Η εξέλιξη μεταφράζεται σε όρους ηθικής;

Όταν η ηθική και νόμιμη συμπεριφορά συναντά το "σύστημα", ποια είναι η συνέχιση και έκβαση της πορείας;
Όταν θέλεις και όταν πρέπει να θεωρείσαι σωστός, έχεις το περιθώριο να παραβλέψεις (και όχι να δεχτείς ή να δικαιολογήσεις) μια λαθεμένη και άνομη πράξη;

Όταν ακολουθείς μια πορεία ανόδου, που εκ των πραγμάτων οφείλει να χαρακτηρίζεται ηθική και τουλάχιστον νόμιμη, πόσο μπορεί να εμποδίσει την προσωπική σου ανέλιξη μια λάθος κίνηση του παρελθόντος;

Όταν επιθυμείς να "ανέβεις", είναι απαραίτητο να "είσαι μέρος του συστήματος";

Οι απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά είναι για πολλούς εύκολες και αυτονόητες...Φοβάμαι όμως πως στην πράξη  δεν είναι.
Τα πράγματα γίνονται πολύπλοκα και σε μεγάλο βαθμό σύνθετα εξαιτίας της "φυσιολογικής-σύγχρονης αλλά και ιστορικής" ροής των πραγμάτων.
Με τον όρο "σύστημα" ασφαλώς θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε κάθε διαδικασία που με κάθε μέσο, άμεσα ή έμμεσα, κοινωνικά-κοσμικά ή οικονομικά, συμβάλλει στην εξέλιξη και στην άνοδο συγκεκριμένων ευνοημένων πάντα ανθρώπων σε καθορισμένο πάντα πλαίσιο..
Τα ερώτηματα τώρα σε όλη αυτή τη διαδικάσία είναι: α) πώς αντιμετωπίζει ο καθένας προσωπικά το συγκεκριμένο πλαίσιο "κινήσεων"-εξυπηρέτησης συμφερόντων και β) πως κρίνονται τα πρόσωπα που συμβάλλουν και συμμετέχουν στη διαιώνιση του φαινομένου;

Μια μη νόμιμη συμπεριφορά μπορεί να συνδυαστεί και με μια ενδεχομένως ηθική συμπεριφορά;
Μια ηθική συμπεριφορά μπορεί κάποια στιγμή να χαρακτηριστεί από μη ηθικά και μη απόλυτα νόμιμα χαρακτηριστικά δράσης;
Οι απαντήσεις μάλλον άπτονται στον καθένα ξεχωριστά, καθώς καμία απόλυτη απάντηση δεν μπορεί να δωθεί από καμία πλευρά..Το ζητούμενο απλά παραμένει το εξής ένα:
Το άτομο που θέλει να ανελιχθεί, σε ποιο βαθμό του επιτρέπεται η εμπλοκή και η ενασχόληση με το σύστημα;
Η δική μου άποψη πάντως είναι και παραμένει πως στην ουσία μόνο η πράξη και η εμπειρία μπορούν να δώσουν μια ασφαλή και ενδεχομένως προσιτή σε όλους απάντηση..

Μην ενοχλείτε όταν μιλάτε!!!!!!

                                 Η αμφισβήτηση πάντα κεντρίζει.
Κερδίζει πόντους και σε αναδεικνύει από την πολιτική αφάνεια.

Το θέμα όμως με την αμφισβήτηση δεν πρέπει απλά να γίνεται για να γίνεται.
Όχι αμφισβήτηση για την αμφισβήτηση.
Το να θέλεις να μιλήσεις κριτικά και ουσιαστικά για κάτι δε θα έπρεπε να αποτελεί μια αυθαίρετη διαδικασία χωρίς ουσιαστικό θεωρητικό έρεισμα..

Το όχι για το όχι
ή
Το ναι για το ναι,
 έχουν αξία μόνο για εκείνους που τα εκφράζουν.
Σε παρακαλώ να κάνεις μια ειλικρινή προσπάθεια να μας πεις μας με ουσία, με νόημα, με αίσθηση και ευθύνη των λεγομένων σου την άποψή σου.
Δεν κερδίζεις πόντους με το να μιλάς. Κερδίζεις ίσως μια στιγμιαία-αστραπιαία ανάδειξη-εμφάνιση.
Θέλω να ακούω μόνο όσα μπορώ και θέλω να ακούω!!!
Ακούγεται εγωιστικό; Μπορεί και να είναι...
Ως πολίτης της χώρας αυτής και έχοντας κατά νου κάθε δικαίωμα και υποχρέωσή μου θα ήθελα να ζητήσω η σφαίρα των κρατικών παροχών, ποιοτικών υπηρεσιών μου να ενισχυθεί ουσιαστικά!!!!!
Θα ήθελα να συσταθεί μια ειδική επιτροπή ή αν είναι περισσότερο εύκολο ένα αρμόδιο θεσμοθετημένο όργανο, το οποίο θα μπορούσε να ελέγχει, να  φιλτράρει και τελικά να επιτρέπει να ακουστούν όσα πρέπει να ακουστούν, να ειπωθούν και ουσιαστικά να ακούσω...
Ασφαλώς η συγκεκριμένη επιτροπή δε θα λειτουργεί για ιδίον όφελος, καθώς η αλτρουϊστική και ανθρώπινή μου διάθεση και διάσταση είναι κάτι πολύ περισσότερο από ανεπτυγμένη και ευαισθητοποιημένη...
Μπορεί η κυβέρνηση Πασόκ να μου εξασφαλίσει τη συγκεκριμένη δυνατότητα;
Αν το Πασοκ, λόγω της μεταξύ μας διαφοράς σχετικά με το πως πρέπει και οφείλει να γίνεται η πολιτική σε αυτή τη χώρα αδυνατεί, μπορεί έστω κάποιος άλλος;
Αν ναι θα είναι ένα βήμα προς την ολοκλήρωση και πραγμάτωση του δικού μου ιδανικού κόσμου!!!

