δεν θα ήταν ο νικητής.
         Επομένως η πρόταση για προσφυγή της βάσης στις κάλπες δεν υπήρξε απαραίτητα ή μόνο εσωκομματική πρόοδος και πλήρης εκδημοκρατισμός των θεσμών και διαδικασιών , αλλά αποτέλεσε αποτέλεσμα και ζητούμενο των καιρών.
          Σε ένα μεγάλο χρονικά μέρος της κυβέρνησης της ΝΔ, οι εξελίξεις και ο χρόνος προσπερνούσε την δράση και πολλές φορές και την σκέψη των δρώντων. Δεν συγχρονίζονταν η εξέλιξη και κλιμάκωση της κρίσης με την συνειδητοποίηση της ίδιας της κρίσης και την διαχείρισή της. Το όποιο χρονικό ή αφύπνισης έλλειμμα στοίχιζε σε ηθικό και κομματικό κόστος.
           Η Παρατήρηση και Μελέτη των καιρών
είναι απαραίτητη και ακόλουθο της πολιτικής ευφυίας ...Δεν επιτρέπεται να μένουμε πίσω ή αμέτοχοι στο παρόν και στο μέλλον.
Διαβάζουμε τις εξελίξεις, μετράμε την κατάσταση, συνειδητοποιούμε τις τάσεις και τα ρεύματα.
Δεν παρασυρόμαστε ,αλλά και δεν παρασύρουμε.
Αυτές δεν είναι απλά σύγχρονες στρατηγικές γραμμές,είναι κατευθύνσεις διαχρονικές,που απαιτούν στρατηγική, μεθόδευση, στόχευση και πράξη. Είναι η τακτική του κάθε Νικητή. Θα είναι η τακτική που θα αναδείξει τον επόμενο Πρωθυπουργό (την επόμενη στιγμή ασφαλώς που συνταγματικά και νόμιμα θα ψηφίσουμε καθώς πολλά άκαιρα, άσκοπα για το γενικό καλό και "ιδιαίτερα" ακούγονται).

Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009

Σώστε το πανεπιστήμιο!!!





Βένη Μουζακιάρη 

Είναι όμορφο θέαμα να μην μπορείς να μπεις μέσα στον χώρο του πανεπιστημίου;Είναι ένδειξη σύγχρονου ,δημοκρατικού κράτους να μην πραγματοποιούνται διαλέξεις,η αστυνομία να περικυκλώνει τις πανεπιστημιακές αυλές και οι ακαδημαϊκοί να υπερασπίζονται την πανεπιστημιακή ιδιοκτησία υπό καθεστώς φόβου και πανικού ;

Σε ποια άλλη πανεπιστημιακή κοινότητα του κόσμου παρατηρούνται τέτοιου είδους φαινόμενα; Εκρήξεις θυμού ,βίας με μια συγκάλυψη κοινωνικού θυμού και συλλογικής οργής.

ΟΧΙ.
Δεν δέχομαι τον όρο κοινωνική εξέγερση όταν χρησιμοποιείται από άτομα ,που σκοπό δεν έχουν να εκδηλώσουν την οργή τους σχετικά με το  κοινωνικό γίγνεσθαι ή να πενθήσουν για το θάνατο του Αλέξη.
Μοναδικός σκοπός είναι η κατάλυση του κράτους και της ευρύτερης κοινωνικής ζωής .
Ο λόγος ;
Πιθανότατα οι ίδιοι τον γνωρίζουν..Μπορεί όμως και όχι. Μπορεί να έχουν ως αφορμή και βάση τις γενικότερες κοινωνικες διαδηλώσεις και πορείες, να τις χρησιμοποιούν ως συγκάλυψη  για  να καταστρέψουν και να δημιουργήσουν έκρυθμες καταστάσεις στο κέντρο των πόλεων. Μπορεί πιθανότατα να αρέσκονται σε τέτοιου είδους συμπεριφορά και με αυτόν τον τρόπο να βρίσκουν τον εαυτό τους..
         Η πράξη τους καταδικαστέα.Δεν υπάρχει αιτία και δεν  υπάρχει  και λόγος για τέτοιου είδους εκρήξεις.Ο λόγος ,ο διάλογος ,η κριτική ,η αποδοκιμασία έχουν βάση και αποτελούν τεκμήριο ανησυχίας και κριτικης σκέψης  μόνο όταν πραγματοποιούνται σε πλαίσιο δημοκρατίας και ευνομίας..
         Δεν ανήκει τίποτε στους κουκουλοφόρους και πολύ περισσότερο δεν τους ανήκει το πανεπιστήμιο.
Το πανεπιστήμιο καθίσταται πάντα το κέντρο και επίκεντρο βανδαλισμών ,βιαιότητας και μη ηθικής και συνετής συμπεριφοράς αυτές τις μέρες..
Ένας χώρος πολύτιμος, το πανεπιστήμιο,καθίσταται άντρο βιαιότητας;
Το γιατι και η απάντηση είναι λίγο πολύ γνωστά .(έως και πολύ γνωστά).
        Οι αποφάσεις που πρέπει να παρθούν ,πρέπει να τις πάρουμε τώρα όλοι μας...Δεν υπάρχει περιθώριο για να αναλογιστούμε περισσότερο και να στεκόμαστε άβουλοι παρατηρητές ...
Με κόστος ή χωρις κόστος δεν πρέπει να επιτρέψουμε τέτοιες εικόνες για ακόμη μια φορά.
ΟΧΙ καθεστώς φόβου και αναρχίας στο πανεπιστήμιο...Το πανεπιστήμιο είναι χώρος μάθησης ,μελέτης και έρευνας.Παρέχει ανώτερη παιδεία. Φοιτητές και σπουδαστές επιδιώκουν και στοχεύουν στην ανώτατη γνώση και μάθηση. Η διαδήλωση  είναι ένδειξη ασφαλώς υγιούς νου ,που κρίνει και δείχνει την δύναμή του με τον λόγο και τη στάση του...
Κανένας και πολύ περισσότερο ένας κουκουλοφόρος δεν έχει κανένα δικαίωμα να τα στερεί και να τα εκμεταλλεύται για την έκφραση της όποιας οργισμένης σκέψης...

         Η αναρχία όμως και όλα όσα διαδραματίστηκαν τις τελευταίες μέρες μας γυρνάνε πολύ πίσω...
Οι εποχές έχουν αλλάξει...και οι μέρες είναι πιθανό να μας έχουν προσπεράσει...
Ας διαφυλάξουμε έστω και τώρα όσα πρέπει και οφείλουμε να διαφυλάξουμε. Ολα ξεκινάνε και τελειώνουν στον καθένα από εμάς... Η αστυνομία ,μπορεί να έχει καταλυτικό ρόλο στο θέμα αυτό ,αλλά αν δεν δείξουμε την απόγνωση και την απογοήτευσή μας ,εμείς ο καθένας προσωπικά ,τα αποτελέσματα δεν θα είναι αισθητά και της διάστασης που πρέπει.....Η κινητοποίηση του κράτους απαιτείται και επιβάλλεται να είναι άμεση και ουσιαστική ,χωρίς όμως τάσεις βεντετισμού (που παρατηρούνται σε μεγάλο βαθμό από τον νέο Υπουργό).Σύμπραξη των πολιτικών δυνάμεων της χώρας και ξεκάθαρη απάντηση και στάση από τον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. (Οφείλει ως μια νόμιμη,έντιμη,ηθικη πολιτική δύναμη να ακυρώνει τέτοιες προσπάθειες κατάλυσης της κοινωνικής ζωής..)
Απλές και καθαρές πολιτικές κουβέντες ,ώστε να αποκαταστήσουμε τα πράγματα όλοι μαζί. Μόνο έτσι θα διαφυλαχτεί η ακεραιότητα της ανθρώπινης ζωής ,η κρατική και ατομική αξιοπρέπεια αλλά και η ειρηνική και ασφαλής διαδήλωση των πολιτών...

Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2009

Ντόρα Μπακογιάννη: Το γιατί και η επόμενη μέρα

               Μουζακιάρη Βένη

                    Η κα Μπακογιάννη είναι η πλέον ηγετική και επιβλητική γυναικεία πολιτική φυσιογνωμία σε ολόκληρη την ελληνική πολιτική πραγματικότητα εδώ και πολλά χρόνια. Είναι μια πολιτικός που έχει περάσει από θεσμούς-κόμβους για την ελληνική πολιτική και το όνομά της ταυτίζεται με την άσκηση πολιτικής. Η δημαρχία Αθηνών και το Υπουργίο Εξωτερικών αποτέλεσαν τα κύρια πολιτικά σημεία της πολιτικής της πορείας.
               Η κα Μπακογιάννη συγκεντρώνει στο πρόσωπό της από θετικές μέχρι πάρα πολύ αρνητικές και επικριτικές σκέψεις και απόψεις...
Αποτελεί ένα πολιτικό πρόσωπο, που στα μάτια και στην σκέψη πολλώ,κύριος στόχος και ιστορικά πολιτικό ζητούμενό της είναι η αρχηγία του κόμματος της ΝΔ.
Ναι μεν είναι σε θέση να στηρίξει οποιοδήποτε άλλο αρχηγό της ΝΔ, δεν εγκαταλείπει όμως ποτέ τα πολιτικά της θέλω.
              Πρώην πρόεδρος του  κόμματος της ΝΔ υπήρξε ο Κώστας Καραμανλής, ένας πολιτικός που αγαπήθηκε πραγματικά από την βάση του κόμματος.Οι άνθρωποι του κόμματος ένιωσαν θλίψη για το γεγονός πως ο Κώστας Καραμανλής δεν παρέμεινε ή δεν έθεσε υποψηφιότητα για αρχηγός του κόμματος. Στα χρόνια του Καραμανλή, η Ντόρα έκανε μια αξιόλογη προσπάθεια να τσηρίξει και να υιοθετήσει την ευρε'ια έννοια του Καραμανλισμού, ώστε να γίνει αποδεκτή από τον πολιτικό και κομματικό κόσμο του πρώην Πρωθυπουργού..
         Υπάρχει και υπήρχε πάντα η εικόνα πως η κα Μπακογιάννη επιθυμεί την αρχηγία και το γεγονός αυτό δεν της επέτρεπε  να δώσει όλο της το πολιτικό είναι στα υπόλοιπα πολιτικά και θεσμικά καθήκοντα που αναλάμβανε.
              Μέσα στο κόμμα έχει δικούς της ανθρώπους, άνθρωποι οι οποίοι θα μπορούσαν να της προσφέρουν την προεδρεία στις 29 Νοεμβρίου. Το γεγονός αυτό είναι πολύ σημαντικό αλλά και κατά βάση επικίνδυνο για όλους τους μετέπειτα ερχόμενους αρχηγούς. Κάθε επόμενος πρόεδρος υπάρχει ως δεδομένη η κατάσταση εσωκομματικά πως θα πρέπει να είναι προσεκτικός και σύμμαχος με την κα Μπακογιάννη για την  διασφάλιση της πολιτικής του  εξέλιξης στο κόμμα.
               Από την άλλη πλευρά η θετική εικόνα της Ντόρας αγγίζει και αφορά το προφίλ ,που η ίδια έχει δημιουργήσει σε όλη την πολιτική της πορεία.Είναι ένα γυναικείο πρόσωπο με ιδιαίτερα υψηλή δημοτικότητα.
Πολλά άτομα θα την προσεγγίσουν, την πιστεύουν και την στηρίζουν.Στην περίπτωση της κα Μπακογιάννη πραγματικά απορία επισύρει το γεγονός πως ενώ  επιθυμεί και εργάζεται τόσο πολύ για την αρχηγία ,η αρχηγία δεν έρχεται. Νομοτελειακά θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποιος πως μετά τον Καραμανλή ,η επόμενη πρόεδρος θα έπρεπε να είναι η Ντόρα .Δεν συνέβη. Ο κ  Σαμαράς ένας πραγματικά ιστορικά πολιτικός αντίπαλός θα κάνει έναν προεκλογικό αγώνα, όχι τόσο οργανωμένο και λαμπερό όσο ο δικός της, αλλά παίρνει την προεδρεία από την πρωτη Κυριακή.
             Όσο κρίσιμη και σημαντική κρίνεται η επόμενη μέρα για το κόμμα της ΝΔ , άλλο τόσο κρίσιμη θεωρείται και η επόμενη μέρα της κα Μπακογιάννη. Όχι ασφαλώς αν θα μείνει ή θα φύγει αλλά το πως θα κινηθεί εσωκομματικά και κατά πόσο αυτή την φορά θα επιλέξει ή όχι να στηρίξει τον πρόεδρο ή αν θα ακολουθήσει μια  προσωπική πορεία μέσα στο κόμμα τύπου "αν με χρειαστείτε με φωνάζετε". Πιστεύω πως η κα Μπακογιάννη, πέρα από τις όποιες αρνητικές σκέψεις που την πλαισιώνουν, είναι large σαν πολιτικός.
Αναμφίβολα δεν θα ήθελε να κριθεί και να κινηθεί η πολιτική της πορεία από μικροπολιτικές επιλογές αλλά από κινήσεις ενίσχυσης της ενότητας του κόμματος. Αν η κα Μπακογιάννη  φύγει, τότε η φιλοδοξία θα έχει τοποθετηθεί πάνω από την πολιτική και το τέλος θα έχει ήδη μπει στην πολιτική της εξέλιξη..
          Δεν αναφέρθηκα και δεν ήθελα να αναφερθώ στην οικογένεια και στο όνομα Μητσοτάκη που την ακολουθεί καθώς θεωρώ ιδιαίτερα λυπηρό σήμερα 2009 να εξετάζεται και να κρίνεται μια προσωπικότητα σαν της κα Μπακογιάννη και μια πολυ σημαντική πολιτική πορεία από το τι έκανε ή δεν έκανε ο Μητσοτάκης .(Όπως επίσης λυπηρό και μη πολιτικό είναι το γεγονός να κρίνεται ο νέος πρόεδρος για ότι συνέβη ή δεν συνέβη στο παρελθόν). Ο χρόνος έχει περάσει, η νέα γενιά είναι εδώ και ψηφίζει. Ναι γνωρίζουμε το παρελθόν, ναι το κατανοούμε ,λλά αλίμονο σε όποιον θα επιλέξει να κινηθεί πολιτικά κοιτάζοντας πίσω. Οι συσχετισμοί και τα δεδομένα της εποχής δεν έχουν να κάνουν στο παραμικρό με το παρελθόν και το σήμερα δεν μετριέται με όρους παρελθόντος ,φάνηκε άλλωστε καθαρά  την Κυριακή 29 Νοεμβρίου.
             Ελπίζω σε μια καθαρή επόμενη μέρα.Σε μια επόμενη μέρα που στόχος θα πρέπει να είναι το έργο. Σέβομαι την κάθε φιλοδοξία και το κάθε πολιτικό θέλω γιατί είναι κινητήρια δύναμη για τους πολιτικούς  αλλά σε καμία περίπτωση να μην χάσουμε τους στόχους γιατί έτσι θα χάσουμε και  το μέλλον..

Ευχαριστώ


Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009

30 Νοεμβρίου τι;

              Μουζακιάρη Βένη

Μετά τις χθεσινές τελευταίες συγκεντρώσεις των δυο υποψηφίων ( και βέβαια με τον τον κ. Ψωμιάδη τρίτο) προκύπτει εύλογα το ερώτημα μετά τις 29 Νοεμβρίου τι;
              Μετά τις 29 Νοεμβρίου, πώς ξανασυσπειρώνεται και με ποιον τρόπο εντάσσεται όλη η κομματική βάση  σε ενιαίο πλάισιο δράσης με τον ίδιο αρχηγό ,που σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις  σίγουρα στους μισούς δεν θα είναι αρεστός;
             Οι υποψήφιοι αρχηγοί της ΝΔ ,το βράδυ της  27ης  Νοεμβρίου έβαλάν τελεία στον προεκλογικό τους αγώνα με δυο ,ιδιαίτερης και σημαντικής προσέλευσης κόσμου ,συγκεντρώσεις.
Παρουσιάστηκαν δυνατοί ,έδωσαν τις τελικές τους απαντήσεις ,διατύπωσαν για ακόμη μια φορά τους στόχους και τα ζητούμενά τους, αποποιήθηκαν κάθε μομφή ,προερχόμενη από την αντίπαλη ομάδα. Χαιρέτησαν τους φίλους ΝΔκράτες, παρουσίασαν τους φίλους-στελέχη της ΝΔ και αναμένουν το αποτέλεσμα της κάλπης...
              Έφτασαν οι ημέρες για την τελική έκβαση του προεκλογικού αγώνα. Η εκλογική διαδικασία αρχίζει αύριο στις 7 και ολοκληρώνεται μετά από δώδεκα ώρες ,στις 7 το απόγευμα. Ακολουθεί η γνώριμη διαδικασία της ψηφομέτρησης ,ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων και βέβαια οι μετεκλογικές δηλώσεις (νίκης -ήττας) των υποψηφίων.
             Το ερώτημα ουσίας όμως παραμένει: Μετά τις 29 τι;
(Με την μόνη επιφύλαξη ασφαλώς πως ο προεκλογικός αγώνας θα λήξει αύριο .. ). Πέρα από το  γεγονός, πως ο αυριανός (κυριολεκτικά) αρχηγός θα πρέπει να προσαρμοστεί ο ίδιος  αλλά και να προσαρμόσει το έμψυχο κόμμα πάνω του, θα πρέπει αναγκαία και άμεσα  να προσπεράσει την προεκλογική διαδικασία  και να καταστεί ο αρχηγός ,αν όχι ευρείας και μεστής αποδοχής τουλάχιστον ο αρχηγός ,αποδέκτης σεβασμού,μικρών αντιδράσεων και μηδενικής άρνησης. Η αντιπολίτευση και  η παρακολούθηση των εσωτερικών εξελίξεων στην χώρα, αναμένεται επιτακτικά να αποτελέσει το μοναδικό στόχο της ΝΔ και του ίδιου του αρχηγού.
Μόνο μέσα από την σωστή ,δυναμική και δίκαιη αντιπολίτευση ,η ΝΔ θα αποκτήσει τον πολιτικό της βηματισμό και θα εκφράσει μεγάλο μέρος της κομματικής της βάσης.
            Ο κύριος αντίπαλος της ΝΔ είναι το Πασόκ .Δεν είναι ούτε η Μπακογιάννη ούτε ο Σαμαράς.
Το Πασόκ είναι η αντίπαλη πολιτική παράταξη και στο Πασόκ θα πρέπει να εξαντληθεί κάθε περιθώριο αμφισβήτησης και κριτικής σε πλαίσιο δικαίου και ορθής σκέψης ασφαλώς.Η νέα ημέρα για την ΝΔ θα πρέπει να χαρακτηρίζεται σε πρώτο και τελικό βαθμό από ορθολογισμό,δικαιοσύνη και λογική .Είναι επιτακτικό και αναγκαίο η επόμενη ημέρα να μην φέρει εσωκομματικές κακεντρέχειες ,αλλά αποκλειστικά διάθεση για προσφορά έργου , πάντα στην κατεύθυνση της εποικοδομητικής κριτικής και παρακολούθησης των πράσινων εργασιών και προσπάθειών.
            Ο νέος αρχηγός της ΝΔ είναι αναγκαίο να φέρει και να μεταδώσει πνεύμα δικαιοσύνης και διάθεσης για προσφορά ,με περιορισμό στο ελάχιστο της μικροπολιτικής και ιδιοτέλειας ( αναφέρω περιορισμό καθώς η πλήρης εξαφάνιση δεν είναι εφικτό ενδεχόμενο..).
              Οι εξελίξεις θα έρθουν από την επόμενη ημέρα ,έρχονται αύριο. Το όποιο αποτέλεσμα ,όμως οφείλει να τύχει ευρείας και καθολικής  αποδοχής .Ο αρχηγός μπορεί να μην είναι καθολικής επιλογής ,αλλά είναι αναγκαίο να είναι αποδεκτός και να θέσει τις αρχές του και τις αξίες του σε δημοκρατικό, αξιοκρατικό και αναμφίβολα σύχρονο πλαίσιο έκφρασης και δράσης..

Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009

Η Ελλάδα απαιτεί την διαφορά

Μουζακιάρη Βένη


                         Η οικονομική ,κοινωνική και πολιτική διαχείριση της Ελλάδας απαιτεί ιδιαίτερες μεθόδους και πρακτικές, κατά βάση συνδυαστικές.Η Ελλάδα είναι μια χώρα που έχει να επιδείξει μια ιδιόμορφη λειτουργική διαδικασία με αγκυλώσεις και  λειτουργικές ανασφάλειες σε έναν αισθητά εμφανή βαθμό.
                       Η οικονομική κρίση ,που εμφανίστηκε στις ΗΠΑ και αντιμετωπίστηκε πρακτικά και σχετικά  άμεσα  στην αμερικανική επικράτεια ασφαλώς και επηρέασε την παγκόσμια οικονομική δραστηριότητα.Για την Ελλάδα ,με την πρότερη δυσμενή οικονομική δράση της ως δεδομένη , η χρηματοοικονομική κρίση είχε καθαρά και συνειδητά διττή σημασία.Απο τη μια υπήρξε ένας παράγοντας οικονομικής επιβάρυνσης και αστάθειας των μελλοντικών χρηματοοικονομικών κινήσεων και από την άλλη λειτούργησε σαν άλλοθι. Μπροστά δηλαδή στην κρίση και στην παγκόσμια αναστάτωση ,η Ελλάδα έκρυψε τις ατυχείς έως και δυσμενείς οικονομικές της αποφάσεις και τελικά προφασίστηκε κρίση.
                   Αυτό είναι ένα ενδεικτικό παράδειγμα λειτουργίας και δράσης της Ελλάδας που επηρεάζει και αντανακλά την συνολική της πορεία σε επιπρόσθετα πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο.Αυτό ακόμη είναι ένα ενδεικτικό παράδειγμα για να κατανοήσουμε το γιατί στην Ελλάδα τα όποια θεωρητικά μοντέλα οικονομικού,πολιτικού και ιδεολογικού επιπέδου χρειάζονται αναδιαμόρφωση για να κατανοηθούν σε πρώτο στάδιο και τελικά να εφαρμοστούν.
                          Τα δύο κόμματα εξουσίας ,προτάσσουν σαν σημαία τους κάποιες πολιτικές τοποθετήσεις και ιδεολογίες με σκοπό να πείσουν και να επικοινωνήσουν ένα μελλοντικό πολιτικό διακύβευμα.Αυτές οι τοποθετήσεις έχουν ρίζες και εμπειρία εφαρμογής κυρίως στις ΗΠΑ και σε ιδιαίτερα αναπτυγμένες πολιτικά και κοινωνικά χώρες της Ευρώπης. Οι χώρες αυτές περισσότερες διαφορές παρά κοινά στοιχεία παρουσιάζουν σε σχέση με την Ελλάδα σε επίπεδο δομής ,διάρθρωσης και πολιτικής αντίληψης.
                           Η κατάσταση αυτή  καθιστά σαφές το γεγονός πως οποιαδήποτε προσπάθεια  ακριβούς ταύτισης και προσομοίωσης των θεωρητικών μοντέλων στα ελληνικά εσωτερικά πράγματα θα είναι αποτυχημένη.Στην Ελλάδα οι συσχετισμοί είναι διαφορετικοί.Οι βάσεις έχουν τεθεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Εξελίξεις και πρόοδος ασφαλώς είναι στο πρόγραμμα ,αλλά και πάλι η εξέλιξη πραγματοποιείται πάνω στις παρούσες βάσεις και υποδομές ,που το παρελθόν είναι το κύριο χαρακτηριστικό τους.
                  Οποιοσδήποτε υπαινιγμός περί φιλελευθερισμού, νεο-φιλελευθερισμού και σοσιαλδημοκρατίας  θα συμβάλλει απλά και μόνο στην διαμόρφωση ενός θεωρητικού (για μερικούς πλασματικού) υποβάθρου πολιτικής σκέψης και δράσης. Η Ελλάδα λειτουργεί συνδυαστικά. Κάθε θεωρητικό μοντέλο για να επιβιώσει στον ελληνικό χώρο θα πρέπει να προσαρμοστεί και να συνδυάσει πρακτικές και αντιλήψεις.
                      Καθώς τα οικονομικά ζητήματα ,δρομολογούνται και αντιμετωπίζονται σε κοινοτικό πλαίσιο αποφάσεων και ρυθμίσεων (παρά τις όποιες αντιδράσεις τελικά η κοινοτική δράση είναι αυτή που υπερισχύει και ουσιαστικά ισχύει),το επίκεντρο της προσοχής μας οφείλει να είναι στην  αντιμετώπιση κοινωνικών ζητημάτων. Η ΕΕ και πάλι θέτει ρυθμιστικό και κανονιστικό πλαίσιο ,αλλά η κάθε χώρα έχει την ευθύνη για την αποτελεσματική εξέλιξη και ευημερία σε κοινωνικό επίπεδο. Μια αυτούσια εφαρμογή ιδεολογίας για ακόμη μια φορά δεν θα τύχει αποτελεσματικής εφαρμογής και αποδοχής. .Η προσαρμογή ,έστω και στοιχειώδης, στα ελληνικά πράγματα καθίσταται αναγκαία. Η κοινή γνώμη ,η συνήθεια που έχει οδηγήσει σε έθιμο αλλά και οι γραφές του παρελθόντος καθίστανται σε μεγάλο βαθμό αναθεωρητικοί παράγοντες για οποιαδήποτε αλλαγή.
                 Καλώς ή κακώς αυτή είναι η ελληνική πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί και μέσα στην οποία κινούμαστε. Για τους "πολύ Ευρωπαίους" ,η ελληνική πρακτική θεωρείται βαρίδιο.Η ελληνική δράση και συνήθεια είναι γνωστή σε ευρωπαϊκό επίπεδο .Τα βήματα όμως που γίνονται για μια αρμονική ευρωπαϊκή σύμπλευση ,αν όχι ιδιαιτέρως αποτελεσματικά είναι υπαρκτά.
Αυτό όμως που μας αφορά και μας αγγίζει είναι οι παράγοντες που μπορούν με κάθε δικαιοδοσία να διαδραματίζουν ρόλο και να διαμορφώνουν πρακτική,δηλαδή τα κόμματα, να κατανοούν την πραγματικότητά  ,να μην την περιθωριοποιούν και να την εντάσσουν στο προεκλογικό τους πρόγραμμα. Δεν υπονοούμε ασφαλώς αποδοχή και διαιώνιση της κατάστασης ,αλλά πραγματική κατανόηση και κατ έπέκταση ουσιαστική αντιμετώπιση.. Ναι να προσαρμοστούν οι ιδεολογίες ,αλλά αυτό να καταστεί εμφανές και σαφές .Να γνωρίζουμε πως από ένα υπαρκτό και δυνητικά εφαρμόσιμο ιδεολογικό πλαίσιο ,ορισμένα σημεία γίνονται αποδεκτά και κάποια όχι. Μόνο με αυτό τον τρόπο θα καταφέρουμε να μην συγχέουμε όρους,τοποθετήσεις,θεωρητικές προσεγγίσεις και τους τελικούς μας στόχους και ζητούμενα.
                     Ας μην κατηγορούμε λοιπόν τους πολιτικούς που επιχειρούν τέτοιου είδους συνδυαστικές προσεγγίσεις γιατί ουσιαστικά ίσως είναι οι μόνοι που γνωρίζουν τα εσωτερικά πράγματα και δεν επιλέγουν να  σκοινοβατούν ανάμεσα σε διανοουμενίστικες προσεγγίσεις του παρελθόντος ,που θα απολάμβαναν την πλήρη αποτυχία και την  μηδενική ανοχή στον ελληνικό χώρο...

