Κόντρες, ειρωνείες και διάλογος...

Δε θα ήταν λάθος σε ένα πολιτικό κόμμα να υπάρχουν και να ακούγονται πολλές φωνές και να χαράζονται διαφορετικού τύπου και ύφους πολιτικές γραμμές από τα στελέχη...

Μια μόνο προϋπόθεση:  τα στελέχη να αποτελούν κορμό της ίδιας συνειδητά και ουσιαστικά αποδεκτής δράσης, με ενιαίους στόχους και με ενιαίο σύνολο αποδεχτών..-η συμπεριφορά τους να επιδέχεται συμβιβασμού και συγκατάβασης χάριν του εξελίξιμου μέλλοντος του κόμματος...

Οι πολλές, απόλυτες και απότομες διαιρέσεις μέσα στο κόμμα  δεν ευνοούν το πολιτικό μέλλον..

Στην ελληνική πολιτική πραγματικότητα  αυτό δεν μπορεί να συμβεί και σε περίπτωση που συμβεί θα καταδεικνύει πως οι διαφορετικές γραμμές δεν υποδηλώνουν διαφορετική πολιτική τοποθέτηση και διαφορετική προσέγγιση της πολιτικής στιγμής, αλλά σύγκρουση και συγκρουόμενα συμφέροντα πολιτικών του ίδιου κόμματος ...
 Όπως εύκολα θα μπορούσε να επισημάνει κάποιος, ένα κόμμα με διαφορετικές γραμμές, στο οποίο τα στελέχη δεν βρίσκουν κοινό τόπο συνάντησης και επιχειρείται και επιτυγχάνεται  σε απόλυτα και διακριτά μεγέθη " η άρνηση για την άρνηση", δεν είναι εφικτό να χαράξει υγιές, δυναμικό και πολιτικό μέλλον..

Όταν στελέχη πρώτης γραμμής δεν αισθάνονται την παραμικρή ανάγκη να συνδιαδραματίσουν ρόλο στο κόμμα και δουλέψουν από κοινού για ένα κοινό σκοπό, τότε πολύ φοβάμαι πως τα στελέχη αυτά δεν μπορούν να συμβάλλουν στην εξέλιξη του κόμματος αλλά ούτε και στην ηθική και πρακτική ενίσχυση της ευρύτερης παράταξης..Όταν στελέχη πρώτης γραμμής προτάσσουν το εγώ τους, το μέλλον δε θα είναι πολιτικό για την παράταξη και τα μέλη της..
Δε θα μπορούσα με τίποτε να αφήσω να εννοηθεί πως η πολυφωνία, οι διαφορετικές απόψεις, η διαφορετική ιδεολογία, η διαφορετική πολιτική ιστορία μπορούν να σταθούν εμπόδια για το μέλλον και την επόμενη μ'ερα της ΝΔ.....Άλλο αυτό όμως και άλλο να αποτελείς έναν διαρκή και σταθερό εσωκομματικό αντιπολιτευόμενο αντίπαλο, χωρίς να σε αφορούν οι χιλιάδες των ανθρώπων που επιζητούν και επιθυμούν την πρόοδο και την ουσία από το κόμμα που τόσο πιστεύουν...

Ουσιαστικά ο καθένας θα δώσει τη δίκη του απάντηση και θα βρει τη δική του τελική λύση για τη "διευθέτηση" του ζητήματος...Μέχρι τότε όμως, εγώ προσωπικά θα ήθελα να ζητήσω από ένα πολιτικό πρόσωπο  λιγότερη ειρωνεία  και περισσότερη προσοχή όταν το κοινό, στο οποίο απευθύνεται, αποτελείται από ανθρώπους που έχουν στηρίξει το κόμμα και την προσωπική πολιτική προσπάθεια χιλιάδων πολιτικών προσώπων, μέσα στους οποίους ανήκει και το ίδιο.....

Να φέρουμε τον Μπάτμαν!!