ΥΓ. Μέχρι τότε όμως θα ήθελα να ζητήσω από όσους μιλούν (δημόσια κυρίως) αν όχι να σταματήσουν, να αρχίσουν να σκέφτονται πριν εκφράζουν τους μέσα στο ενδιαφέρον συλλογισμούς τους....
Ευχαριστώ πολύ

Για όσους έχουν την εξουσία και το βήμα

Η απλότητα στη σκέψη λειτουργεί σαν την ευγένεια στο λόγο...

Είναι χάρισμα πραγματικό να μπορείς να μιλήσεις και έτσι απλά να αγγίξεις και να πιάσεις το πνεύμα όλων..

Μιλήστε απλά, μιλήστε όπως ξέρετε, διαφορετικά κανένας δε θα καταλάβει και κανένας δε θα μπορέσει να κατανοήσει τα όσα σημαντικά, τα όσα εξαιρετικά..

Το να περιγράφεις την οικονομική και πολιτική ζωή του τόπου με τρόπο οικείο και κατανοητό σε όλους , κερδίζεις σχεδόν ολόκληρο το παιχνίδι της ενημέρωσης και της πολιτικής ..
Μην περιμένετε στο σήμερα να είμαστε διατεθειμένοι να ακούσουμε όπως στο χθες..Η αλήθεια, η αμεσότητα, η ευθύτητα θα κερδίζει τον καθένα..

Το περιτύλιγμα πλέον δεν χρειάζεται (ούτε το θετικό ούτε το αρνητικό)..

Τα βαρύγδουπα και πομπώδη αποφθέγματα με όρους παρελθόντος σε μέρες μέλλοντος επίσης δεν χρειάζονται..

Με απλά λόγια δηλώστε τι θέλετε, αλλά και τι απαιτείτε για μια καινούργια εποχή..

Ο κοσμος δε θα ακούσει.

Δεν θέλει να ακούσει και ασφαλώς δεν μπορείτε να τον κάνετε αλλο να ακούσει.

Μιλήστε για το παρον με το παρόν. Τουλάχιστον έτσι το άτομο θα αναρωτηθεί αν συναnνά μια ενδεχόμενη αλλαγή, το τι θα κάνει και το τι θα σκεφτεί όμως τελικά είναι θέμα ακόμη προς διερεύνηση σήμερα μετά από τα τόσα...

Θα αλλάξει ο Έλληνας;

Αν κάποιος θελήσει να ρωτήσει και να μάθει πραγματικά τι είναι αυτό που πρέπει να αλλάξει και τελικά όλοι εμείς να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω ποια απάντηση θα έπρεπε να πάρει ώστε να είναι ικανοποιημένος;

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά..

Προβλήματα σήμερα και θέματα προς επίλυση και αναδιάρθρωση έως και αναδόμηση θα συναντήσουμε σε οικονομικό,πολιτικό και ευρύτερα κοινωνικό επίπεδο..

Ο οικονομικός τομέας παρουσιάζει θέματα και προβλήματα σε εσωτερικό και εξωτερικό βαθμό..

Εσωτερικά αναφερόμαστε στον τρόπο που η δομή της οικονομίας σήμερα επηρεάζει και δεν διευκολύνει σε καμία περίπτωση τον τρόπο ζωής του Έλληνα. Οι χαμηλοί μισθοί, ο πληθωρισμός,η μη νόμιμη και συνετή οικονομική πολιτική επιχειρηματιών ,ελεύθερων επαγγελματιών ,η μη τήρηση των νόμων, το έντονο φαινόμενο της φοροδιαφυγής και η γενικότερη ασυδοσία που παρατηρείται όταν έχουμε να κάνουμε με χρήματα και γενικότερο προσωπικό όφελος..