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009

"κλεμμένο από την Καθημερινή"
απλά και λιτά είναι ότι πιο σωστό έχει ακουστεί εδώ και πολλές μέρες και ίσως αποτελεί την ουσία της ιδεολογικής αναζήτησης και ανησυχίας στην ΝΔ.


                                                Ο ευέλικτος φιλελευθερισμός



Του Γιωργου Κ. Ψαλτη*
Η συζήτηση που διεξάγεται αυτές τις μέρες εντός της Ν.Δ. είναι προφανές ότι απευθύνεται στην ευρύτερη κοινωνία, η οποία ευλόγως την παρακολουθεί με μεγάλο ενδιαφέρον. Εχει, λοιπόν, μεγάλη σημασία ο διάλογος αυτός να γίνεται με ειλικρινείς όρους. Που σημαίνει πρωτίστως να καταστεί ευκρινής ο διαχωρισμός της ιδεολογίας, από την πολιτική τοποθέτηση, πόσω μάλλον την εκάστοτε εκλογική συμπεριφορά.
Στη χώρα μας, συγκροτημένος διάλογος στην ιδεολογική οικογένεια της κεντροδεξιάς, η οποία πρόσφατα τιτλοφορήθηκε «κοινωνικός φιλελευθερισμός», έχει να γίνει πάνω από δεκαπέντε χρόνια. Υπενθυμίζεται ότι στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ο αντίστοιχος -της Ν.Δ.- πολιτικός χώρος καταλαμβάνεται από πολύ περισσότερα του ενός κόμματα, οριζόμενα ιδεολογικά ως χριστιανοδημοκρατικά, φιλελεύθερα, νεοφιλελεύθερα ή και συντηρητικά. Για να είναι λοιπόν ειλικρινής ο διάλογος στη Ν.Δ. πρέπει εξαρχής να γίνει από όλους αποδεκτό ότι η ελληνική κεντροδεξιά εσφαλμένα εκλαμβάνεται ως ιδεολογία, καθώς επί της ουσίας είναι πολιτική τοποθέτηση.
Από την άλλη πλευρά, τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας επικράτησε η αίσθηση ότι τη νίκη στις εκλογικές αναμετρήσεις προσφέρει ο λεγόμενος μεσαίος χώρος. Ο οποίος βέβαια όχι μόνον δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως ιδεολογία, αλλά ούτε καν πολιτική τοποθέτηση, καθώς προδήλως συνιστά την εκλογική συμπεριφορά μιας άθροισης ψηφοφόρων, η οποία προκύπτει με βάση το διακύβευμα της εκάστοτε αναμέτρησης.
Για να γίνει ακόμη πιο σαφές αρκεί η εξής υπόμνηση: Ο λεγόμενος μεσαίος χώρος ψήφισε Σημίτη το 1996 και το 2000, γνωρίζοντας ότι είναι κεντροαριστερός, Καραμανλή το 2004 και το 2007, γνωρίζοντας ότι είναι κεντροδεξιός και Παπανδρέου το 2009 γνωρίζοντας, αν μη τη άλλο, ότι είναι πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Θα ήταν παράλογο προφανώς να ισχυρισθεί κάποιος ότι οι μετακινούμενοι ψηφοφόροι άλλαξαν κάθε φορά ιδεολογία! Επέλεξαν, με βάση το διακύβευμα της εκάστοτε αναμέτρησης, τη λύση που θεωρούσαν ορθολογικότερη και αποτελεσματικότερη. Αυτονόητο είναι επίσης ότι εάν στη χώρα μας υπήρχαν περισσότερα κόμματα με διάθεση κυβερνησιμότητας και ξεκάθαρες ιδεολογικές τοποθετήσεις, οι λεγόμενοι μετακινούμενοι ψηφοφόροι θα ήταν σημαντικά λιγότεροι.
Σε κάθε περίπτωση, ουδείς αρνείται ότι ζούμε στην εποχή του πραγματισμού στην οποία περισσότερη σημασία έχουν τα προσδοκώμενα οφέλη μιας πολιτικής και λιγότερη το ιδεολογικό υπόβαθρό της. Αποδεκτές πολιτικές για τους πολίτες είναι ευλόγως εκείνες τις οποίες διαισθάνονται ως υλοποιήσιμες.
Πρέπει επιτέλους να γίνει σαφές στον χώρο της κεντροδεξιάς κάτι που δυστυχώς δεν έχει απασχολήσει τον εν εξελίξει διάλογο. Καλώς ή κακώς τις εκλογές του 2004 και του 2007 δεν τις κέρδισαν οι ιδέες και θέσεις της Νέας Δημοκρατίας, αλλά η προσωπικότητα του Κώστα Καραμανλή και η προσδοκία αντιμετώπισης δύο συγκεκριμένων προβλημάτων: της διαφάνειας και της επανίδρυσης του κράτους, τα οποία ασφαλώς δεν ζητούσαν ιδεολογικές λύσεις, αλλά πραγματιστικές. Το δε 2009, όταν οι ψηφοφόροι προτίμησαν την πρόταση του ΠΑΣΟΚ, δυσπιστώντας προς την αποτελεσματικότητα της Νέας Δημοκρατίας, δεν ηττήθηκε βέβαια η ιδεολογία της Ν.Δ. Ποιος μπορεί να ισχυρισθεί ότι ηττήθηκαν οι αρχές και οι θέσεις της Ν.Δ., ότι ηττήθηκε ο σύγχρονος οικονομικός φιλελευθερισμός, όπου αναπτύσσεται υπεύθυνη επιχειρηματικότητα και το κράτος παρέχει δικλίδες που διασφαλίζουν, ισορροπούν και ελέγχουν το πεδίο οικονομικής δραστηριότητας, η προσδοκία ενός ευέλικτου και έξυπνου κράτους ή το όραμα μιας συνεκτικής κοινωνίας ευκαιριών για όλους;
Ο φιλελευθερισμός υπήρξε ανέκαθεν ευέλικτος. Και καλό θα ήταν επιτέλους η ιδεολογία της Νέας Δημοκρατίας να αναδειχθεί ευκρινώς και με τρόπο που θα αποδεικνύει τόσο τον ορθολογισμό, όσο και την αποτελεσματικότητά της.

* Ο κ. Γιώργος Κ. Ψάλτης είναι πρόεδρος του Κέντρου Πολιτικής Ερευνας και Επικοινωνίας (ΚΠΕΕ)
αναζήτησης και ανησυχίας στην ΝΔ.

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

Ποιος όμως απειλεί;





 Μουζακιάρη Βένη

Η απειλή δεν διαμορφώνει καταστάσεις. Δεν μπορεί και δεν  διαμορφώνει παρόν και σίγουρα δεν μπορεί και δεν διαμορφώνει μέλλον.
Η απειλή είναι απειλή και όσοι απειλούν δεν είναι τίποτε άλλο, παρά εκείνοι που απειλούν.

Οι συμπάθειες και οι αντιπάθειες ,όσα αρέσουν και όσα δεν αρέσουν ,όσα επιδοκιμάζονται και όσα δεν επιδοκιμάζονται είναι απόψεις υποκειμενικές ,που εκφράζουν όσους τα εκφράζουν και κανέναν άλλον.

Ο πολιτικός αγώνας δυστυχώς αρκετές φορές ενέχει στοιχεία απειλής. Η απειλή είναι ,αναμφίβολο ,πως θα επηρεάσει και πιθανότητα θα οδηγήσει σε λαθεμένες αντιλήψεις και εικόνες.
Δεν είναι όμως ένα μέσο που χρησιμοποιείται εύκολα. Δεν είναι ένα μέσο που εκφράζει πολλούς (ευτυχώς!!!). Για να φτάσει κάποιος στο σημείο να "απειλήσει" θα πρέπει να συντρέχουν λόγοι που τον οδήγησαν εκεί.
Εμένα προσωπικά δεν μου αρέσουν οι απειλές. Με φοβίζουν και δεν μου επιτρέπουν να σκεφτώ καθαρά...
Αυτή όμως είναι η δική μου άποψη. Κάποιος άλλος μπορεί να σκέφτεται διαφορετικά. Δεν είναι σεβαστό ,αλλά κατά βάση και θεωρητικά μιλώντας είναι αποδεκτό.