Απορία πραγματικά αποτελεί πως και πότε ακριβώς θα λάβει τέλος κάθε έννοια και κατάσταση οικονομικής κρίσης, προοδευτικών, οικονομικών μέτρων, δυσμενών επιτοκίων δανεισμού,υψηλών spread σε βάρος πάντα της Ελλάδος, η έμμονη διάθεση της Μέρκελ να τιμωρηθούμε σαν έθνος (να μας πάρει και τα νησιά!!!) και όλα όσα συγκλονίζουν τον κόσμο μας τους τελευταίους μήνες...

Θα μπορούσε να ελπίζει και να αναμένει κάποιος ( σίγουρα ιδιαίτερα ευκολόπιστος) μια λύση πολιτική από πολιτικούς...
Σωστά και δικαιολογημένα..
Η λύση όμως αυτή υπάρχει περίπτωση:
α.να μην είναι αποτελεσματική,
β.να μην φέρει ικανοποίηση στον τόπο και στους πολίτες και
γ. να καθυστερήσει λίγο...

Σε αναζήτηση μιας καλύτερης λύσης, πέφτουν γενικότερα ιδέες και προτάσεις..
Στο πλαίσιο μιας ευφάνταστης και σουρεαλιστικής προσέγγισης της πραγματικότητας εγώ θα ήθελα να προτείνω να φέρουμε τον Μπάτμαν...
Το Γκόθαμ Σίτι σώθηκε.....Είναι η σειρά μας
Ο Μπάτμαν είναι μακράν ο αγαπημένος μου ήρωας..Δε θεωρώ πλασματική και "παιδική" την εικόνα και τη συμβολή του στο διαχωρισμό του καλού- κακού και δίκαιου-άδικου..Ο συμβολισμός του ειδικά στο σήμερα έχει να δώσει πολλά..
Θα καταπολεμήσει τη διαφθορά, θα φέρει ειρήνη, θα νικήσει τους κακούς.
Αυτό είναι ουσιαστικά το ζητούμενο....να νικήσουμε τους απανταχού κακούς..
Σε περίπτωση που φανεί το όλο concept απίθανο και μη επιτεύξιμο...Συνιστώ μια δεύτερη ανάγνωση της σκέψης μου...Δεν αναζητούμε το απίθανο, αναζητούμε την εκ των πραγμάτων απίθανη λύση και αίσια έκβαση της κατάστασης...
Έναν ήρωα ζητάμε...Αν είναι ο Μπάτμαν ακόμη καλυτερα, μια και το ερωτεύσιμο και μυστήριο του χαρακτήρα του θα βοηθήσει όσο να 'ναι...

Μια απάντηση που οφείλουμε..

Αγαπημένοι μου φίλοι,

 Παραθέτω εδώ ένα κείμενο του αγαπημένου μου φίλου Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη.

 Το συγκεκριμένο κείμενο αποτελεί απάντηση (την οποία σέβομαι και υιοθετώ απόλυτα) του ίδιου του Αντώνη σχετικά με ένα συγκεκριμένο δημοσίευμα..Ο λόγος που εγώ θα αναρτήσω την απάντηση αυτή είναι πως αναφέρεται στον ιδιαίτερα σημαντικό και γνωστό ιστιότοπο press-gr, ο οποίος αποτέλεσε το πρώτο φιλόξενο και ουσιαστικό βήμα για να εκθέσω τις απόψεις και τις ιδέες μου χωρίς ίχνος λογοκρισίας και περιορισμών....Το press-gr αποτελεί βήμα έκφρασης πολιτικών σκέψεων και ευρύτερης ενημέρωσης πολλών σημαντικών ανθρώπων..