Εξωτερικά αναφερόμαστε φυσικά στην οικονομική εικόνα της Ελλάδας..Το γεγονός πως η  Ελλάδα δεν τηρεί τους οικονομικούς κανόνες ,δεν διαθέτει ισχυρό και αυστηρό πλαίσιο οικονομικής και ελέγκτικής δράσης είναι πιστευτό και αποδεκτό από τον τελευταίο σε ιεραρχία οικονομολόγο στις Βρυξέλλες μέχρι τον οικονομικό συντάκτη μιας τοπικής εφημερίδας της ελληνικής επαρχίας και  σημαίνει πως με απλά λόγια έχουμε πρόβλημα..

Ο κοινωνικός τομέας είναι ο τομέας ,που κυριολεκτικά δεν επιτρέπει στο ελληνικό κράτος και στους πολίτες του να ανασάνουν..Λαμβάνοντας υπ'όψιν το ασφαλιστικό ,τη μη δυνατότητα να εγγυηθεί το κράτος για την καταπολέμηση της ανεργίας ,τη μη δυνατότητα να δημιουργήσει επαγγελματικές ευκαιρίες για τον κάθε Έλληνα πολίτη ,το γενικότερο δισταγμό της πολιτικής ηγεσίας να περάσει νομοσχέδια καθώς δεν θέλει να προκαλέσει το γενικότερο αριστερό κομματικό αίσθημα ,κατανοούμε τελικά την πολιτικής φύσεως παθογένεια της χώρας μας..

Δεν μπορώ να γνωρίζω εάν όλες οι καταστάσεις αυτές μπορούν να επιλυθούν σύντομα ή σε κάποιο στοιχειώδη και επιθυμητό βαθμό..Πραγματικά δεν μπορεί να δοθεί απάντηση καθώς η αιτία ξεκινάει από το ίδιο το άτομο..Δεν μπορείς να συνεχίσεις να κατηγορείς την εκάστοτε πολιτική ηγεσία επειδή δεν μπορεί να ελέγξει τα όρια νομιμότητας του κάθε ένα από έμας.. Μπορεί όμως να την κατηγορήσεις για την αδυναμία να θέσει και να οικοδομήσει αυστηρά πλαίσια προγραμματισμού και ελέγχου..

Το ζητούμενο όμως είναι να τεθούν αυστηρά (έως και πολύ αυστηρά)πλαίσια δράσης στην κοινωνική και επαγγελαμτική ζωή. Το σύστημα που επικρατεί ,εάν είναι αυτό που αποτελεί την ουσία του προβλήματος ,θα πρέπει σταδιακά να μετασχηματισθεί και να λάβει άλλης μορφής δομή..Δεν μπορεί όλοι να κατανοούμε το πρόβλήμα,να το βιώνουμε,να το βλέπουμε κυριολέκτικά και τελικά να δηλώνουμε πως δεν έχουμε άλλη επιλογή και να εντάσσουμε τους εαυτούς μας σε τελικό στάδιο στο σύστημα αυτό...Πως θα σημειωθεί η προόδος και η αλλαγή εάν παρ'όλο που βλέπουμε το λάθος δεν μπαίνουμε σε διαδικασία να κάνουμε κάτι διαφορετικό για να το αλλάξουμε;

Καθαρά πιστεύω πως το θέμα άπτεται στο κάθε ένα από εμάς..Θα επιλέξεις τελικά τι θέλεις να κάνεις...Κανένας δεν θα σε παρασύρει.Μπορεί όλοι να έχουμε μάθει κάπως αλλιώς αλλά μπορούμε επίσης να μάθουμε και κάτι άλλο ,που τελικά είναι και πιο καλό..Σχετικά τώρα με την κάθε κυβέρνηση, η αλλαγή που είναι αναγκαίο να φέρει είναι καθαρά θέμα κουλτούρας και πολιτικής ηθικής..Με αλλά λόγια η δράση της κάθε κυβέρνησης απάνταει στο ερώτημα :Θα φέρω κάτι καινούργιο; Θα προσπαθήσω για κάτι καλύτερο; Τελικά θα αλλάξω κάτι;

Θα ήθελα όμως να σημειώσω πως η όποια πολιτική ηθική είναι αναγκαίο να διαπνέει το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας ,καθώς από τους όποιους Πρωθυπουργούς σπάνια έχουμε "παράπονα",οι υπόλοιποι συνήθως φέρουν κατα βάση αρνητική πολιτική επαγγελματική ιδιότητα..(έχουν υπάρξει πολλά παραδείγματα κατά καιρούς)..

Ερώτημα λοιπόν: Θα αλλάξει ο Έλληνας; Μπορεί να πειστεί ότι η νοοτροπία (βλ.η ελληνική) δεν μπορεί να μας οδηγήσει πουθενά; Μπορεί να πειστεί πως η όποια μη νόμιμη και μη  συνετή συμπεριφορά αποτελεί πλέον τροχοπέδη για τους πάντες και τα πάντα μέσα στην Ελλάδα;

Αν οι απαντήσεις που θα πάρουμε θα είναι καταφατικές ,τότε τουλάχιστον μπορούμε νε ελπίζουμε.

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ  θα δείξει....