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009

Αγώνας Ιδεολογίας





 Μουζακιάρη Βένη

               Όταν κάποιος δηλώνει κεντρώος είναι κεντρώος και όταν  κάποιος δηλώνει ή τα λεγόμενά του υποδηλώνουν δεξιά λογική είναι δεξιός .Τι προκύπτει όμως όταν στη συνέχεια διαπιστώνουμε πως στην ομάδα του πρώτου εντάσσονται δεξιοί και στην ομάδα του δεύτερου  κεντρώοι; Σύσχυση ιδεολογιών, απόψεω;
Αυτό που σίγουρα δεν προκύπτει είναι ενιαίες και περιχαρακωμένες γραμμές και ιδέες. Δεν προκύπτει ταύτιση και τυφλή καθοδήγηση, αλλά ούτε  και δύο  απόλυτες δογματικές πολιτικές γραμμές...
                  Δηλαδή η κεντρική ιδέα της αντιπαράθεσης και ο διαχωρισμός τύπου "δεξιοί και κεντροδεξιοί", τελικά  δεν υφίσταται σύμφωνα με τις τελικές τοποθετήσεις και προσχωρήσεις των στελεχών της ΝΔ.
Συγκεκριμένα παρατηρούμε πως στελέχη με έντονα εκσυγχρονιστικό και κεντρώο πνεύμα δεν ακολουθούν την προσπάθεια της κα Μπακογιάννη και αντίστοιχα στελέχη με διαχρονική δεξιόστροφη παρουσία στο κόμμα δεν συντάσσονται με τον κ.Σαμαρά..
 Μια λογική εξήγηση σε αυτή την επικρατούσα πλεόν κατάσταση είναι πως τα στελέχη, αλλά και κατ'επεκταση τα άτομα της βάσης, δεν θεωρούν την ιδεολογική γραμμή και κατεύθυνση του αρχηγού ως το κυρίαρχο κριτήριο επιλογής. Αντίθετα καταλήγουν και επιλέγουν μια συνδυαστική προσέγγιση και μέθοδο.
Αυτό είναι απόλυτα δικαιολογημένο καθώς το κόμμα είναι ένας διευρυμένος ιδεολογικά χώρος,στον οποίο  κάθε άτομο της εκλογικής βάσης μπορεί  να εκφραστεί ιδεολογικά και να αποκτήσει πολιτικά και κομματικά ερείσματα.
            Καθώς ακούς τους υποψήφιους αρχηγούς, διαπιστώνεις πως τοποθετείται ως θέμα μείζονος σημασίας η ιδεολογική σημαία  και η μετέπειτα ιδεολογική εξέλιξη του κόμματος.
Η διαπίστωση αυτή θα μπορούσε να συμβάλλει αποφασιστικά και καταλυτικά σε ένα εξαιρετικής σημασίας ζήτημα, στην ιδεολογική και πολιτική αποσαφήνιση του κόμματος και στον πλήρη διαχωρισμό από την πολιτική υπόσταση και τα όσα πρεσβεύει το Πασόκ..
         Ο σοσιαλισμός, που έχει σαν βάση το Πασόκ φαίνεται στις μέρες μας να μην μπορεί να βρει εύκολα πεδίο εφαρμογής,καθώς έχουν διαφοροποιηθεί σημαντικά οι πολιτικοί, οικονομικοί και κοινωνικοί συσχετισμοί. Επομένως είχε καταστεί εμφανής μια προσέγγιση της πράσινης πολιτικής σε ΝΔκρατικές πρακτικές .
         Η προσπάθεια αυτή, να διαχωριστεί και να αποσαφηνιστεί, δηλαδή το κόμμα ιδεολογικά, βρίσκει συμμετόχους τους υποψήφιους αρχηγούς..Αλλά από κει και πέρα ο καθένας θα επιλέξει με τα δικά του κριτήρια, τα οποία πολύ πιθανό να είναι πιο απτά, πιο προσεγγίσιμα ή light κριτήρια..
        Σε αυτό όμως που αξίζει να εστιάσουμε και είναι πάρα πολύ σημαντικό είναι το γεγονός πως η αντιπαράθεση έχει ως θέμα την ιδεολογία  και κλιμακώνεται πάνω σε τέτοιας φύσεως και μορφής επιχειρήματα..
Οι ψηφοφόροι έστω και θεωρητικά μπαίνουν σε μια διαδικασία να αναζητήσουν και να κατανοήσουν σε ποιον πιστεύουν, τι πρεσβεύει, τι θέλουν και πώς θα πετύχουν προσωπικούς και συλλογικούς στόχους.
         29 Νοεμβρίου η εκλογή...
Ιδεολογικά επιχειρήματα (και όχι μόνο)..
Διαφορετικές γραμμές, διαφορετικοί μηχανισμοί και διαφορετικές προσωπικότητες. Ας μην  προσπεράσουμε  όμως το γεγονός, πως το ζητούμενο από όλες τις  πλευρές είναι τό ίδιο και σύμφωνα με αυτα τα  κοινά μας συμφέροντα και ζητούμενα οφείλουμε να κινούμαστε..Από 30 του μήνα τα ζητούμενα οφείλουν να είναι κοινά, οφείλουν να στέκονται μακρία από μικροπολιτικές και από πολιτικές φιλοφοξίες, που "ξενερώνουν" την βάση και όσους ασχολούνται με το κόμμα.

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009

Όταν η επόμενη μέρα διαψεύδει...

  





Μουζακιάρη Βένη

  Η Αλήθεια και η Ειλικρίνεια είναι δύο έννοιες πάρα πολύ σημαντικές για τον πολιτικό χώρο.
Το να λές την αλήθεια είναι ένδειξη ευθύτητας και καθαρής σκέψης. Πιστεύεις σε όσα λες, σε όσα πιστεύεις και δεν φοβάσαι να αποκαλύψεις την σκέψη σου. Η πολιτική αλήθεια στις μέρες μας αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα και ζήτηση καθώς απουσιάζει αισθητά από τον πολιτικό χώρο έκφρασης και δράσης.
 Ενδεικτικό παράδειγμα είναι οι μέρες που ακολούθησαν την εκλογική αναμέτρηση της 4ης Οκτωβρίου.
Η νέα κυβέρνηση, αδύναμη να εκπληρώσει τις πλούσιες προεκλογικές υποσχέσεις, εφαρμόζει μέτρα οικονομικής οργάνωσης και διάρθρωσης που δεν διακρίνονται από ιδιαίτερα φιλολαϊκό πνεύμα.
Σε όλη την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου ο κ. Παπανδρέου και τα κορυφαία στελέχη της κυβέρνησής του παρουσίαζαν ένα ιδιαίτερα αισιόδοξο προφίλ σχετικά με την έκβαση και επίλυση θεμάτων μείζονος σημασίας για τον τόπο.. Αδυνατώντας να συνδυάσουν και να αντιστοιχίσουν το ισχύον κοινοτικό δεσμευτικό πλαίσιο δράσης με την δική τους πολιτική  παροχής και της εφήμερης καιροσκοπικής υπόσχεσης, τα στελέχη του Πασόκ επικοινωνούσαν μια  πολιτική περασμένων ετών  με εμφανή την έλλειψη σκέψης προγραμματισμού, οργάνωσης και "προ-δράσης".
              Τα αποτελέσματα και η επόμενη μέρα όμως κατέδειξαν την δύσκολη θέση στην οποία περιήλθε τελικά το Πασόκ, παρά τα μεγαλόπνοα σχέδια για την αναδιοργάνωση οικονομίας-κοινωνίας.
Οι ψηφοφόροι που πίστεψαν στις προεκλογικές πράσινες δεσμεύσεις, δυστυχώς διαψεύστηκαν την επόμενη μόλις ημέρα. Η προεκλογική οικονομική ανάκαμψη δεν επήλθε. Η προσδοκούμενη οικονομική "ανάσα" σε πλήθος χαμηλόμισθων συμπολιτών μας παραμένει ακόμη ζήτημα προς διαπραγμάτευση και "διαβούλευση".
Όλα όμως αυτά είχαν ειπωθεί.
Όλα αυτά ήταν γνωστά .
Όλα αυτά ήταν αναμενόμενα για όποιονδήποτε διέθετε στοιχειώδεις γνώσεις οικονομικών ή απλά για όσους είχαν αντιληφθεί την δυσχέρεια που διέκρινε το ελληνικό οικονομικό ζήτημα.
Το αυτό οικονομικό ζήτημα δεν αντιμετωπίζεται με προεκλογικές υποσχέσεις και ανώφελες παροχές,χωρίς εγγυήσεις και αντίκρισμα. Το Πασόκ το συνειδητοποίησε από την πρώτη κιόλας εβδομάδα.Κατέστησε γνωστό στο σύνολο της ελληνικής και ευρύτερης κοινής γνώμης πως θα έπρεπε σχετικά γρήγορα να ξεχάσουμε τα όσα είχαν ειπωθεί προεκλογικά.