Από τον Αντώνη-Μάριο Παπαγιώτη

Αγαπητέ dr. SeenG,

Εύχομαι ολόψυχα να συνεχίσεις να μας χαρίζεις ξεχωριστές διαδικτυακές στιγμές και χαίρομαι πραγματικά που αρχίζεις νέο κύκλο συνεδρίων. Χρειάζεται το ιδιαίτερο χιούμορ σου και απαιτούνται τα καυστικά πειράγματά σου σε φωτογραφίες της επικαιρότητας, ειδικά τούτη την περίοδο μιζέριας και ολικής κρίσης που διανύουμε.
Μιας, όμως, που φέρεις τον τίτλο του "ψυχολόγου" και συνηθίζεις σε ακροάσεις, θα δεχθείς φαντάζομαι μια σημείωσή μου στο επετειακό κείμενο που έγραψες για τα 2 χρόνια παρουσίας σου (http://www.mediasoup.gr/node/10819) στο διαδίκτυο. Διαβάζοντας το, δεν σου κρύβω ότι στο τέλος με ενόχλησε η αναφορά σου στο PRESS-GR. Εκεί, ανάμεσα στις άλλες ευχαριστίες σου, γράφεις:
"Επίσης πρέπει να κάνω μια –μικρή έστω- αναφορά και σε δύο blogs, από τα παλιότερα στο χώρο, που με «ανάγκασαν» για πρώτη φορά να ακούσω τη λέξη «ιστολόγιο». Το περίφημο Press-gr, με το οποίο είχε γίνει μεγάλος πάταγος για ένα σκάνδαλο, το οποίο δε θυμάμαι ντιπ… τι αφορούσε και φυσικά το blog της Αμαλίας."
Θεωρώ ατυχή τη συγγραφική σου αυτή στιγμή, καθώς χωρίς ίσως να το θέλεις και ελπίζω δίχως να 'ναι αυτός ο σκοπός σου, απαξιώνεις ένα blog του οποίου πολλοί του οφείλουμε πολλά. Όπως και εσύ, αλλά και ο υπογράφων.
Είναι αυτή η αναγνώριση στο PRESS-GR, σε συνδυασμό με τον συνειδησιακό μου κόσμο, που με καλεί -με πειθαναγκάζει-να σου γράψω αυτές τις σειρές, καθώς νιώθω την ανάγκη να υπερασπιστώ ένα blog, χάρη στο οποίο οφείλω και οφείλεις την αναγνωρισημότητά σου, γιατί μην ξεχνάς ότι προϋπήρχε και -αν δεν κάνω λάθος- ήταν το πρώτο που διαφήμισε και μάλιστα δίχως ανταλλάγματα και δίχως ίδιον όφελος τη δουλειά σου. Εκτός από αυτήν την όποια αναγνωρισιμότητα, του οφείλουμε -όπως κι εσύ παραδέχτηκες, αλλά άκρως αποτυχημένα εξέφρασες- το "μικρόβιο" του blogging. Εκείνο σου κατέδειξε, με περίτρανο τρόπο, ότι μπορείς από τον καναπέ ή το γραφείο σου στην Κατερίνη να εισακουστείς σε ένα ευρύ κοινό και σε έκανε να πιστεύεις ότι μπορείς να συμβάλλεις, με το δικό σου τρόπο, στην αλλαγή ή έστω στην επισήμανση κάποιων κακώς κείμενων και πεπραγμένων σε τούτον το τόπο. Είχε για σένα, για μένα και για πολλούς άλλους, το ρόλο που έχουν τα παραμύθια με τους πρίγκιπες σε συνειδήσεις και όνειρα κοριτσιών της ηλικίας σου, μικρότερα και μεγαλύτερα. Μόνο που το PRESS-GR σε έπεισε ότι η φωνή σου μπορεί να ακουστεί. Η άποψη σου μπορεί να επηρεάσει. Η παρέμβασή σου μπορεί να ενοχλήσει. Η γλώσσα σου μπορεί να τσακίσει. Το χιούμορ σου μπορεί να βρει ευρύτερη απήχηση από τη γειτονιά σου και τις παρέες σου.
Οφείλεις, λοιπόν, κι εσύ νομίζω, στην επετειακή σου αναφορά να είσαι πιο προσεκτικός και να μην γράφεις με απαξία για εκείνο. Για την ενημέρωσή σου, αν και θα έπρεπε να το γνωρίζεις αφού ασχολείσαι με θέματα της επικαιρότητας, σου γνωστοποιώ ότι το PRESS-GR δεν σχετίζεται με κάποιο "σκάνδαλο" αλλά κάποιοι "καλοπροαίρετοι" -με τους οποίους πρόσφατα ο κ. Σαμαράς συνέφαγε έχοντάς τους στο τραπέζι σε προεδρική θέση- κατηγόρησαν αβάσιμα το blog, με αποτέλεσμα εκείνο να αθωωθεί πανηγυρικά. Σου γνωστοποιώ ότι το PRESS-GR το έχουν τιμήσει με την παρουσία τους (σε συνεντεύξεις), πριν από κάθε άλλο blog και portal, εξέχουσες προσωπικότητες από την πολιτική ζωή, τον χώρο των τεχνών, των επιστημών και της τηλεόρασης. Καταλαβαίνεις ότι η απαξιωτική αναφορά, προσβάλλει πρώτα απ' όλα εκείνους. Επιπρόσθετα, σου υπενθυμίζω ότι το PRESS-GR δεν έχει κάποια ιδιαίτερη επισήμανση από τη google και δεν προειδοποιεί τους αναγνώστες ότι πρόκειται να μεταβούν σε χώρο "ακατάλληλο".
Θεωρώ ότι είναι πιο ασφαλές και έγκυρο, αν δεν γνωρίζεις την (όποια) ιστορία, να μην την αναφέρεις ντιπ. Έτσι δεν είναι;
Μεγαλώνουμε και δυστυχώς δεν μπορώ να εντάξω το ατόπημά σου στην μετεφηβική ανωριμότητα και γνωρίζεις -ως έμπειρος πια- ότι τέτοιου είδους αναφορές και συσχετίσεις δημιουργούν λανθασμένες εντυπώσεις.
Είμαι σίγουρος ότι θα κατανοήσεις την επισήμανσή ενός νέου που γράφει για 3 χρόνια και έχει την τιμή οι απόψεις του να έχουν φιλοξενηθεί και να τις δίνονται το φιλόξενο και σημαντικό βήμα τόσο, του PRESS-GR (το οποίο αγαπώ και σέβομαι απεριόριστα), όσο και του mediasoup (του οποίου μπορώ να δηλώνω εξωτερικός συνεργάτης).

