Μουζακιάρη Βένη

Κέντρο ή δεξιά;

Το πρόβλημα και το θέμα της ψήφου είναι καθαρά ιδεολογικό.

Παρουσιάζεται το ζήτημα: κέντρο ή δεξιά;

Αυτό είναι το ερώτημα στο οποίο πρέπει να απαντήσουν όσοι θα θελήσουν να ψηφίσουν στις εκλογές της 29 Νοεμβρίου.

Εάν όμως η συλλογιστική πορεία του καθενός προχωρήσει ένα βήμα παρακάτω, θα διαπιστώσει πως αυτό δεν είναι το κύριο ζητούμενο και το πολιτικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα του κάθε υποψηφίου.

Η ιδεολογική ταυτότητα θα αποκτήσει νόημα και πρακτική σημασία εάν τοποθετηθεί σε πραγματικστική διάσταση.Το ερώτημα που γεννάται είναι εάν ο καθένας από εμάς καταλαβαίνει και αντιλαμβάνεται τι νοείται ως δεξιό κόμμα και τι ως κεντρώο και γιατί να γίνεται ο διαχωρισμός αυτός εφ όσον ο όρος κεντροδεξιός χώρος έχει επινοηθεί και είναι υπαρκτός;

Οι δύο υποψήφιοι, οι οποίοι είναι δύο δυναμικές υποψηφιότητες με παρελθόν (αλίμονο και αν δεν το δεχτούμε ) παρόν και πολύ μέλλον, δεν διαχωρίζουν την ιδεολογική ταυτότητα του κόμματος χωρίς λόγο και αιτία.Απευθύνονται στον καθένα ΝΔκράτη ξεχωριστά και στην ιδεολογική ομάδα που εκείνος αντιπροσωπεύει. 

Ο πρώην πρωθυπουργός είχε κάνει ένα πολιτικά στρατηγικό βήμα.Απευθύνθηκε και επικοινώνησε την σύγχρονη κεντροδεξιά ιδέα σε ένα σύνολο που εξέφραζε το μεσαίο κόσμο.'Εναν κόσμο, που επιθυμώντας να παραμερίσει τον διαχωρισμό και τις αυστηρές ιδεολογικές γραμμές του παρελθόντος και παράλληλα προσδοκώντας την προσωπική και εθνική ευημερία δέχτηκε την νέα ιδεολογική ταυτότητα και προσπάθεια του Καραμανλή.

Τώρα γίνεται  για ακόμη μια φορά εμφανώς μια προσπάθεια συσπείρωσης του χώρου της ΝΔ με δοαφορετική προσέγγιση. Η ιδεολογική πλατφόρμα είναι ένας πρόσφορος χώρος  να αναζητήσουμε και τελικά να εκφράσουμε το που τελικά ανήκουμε και με ποιον τρόπο εκφραζόμαστε καλύτερα , ελεύθερα και αναμφίβολα πιο σύγχρονα.

Πιστεύω πως ο όρος" σύγχρονα " θα δώσει και τον τελικό νικητή. Ο Έλληνας ψηφοφόρος έχει μάθει να κινείται, να εκφράζεται και τελικά να ψηφίζει παρακολουθώντας και αναμένοντας ταυτόχρονα τις εξελίξεις σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. 
Ο Oμπάμα, ο Σαρκοζί και η Μέρκελ είναι πρόσωπα οικεία πλέον στον Έλληνα και κάτι παρόμοιο αναμένει να δει να ακολουθήσεικαι να ψηφίσει και σε τοπικό, ελληνικό επίπεδο.Δεν είναι μη πατριωτικό ή μη ελληνικό, αλλά πέρα για πέρα φυσιολογικό πολιτικά. Η παρακολούθηση, η ταύτιση, η σλυγκριση είναι μέθοδοι συγκρότησης πολιτικής.

Το τελικό ερώτημα για τα εσωκομματικά είναι Ντόρα ή Σαμαράς.

Το τελικό ερώτημα για μένα είναι ποιος είναι πιο ο σύγχρονος.

Ποιος είναι εκείνος που κάθε ευρωπαϊκή προδιαγραφή θα την κάνει πράξη, ποιος ειναι εκέινος που παρά τα δημοσιονομικά δυσμενή μεγέθη θα καταστήσει την Ελλάδα υπολογίσιμη σε πολιτική , οικονομική και κοινωνική ισχύ χώρα; 

Ας προσέξουμε τι ακριβώς λέει ο καθένας και τι υποδηλώνει με τη στάση του. Το ερώτημα κέντρο ή δεξία είναι πάρα πολύ απλό για μια στιγμή τόσο σύνθετη.

Ας κοιτάξουμε γύρω μας ( στο περιβάλλον της  ΕΕ) και ας αποφασίσουμε. Η εικόνα, παλαιότερα, είχε πείσει και είχε θέσει τον πήχη πολύ ψηλά.

Τώρα τα ζητούμενα είναι διαφορετικά..Πιο απαιτητικά, πιο αναγκαία προς επίτευξη και υλοποίηση.