Προσωπικά,καθώς δεν ανέμενα κάτι διαφορετικό ή ένα θαύμα οικονομικής αναπτυξιακής ανάκαμψης , δεν κατηγορώ το κόμμα του Πασόκ.Το να θέλεις να γίνεις Πρωθυπουργός, Αντιπρόεδρος,Υπουργός , Επίτροπος και βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος δεν είναι αρνητικό, αντίθετα είναι ένδειξη υγιούς φιλοδοξίας και πολιτικού προσανατολισμού. Το αρνητικό και άδικο του θέματος έγκειται στην διαδικάσία που επιλέγεις και στην μεθόδο που εφαρμόζεις για να το πετύχεις. Το να υπόσχεσαι, να τάζεις, να παραπλανείς και να δημιουργείς μεγάλες προσδοκίες δεν είναι ώριμη και αποδεκτή πολιτική πρακτική.
           
Η ειλικρίνεια απουσιάζει και θα συνεχίζει να απουσίαζει όσο το ισχύον έμψυχο πολιτικό δυναμικό του τόπου δεν αντιλαμβάνεται τις οικονομικές κοινωνικές και πολιτικές παθογένειες του εγχώριου συστήματος.Όσο η πολιτική θεωρείται μερική απασχόληση και όσο  εντάσσεται στις μικροπολιτικές φιλοδοξίες των πολιτικών, οι προσδοκίες της βάσης θα διαψεύδονται, οι απεργίες θα συνεχίζονται, οι δρόμοι θα κλέινουν και ο κόσμος θα απογοητεύεται.
            Θέλοντας να διατηρήσω όμως την έμφυτη και ίσως ¨καταδικαστέα¨αισιοδοξία μου θα αναφέρω απλά και συνειδητά πως  το μέλλον έχει να δώσει πολλά σε πολιτικό επίπεδο.Η πολιτική ζωή του τόπου δεν τελείωσε την 4η Οκτωβρίου και δεν τελειώνει και σήμερα. Επομένως συνεχίζουμε και βλέπουμε...

   

Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009

Δεύτερη Θέση για το "the box" στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

http://www.youtube.com/watch?v=NpeteqseUeg

Δεύτερη θέση για την ταινία μικρού μήκους The Box.
Τρικαλινοί πρωταγωνιστές σε μια άρτια και μεστή προσπάθεια που έκλεψε τις εντυπώσεις στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης!!

Συγχαρητήρια και περιμένουμε το επόμενο κινηματογραφικό -σινεφίλ εγχείρημά σας...

Ένας αρχηγός για όλους

Μουζακιάρη Βένη





Οι παράγοντες που θα οδηγήσουν ένα άτομο να κατασταλάξει πολιτικά, να υποστηρίξει ένα πολιτικό κόμμα αλλά και να επιλέξει το πρόσωπο-αρχηγό, που τον αντιπροσωπεύει είναι πολλοί.Κατά βάση απλοί αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις και σύνθετοι..
        Επιλέγεις το πρόσωπο που σε πρώτη ανάγνωση σε εκφράζει πολιτικά.Πιστεύετε πάνω κάτω, τα ίδια, αποδέχεστε την πορεία του κόμματος αλλά σίγουρα και την μελλοντική προοπτική και γραμμή, που η ηγεσία θα θέσει.Και για τους δυο πόλους (ψηφοφόρο-αρχηγό) τα λάθη είναι αναπόφευκα και καταδικαστέα, οι σωστές πολιτικές είναι αποδεχτές και επιβεβλήμένες .
         Είναι λάθος όμως να καλλιεργείται η προσδοκία και προσμονή για πλήρη και απόλυτη σύγκλιση σκέψης.Δεν είναι το ζητούμενο για μια πολιτική διαδικασία ενός σύγχρονου κόμματος. Ο πρόεδρος του κόμματος δεν είναι το πρόσωπο ,που θα επιβάλλει θέσεις, απόψεις, στάσεις και θα θέσει αυτοβούλως ένα δικής του έμπνευσης πολιτικό πλαίσιο. Αντίθετα ο αρχηγός είναι το πρόσωπο που με την εικόνα του, το λόγο και την διαχρονικά "εντιμη "πολιτική στάση του θα συσπειρώσει την γνήσια και αυθεντική κομματική βάση, αλλά και θα προσπαθήσει ο λόγος του να προσεγγίσει και άλλες ομάδες διαφοροποιημένες πολιτικά και ιδεολογικά.Αυτός είναι ο στόχος για απόκτηση και διαμόρφωση δυναμικής και δύναμης για το παρόν και το μέλλον.
           Υπάρχουν ιστορικές στιγμές του παρελθόντος και του παρόντος, στις οποίες η ταύτιση δεν ευνόησε την ευημερία της πολιτικής. Υπάρχουν ιστορικές στιγμές, στις οποίες ούτε η πλήρης διαφοροποίηση και  απόκλιση ενίσχυσαν την πολιτική προοπτική.Επομένως διαπιστώνουμε πως το να συμπλεύσεις ιδεολογικά με τον αρχηγό του κόμματος σου κάθε άλλο παρά εύκολο ιδεολογικά και προσωπικά είναι.
        Για όποιον δεν θα αρκεστεί σε μια πρώτη ανάγνωση του πολιτικού σκηνικού, θα
αναγνωρίσει πως η έννοια του αρχηγού είναι πολύ σημαντική αλλά ταυτόχρονα δεν θα πρέπει να εγκλωβιζόμαστε σε έναν φαύλο κύκλο απαιτήσεων και προσμονής.
Θα πιστέψεις, θα στηρίξεις αλλά εκτός από αυτά θα πρέπει να ακούσεις τον πολιτικό του λόγου και πως συνδέεται ο πολιτικός αυτός λόγος με το παρελθόν, το τώρα και το μέλλον.
Κάποιος θα υποστηρίξει πως δεν χρειάζεται να αναλώνουμε χρόνο και φαιά ουσία σε τέτοιου είδους συλλογισμούς.
Θα διαφωνίσω.
Για όποιον επιλέγει να σκεφτεί πολιτικά (γιατί πραγματικά το επιλέγεις), τέτοιου είδους αναζητήσεις αξίζουν και επιβάλλονται.
               Θα ήθελα σε αυτο το σημείο να αναφερθώ σε κάτι πολύ σημαντικό για τα όσα ανέφερα παραπάνω. Καθώς ακούς τον πρόεδρο του κόμματος σου, είναι πιθανό αυτό που ακούς να μην είναι απόλυτα σύμφυτο με την ιδεολογία σου, τα όσα πιστεύεις και με το πως αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο.
Αυτό είναι θέμα που θα σε προβληματίσει. Σε καμία περίπτωση όμως δεν είναι κατάσταση αρνητική. Είναι ένδειξη πολιτικού πολιτισμού σε έναν πολιτικό χώρο να αποδέχεσαι την ευρύτερη ιδεολογική ταυτότητα και εσυ ατομικά να θέτεις την δική σου πολιτική βάση και ανησυχία.Έτσι η πολιτική σου ύπαρξη καθίσταται περισσότερο μεστή.
  Οι όποιες πολιτικές αναζητήσεις είναι αναζητήσεις περισσότερο θεωρητικού προβληματισμού και λιγότερο εμβάθυνσης σε πρακτικό επίπεδο. Απλά το ζητούμενο είναι τελικά να γνωρίζεις το γιατί θα υποστηρίξεις ένα άτομο σε προσωπικό επίπεδο και σε πρώτο πρόσωπο.

         
 

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009

Παρελθόν -Μέλλον: Χ

Μουζακιαρη Βένη




Είναι το παρελθόν κανόνας για το μέλλον;
Κοιτάζοντας το παρελθόν βλέπουμε το μέλλον;
Ποια σημασία των όσων έχουν γίνει για τα όσα θα συμβούν;

Το παρελθόν είναι η χρονική αυτή στην στιγμή, στην οποία ανήκουν όλα όσα ορθώς και όλα όσα λάνθασμένα έχουν συμβεί.Στο παρελθόν ανήκουν πρόσωπα, καταστάσεις, διαδικασίες και αποφάσεις που οδήγησαν στο παρόν.
Είναι ανάγκη να γνωρίζουμε το παρελθόν και ταυτόχρονα να το κατανοούμε.
Αυτό όμως που είναι λάθος είναι να προσομοιάζουμε και να εξισώνουμε το παρελθόν με το μέλλον.
Τα δεδομένα, οι συνθήκες, τα πρόσωπα μεταβάλλονται, εξελίσσονται και μετέρχονται σε νέα εποχή ..Μόνο ως γεγονός του παρελθόντος μπορεί να κριθεί το παρελθόν.