Φιλικά,
Αντώνης-Μάριος Παπαγιώτης

H "Nέα" Πολιτική

Ο νέος που θα ασχοληθεί με την πολιτική οφείλει να φέρει το καινούργιο..

Σε μια εποχή, που κάθε έννοια πολιτικής οδηγεί σε περίεργους αρνητικούς συνειρμούς, η πολιτική νεολαία οφείλει και υποχρεώνεται σε κάτι διαφορετικό, μη συνηθισμένο και μη πεπερασμένο από άποψη της συνήθους έως τώρα πολιτικής..

Δεν μας αφορά ο ξύλινος πολιτικός λόγος, ο κενός πολιτικών μηνυμάτων και οράματος ..
Είναι αναγκαία η απλή και μέστη σε ουσία και αξία άρθρωση ιδεών και σκέψεων...
Είναι μια στιγμή, που κάθε άποψη έχει τη σημασία της, καθώς τα προηγούμενα απογοήτευσαν..Μια ιδέα μπορεί να φέρει την πολιτική καινοτομία και αλλαγή, που σε όρους πολιτικού πολιτισμού και επιπέδου χρειαζόμαστε..
Η Ελλάδα πρέπει να έχει πλούσια δεξαμενή νέων πολιτικών με λόγο, πολιτική ικανότητα, αφοσίωση στο ηθικό του θέματος και απόσταση από την πολιτική παθογένεια-συνήθειο και έθιμο της εσωτερικής πολιτικής μας κοινωνίας..

Η νεολαία θα φέρει την αλλαγή εκ των πραγμάτων..Η αλλαγή όμως θα έρθει από νέους, όχι επαγγελματίες πολιτικούς και όχι μέσα από προσπάθειες εμπορευματοποίησης κάθε πολιτικής σκέψης..
Προτείνω την καθαρή απελευθέρωση της έκφρασης και άρθρωσης του πολιτικού λόγου..Στον πολιτικό λόγο δεν χρείαζονται περιορισμοί και αγκυλώσεις...Να μην εκφραζόμαστε όπως έχουν μάθει να εκφράζονται..
Να εκφραζόμαστε για το παρόν και μέλλον χωρίς φόβο και "φιλοδοξιακούς" περιορισμούς...και ότι πετύχουμε...Η εποχή τα επιτρέπει όλα, καθώς τα προηγούμενα απογοήτευσαν...