Συγκεκριμένα στην πολιτική πολλές φορές έχει τύχει και μάλλον πολλές περισσότερες θα συμβεί να επαναλαμβάνονται γεγονότα και καταστάσεις. Αυτό όμως δεν μας δίνει το δικαίωμα, να προδικάζουμε την εξέλιξη και την έκβαση, απλά και μόνο επειδή γνωρίζουμε την κατάσταση που έχει παρέλθει.
Το παρελθόν μπορεί να αποτελέσει δύναμη γιατί μας παρέχει την γνώση, την διαδικασία και την μεθόδευση.
Απο κει και πέρα όμως το παρόν είναι παρόν και το μέλλον είναι μέλλον.
Το παρόν και το μέλλον θα χτιστούν και θα κριθούν με βάση τα δεδομένα και τις καταστάσεις της εποχής και της αυτής στιγμής.
Πχ. Κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί πως τα λάθη του παρελθόντος αποτελούν μέτρο για την επιτυχία του μέλλοντος. Κανένας δεν μπορεί και δεν έχει το δικαίωμα να ισχυριστεί πως ο Αντώνης Σαμαράς δεν θα είναι καλός αρχηγός, λόγω των εξελίξεων του '93 και με την ίδια λογική κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί, πως η Ντόρα δεν θα είναι καλή αρχηγός λόγω του πρότερου πολιτικού βίου της οικογένειας Μητσοτάκη.
Τέτοιου είδους αυθαίρετες εικασίες δεν έχουν θέση πουθενά και πολύ περισσότερο στον χώρο της πολιτικής.
Το να κρίνεις τα όσα έχουν συμβεί είναι μια διαδικασία αποκλειστικά υποκειμενικού χαρακτήρα. Το να χρησιμοποιείς τον υποκειμενισμό σου στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης, αν όχι ανεπίτρεπτο είναι σίγουρα άδικο.

Όλοι έχουμε τις απόψεις μας.
Ο καθένας θα επιλέξει τον αρχηγό που θεωρεί καλύτερο.
Ναι παρασυρόμαστε, ναι καθοδηγούμαστε. Το κύριο ζητούμενο όμως είναι ταυτόχρονα να κατανοούμε το γιατί θα παρασυρθούμε και θα καθοδηγηθούμε .
Μην συγχέουμε το παρελθόν με το μέλλον, γιατί θα παραβλέψουμε πολυ σημαντικές συνιστώσες,που ίσως είναι αυτές που θα δώσουν και την λύση. Πρέπει να γνωρίζουμε τι έχει συμβεί, όχι για να προβλέψουμε το μέλλον, αλλά για να σχηματίζουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα της ιστορικής ροής των γεγονότων καθώς και για να αποφεύγονται, εάν και εφόσον είναι δυνατό και εφικτό τα περισσότερα λάθη και λαθεμένες αναγνώσεις του παρόντος και του μέλλοντος.

Μεγάλο Ατόπημα

Γράφει η Βένη Μουζακιάρη

Είναι δύσκολο να μείνει κανείς αμέτοχος όταν βρίσκεται μπροστά σε μια μεγαλειώδη στιγμή σεξισμού ,κόμπλεξ και άκρατου παραληρήματος.

Δεν γνωρίζω εκείνον που το υπογράφει.Δεν γνωρίζω εκείνον που το διατύπωσε.Δεν γνωρίζω εκείνον που συνέλαβε την ίδέα του λιβέλου.
Αυτό όμως που γνωρίζω είναι πως κάποιο όριο πρέπει να ξεπεράστηκε με το συγκεκριμένο δημοσίευμα.

Το να καταφεύγει κανείς σε ακρότητες είναι εύκολο.Το να διασύρεται η προσωπικότητα, η αξιοπρέπεια και η δημόσια εικόνα ενός πολιτικού προσώπου είναι επίσης εύκολο.Δεν είναι όμως ούτε επιτρεπτό,ούτε ηθικό, ούτε νόμιμο.

Ο καθένας ή η καθεμιά από εμάς σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να γίνεται μέτοχος και κοινωνός τέτοιας σκέψης και τέτοιου εγχειρήματος.

Θα πρέπει να γίνει μια σοβαρή προσπάθεια να αποβάλλουμε κάθε στοιχείο κακεντρέχειαςκαι κίτρινης διάθεσης στην πολιτική και κοινωνική τηλεοπτική και έντυπη πραγματικότητα.Θα πρέπει να γίνει μια σοβαρή προσπάθεια ο σχολιασμός και η κριτική να διατηρούνται σε ένα επίπεδο πολιτισμού ,ειλικρίνειας και fair play. Το να κινηθείς δίκαια ,το να κινηθείς νόμιμα ,το να κινηθείς ηθικά είναι ενδείξη οξυδερκούς, δίκαιου και πολιτικά προσαρμοσμένου νου.

Αντιπολιτεύεσαι ,μάχεσαι ,πολεμάς,διεκδικείς,αμύνεσαι,επιτίθεσαι μέσα σε ........
πλαίσιο υπεύθυνο, ρεαλιστικό και κοινωνικά αποδεκτό.
Δεν γνωρίζω εάν κάποιος από όλους εμάς ενδιαφέρεται και αναζητά τέτοιου είδους δημοσιεύματα.Εάν υπάρχει θα πρέπει να σταματήσει να χαρακτηρίζεται από τέτοιου είδους προθέσεις και αναζητήσεις ,όπως επίσης και εκείνος που ασχολείται με την δημοσίευσή τους θα πρέπει να αναθεωρήσει το περιεχόμενο και την αιτιότητα του λόγου του.

Θέλω επιτέλους να ζω σε έναν κόσμο που θα μου δίνει εγγυήσεις για τον αμοιβαίο σεβασμό ,για την προσωπική ελευθερία και την ασφάλεια του ατόμου.
Θέλω έναν κόσμο ,που θα μάθει να σέβεται και να αγωνίζεται για το κράτος δικαίου.
Δεν θέλω να ξαναμπώ σε μια διαδικασία να λέω και να γράφω αυτά πουλέω και γράφω αυτήν την στιγμή.

ΥΓ1.Αναφέρομαι στο δημοσιεύμα-λίβελο που δημοσιεύτηκε και αναφέρονταν στο πρόσωπο της κα Μπακογιάννη.

Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009

Πέμπτη, 19 Νοεμβρίου 2009


Οι πολιτικοί του μέλλοντος

Μουζακιάρη Βένη

Η κρίση στην πολιτική ζωή του τόπου δεν είναι κρίση που
απευθύνεται και αφορά την πολιτική άποψη και την διαθέση που έχει το άτομο για την πολιτική πραγματικότητα. Η κρίση σήμερα ταυτίζεται με μια γενικότερη απαξίωση σε πρόσωπα και σε διαδικασίες.


Τα άτομα που αντιδρούν,δεν αντιδρούν ενάντια σε θεσμούς, σε αξίες, σε πολιτική πρακτική.
Τα άτομα που αντιδρούν, αντιδρούν ενάντια στην διαδικασία μέσω της οποίας κινούμαστε σήμερα πολιτικά.

Ο χώρος της πολιτικής δεν βιώνει την απαξίωση και μια γενικότερη κρίση σε πρώτο πρόσωπο ,αλλά πάντοτε μέσω των πρωταγωνιστών, που δεν κινούνται πάντοτε ούτε νόμιμα ,αλλά ούτε και ηθικά.

Το άτομο σήμερα, ανεξάρτητα από την ηλικία, το μορφωτικό επίπεδο και άλλου είδους χαρακτηριστικά ενδιαφέρεται για την πολιτική. Μιλάει, εκφράζεται, επικοινωνεί πολιτικά με μεγάλη ευχαρίστηση και ευκολία. Εκείνο που τον φοβίζει όμως είναι η μη ηθική και η μη νόμιμη πολιτική.

Υπάρχει η γενικότερη αίσθηση πως τα πράγματα θα μείνουν ως έχουν και δεν υπάρχει ελπίδα βελτίωσης και προόδου.

Σε καμία περίπτωση δεν με εκφράζει και δεν υιοθετώ την άποψη αυτή!!
Η αισιοδοξία και ένα μέλλον ελπίδας και προόδου είναι αναγκαίο και απαραίτητο να υπάρχουν σαν σκέψη και σαν προοπτική.

Η προοπτική ενασχόλησης με τα κοινά είναι προοπτική αισιόδοξη και πέρα για πέρα ανατρεπτική για την επικρατούσα πολιτική πραγματικότητα.

Από όποιο κόμμα και από όποια ιδεολογία προέρχεται η πολιτική πράξη και διάθεση του καθενός είναι επιθυμητή έως και απαραίτητη για την πολιτική ανόρθωση, "αναγέννηση" του κυρίαρχου status, πάντοτε όμως σε πλαίσιο δημοκρατίας, πολιτικού, κοινωνικού και οικονομικού πολιτισμού.

Δεν είναι εύκολο να βρεθεί μια απάντηση για τον λαϊκισμό, τον κιτρινισμό και την παράνομη πράξη.

Η προσπάθεια όμως μπορεί και σε πρώτο βαθμό να αποδώσει και να αποτελέσει πρόδρομο ή βάση για την επόμενη μέρα.

Πολιτικό" ευ ζην"


 Μουζακιάρη Βένη

Η εγκυρότητα του πολιτικού γίγνεσθαι κρίνεται ασταθής και αβέβαιη.


Η απάντηση στην διαμορφωμένη και επικρατούσα πλέον κατάσταση ,σε πρώτο στάδιο ,είναι η μη συρρίκνωση της εκλογικής βάσης (διακομματικά και υπερκομματικά μιλώντας) αλλά και η απόκλιση των απόψεων και των μεθόδων των πολιτικών δρώντων.


Αν εξετάσουμε και κάνουμε ένα βήμα παραπάνω ,όμως,θα διαπιστώσουμε ότι πέρα από την μη σύγκλιση και την μέσα σε πλαίσιο και όριο αδιαφορία των πολιτών,κρύβεται μια αλήθεια.
Η αλήθεια είναι πως κανένας δεν θα πιστέψει πραγματικά σε τίποτε, έαν πρώτα δεν αντιληφθεί το γνήσιο και το αυθεντικό αυτού του τίποτε. Εάν δεν πειστεί πρώτα ,πως το πολιτικό αντικείμενο ,που θα υποστηρίξει και στο οποίο θα στηριχτεί δεν χαρακτηρίζεται ως αξιοπρεπές ,αξιοκρατικό και ταυτισμένο τόσο με την ικανοποίηση των αναγκών ,όσο και με την γενικότερη ευημερία του τόπου..


Τα άτομα σήμερα νιώθουν την ανάγκη να θεωρηθούν πολιτικά δρώντα, εκφράζοντας είτε απλοϊκά ,είτε επιστημονικά είτε ψαγμένα είτε με λαϊκισμό μια πολιτική θέση.
Οι πολιτικοί σήμερα δεν χαίρουν εκτίμησης.
Όχι γιατί είναι απαραίτητα ένοχοι για μια μη νόμιμη ή μη ηθική πρακτική τους ,αλλά γιατί έχει διαμορφωθεί μια υφιστάμενη κατάσταση ,στην οποία δεν πείθουν ,δεν ασκούν την πολιτική που οι ψηφοφόροι επιθυμούν ή ταυτίζονται με συναδέλφους που δεν έχουνεπιδείξει την καλυτερη των συμπεριφορών.


Η εξομοίωση αυτή και η ταύτιση του πολιτικού κόσμου με οτιδήποτε μη πολιτικά φρόνιμο είναι πέρα για πέρα άδικη ,ανώριμη ,αρνητική έως και ένδειξη σκοταδισμού.
Ο αρνητισμός και η ισοπέδωση χρήζουν θέματα προς επίλυση ,για όποιον τα υιοθετεί και προχωρά βάσει αυτών.
Η μη ενάρετη στάση ζωής είναι υπαρκτή και πέρα για πέρα εμφανής σε οποιαδήποτε πτυχή της κάθε μέρας ζωής μας. Αυτό δεν σημαίνει απολύτως τίποτε. Μπορεί να οριστεί ως η απόλυτως σταθερά
( έστω Κ) της Φυσικής .Δεν αλλάζει ,παραμένει σταθερή και αμετάβλητη όσο και αν δραματικές αλλαγές λάβουν χώρα στο εγγύς ή πιο μακρινό περιβάλλον και τόπο.


Αυτό όμως ταυτόχρονα δεν σημαίνει πως είναι μια στάση που χαρακτηρίζει τον καθένα απο εμάς .Δεν θεωρώ πως η αγιοσύνη και η πλήρης ενάρετη πραγματικότητα είναι καταστάσεις που μπορούν να υπάρξουν ή να προκύψουν .Το άτομο όχι απλά είναι υποχρεωμένο ,αλλά οφείλει να υιοθετεί και να κινείται με ορθολογικά και ρεαλιστικά κριτήρια. Με απλά λόγια να "μην ζει σε έναν κόσμο μαγικό" ,αλλά να προσγειωθεί και να αντιληφθεί την περιρρέουσα κατάσταση με ψυχραιμία και σίγουρα με νηφαλιότητα.


Μέσα στο πολιτικό και γενικότερο σκηνικό υπάρχουν και δρουν άτομα ,τα οποία είνα με απλά λόγια άτομα "εντάξει".Δεν απαιτούμε και, σε τελική ανάλυση, δεν αναζητούμε "αγίους".
Θέλουμε άτομα με ξεκάθαρο λόγο για να είναι κατανοητοί.
Θέλουμε έξυπνα άτομα για να είμαστε ασφαλείς .
και θέλουμε και άτομα "γάτες" για να είμαστε ακόμη πιο ασφαλείς.


Μην απαισιοδοξούμε,μην ισοπεδώνουμε,μην μηδενίζουμε.
 Τα άτομα αυτά υπάρχουν παντού και τα συμφέροντα δεν τους έχουν ανακαλύψει ακόμη!!!

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009



http://www.youtube.com/watch?v=wegOJS02znY
Razorlight- Wire to Wire

 

Μουζακιάρη Βένη

Κέντρο ή δεξιά;

Το πρόβλημα και το θέμα της ψήφου είναι καθαρά ιδεολογικό.

Παρουσιάζεται το ζήτημα: κέντρο ή δεξιά;
Αυτό είναι το ερώτημα στο οποίο πρέπει να απαντήσουν όσοι θα θελήσουν να ψηφίσουν στις εκλογές της 29 Νοεμβρίου.

Εάν όμως η συλλογιστική πορεία του καθενός προχωρήσει ένα βήμα παρακάτω, θα διαπιστώσει πως αυτό δεν είναι το κύριο ζητούμενο και το πολιτικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα του κάθε υποψηφίου.
Η ιδεολογική ταυτότητα θα αποκτήσει νόημα και πρακτική σημασία εάν τοποθετηθεί σε πραγματικστική διάσταση.Το ερώτημα που γεννάται είναι εάν ο καθένας από εμάς καταλαβαίνει και αντιλαμβάνεται τι νοείται ως δεξιό κόμμα και τι ως κεντρώο και γιατί να γίνεται ο διαχωρισμός αυτός εφ όσον ο όρος κεντροδεξιός χώρος έχει επινοηθεί και είναι υπαρκτός;

Οι δύο υποψήφιοι, οι οποίοι είναι δύο δυναμικές υποψηφιότητες με παρελθόν (αλίμονο και αν δεν το δεχτούμε ) παρόν και πολύ μέλλον, δεν διαχωρίζουν την ιδεολογική ταυτότητα του κόμματος χωρίς λόγο και αιτία.Απευθύνονται στον καθένα ΝΔκράτη ξεχωριστά και στην ιδεολογική ομάδα που εκείνος αντιπροσωπεύει. 
Ο πρώην πρωθυπουργός είχε κάνει ένα πολιτικά στρατηγικό βήμα.Απευθύνθηκε και επικοινώνησε την σύγχρονη κεντροδεξιά ιδέα σε ένα σύνολο που εξέφραζε το μεσαίο κόσμο.'Εναν κόσμο, που επιθυμώντας να παραμερίσει τον διαχωρισμό και τις αυστηρές ιδεολογικές γραμμές του παρελθόντος και παράλληλα προσδοκώντας την προσωπική και εθνική ευημερία δέχτηκε την νέα ιδεολογική ταυτότητα και προσπάθεια του Καραμανλή.

Τώρα γίνεται  για ακόμη μια φορά εμφανώς μια προσπάθεια συσπείρωσης του χώρου της ΝΔ με δοαφορετική προσέγγιση. Η ιδεολογική πλατφόρμα είναι ένας πρόσφορος χώρος  να αναζητήσουμε και τελικά να εκφράσουμε το που τελικά ανήκουμε και με ποιον τρόπο εκφραζόμαστε καλύτερα , ελεύθερα και αναμφίβολα πιο σύγχρονα.

Πιστεύω πως ο όρος" σύγχρονα " θα δώσει και τον τελικό νικητή. Ο Έλληνας ψηφοφόρος έχει μάθει να κινείται, να εκφράζεται και τελικά να ψηφίζει παρακολουθώντας και αναμένοντας ταυτόχρονα τις εξελίξεις σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. 
Ο Oμπάμα, ο Σαρκοζί και η Μέρκελ είναι πρόσωπα οικεία πλέον στον Έλληνα και κάτι παρόμοιο αναμένει να δει να ακολουθήσεικαι να ψηφίσει και σε τοπικό, ελληνικό επίπεδο.Δεν είναι μη πατριωτικό ή μη ελληνικό, αλλά πέρα για πέρα φυσιολογικό πολιτικά. Η παρακολούθηση, η ταύτιση, η σλυγκριση είναι μέθοδοι συγκρότησης πολιτικής.

Το τελικό ερώτημα για τα εσωκομματικά είναι Ντόρα ή Σαμαράς.
Το τελικό ερώτημα για μένα είναι ποιος είναι πιο ο σύγχρονος.
Ποιος είναι εκείνος που κάθε ευρωπαϊκή προδιαγραφή θα την κάνει πράξη, ποιος ειναι εκέινος που παρά τα δημοσιονομικά δυσμενή μεγέθη θα καταστήσει την Ελλάδα υπολογίσιμη σε πολιτική , οικονομική και κοινωνική ισχύ χώρα; 
Ας προσέξουμε τι ακριβώς λέει ο καθένας και τι υποδηλώνει με τη στάση του. Το ερώτημα κέντρο ή δεξία είναι πάρα πολύ απλό για μια στιγμή τόσο σύνθετη.
Ας κοιτάξουμε γύρω μας ( στο περιβάλλον της  ΕΕ) και ας αποφασίσουμε. Η εικόνα, παλαιότερα, είχε πείσει και είχε θέσει τον πήχη πολύ ψηλά.
Τώρα τα ζητούμενα είναι διαφορετικά..Πιο απαιτητικά, πιο αναγκαία προς επίτευξη και υλοποίηση.