Αγώνας Ιδεολογίας

 Μουζακιάρη Βένη

               Όταν κάποιος δηλώνει κεντρώος είναι κεντρώος και όταν  κάποιος δηλώνει ή τα λεγόμενά του υποδηλώνουν δεξιά λογική είναι δεξιός .Τι προκύπτει όμως όταν στη συνέχεια διαπιστώνουμε πως στην ομάδα του πρώτου εντάσσονται δεξιοί και στην ομάδα του δεύτερου  κεντρώοι; Σύσχυση ιδεολογιών, απόψεω;
Αυτό που σίγουρα δεν προκύπτει είναι ενιαίες και περιχαρακωμένες γραμμές και ιδέες. Δεν προκύπτει ταύτιση και τυφλή καθοδήγηση, αλλά ούτε  και δύο  απόλυτες δογματικές πολιτικές γραμμές...
                  Δηλαδή η κεντρική ιδέα της αντιπαράθεσης και ο διαχωρισμός τύπου "δεξιοί και κεντροδεξιοί", τελικά  δεν υφίσταται σύμφωνα με τις τελικές τοποθετήσεις και προσχωρήσεις των στελεχών της ΝΔ.
Συγκεκριμένα παρατηρούμε πως στελέχη με έντονα εκσυγχρονιστικό και κεντρώο πνεύμα δεν ακολουθούν την προσπάθεια της κα Μπακογιάννη και αντίστοιχα στελέχη με διαχρονική δεξιόστροφη παρουσία στο κόμμα δεν συντάσσονται με τον κ.Σαμαρά..
 Μια λογική εξήγηση σε αυτή την επικρατούσα πλεόν κατάσταση είναι πως τα στελέχη, αλλά και κατ'επεκταση τα άτομα της βάσης, δεν θεωρούν την ιδεολογική γραμμή και κατεύθυνση του αρχηγού ως το κυρίαρχο κριτήριο επιλογής. Αντίθετα καταλήγουν και επιλέγουν μια συνδυαστική προσέγγιση και μέθοδο.
Αυτό είναι απόλυτα δικαιολογημένο καθώς το κόμμα είναι ένας διευρυμένος ιδεολογικά χώρος,στον οποίο  κάθε άτομο της εκλογικής βάσης μπορεί  να εκφραστεί ιδεολογικά και να αποκτήσει πολιτικά και κομματικά ερείσματα.
            Καθώς ακούς τους υποψήφιους αρχηγούς, διαπιστώνεις πως τοποθετείται ως θέμα μείζονος σημασίας η ιδεολογική σημαία  και η μετέπειτα ιδεολογική εξέλιξη του κόμματος.
Η διαπίστωση αυτή θα μπορούσε να συμβάλλει αποφασιστικά και καταλυτικά σε ένα εξαιρετικής σημασίας ζήτημα, στην ιδεολογική και πολιτική αποσαφήνιση του κόμματος και στον πλήρη διαχωρισμό από την πολιτική υπόσταση και τα όσα πρεσβεύει το Πασόκ..
         Ο σοσιαλισμός, που έχει σαν βάση το Πασόκ φαίνεται στις μέρες μας να μην μπορεί να βρει εύκολα πεδίο εφαρμογής,καθώς έχουν διαφοροποιηθεί σημαντικά οι πολιτικοί, οικονομικοί και κοινωνικοί συσχετισμοί. Επομένως είχε καταστεί εμφανής μια προσέγγιση της πράσινης πολιτικής σε ΝΔκρατικές πρακτικές .
         Η προσπάθεια αυτή, να διαχωριστεί και να αποσαφηνιστεί, δηλαδή το κόμμα ιδεολογικά, βρίσκει συμμετόχους τους υποψήφιους αρχηγούς..Αλλά από κει και πέρα ο καθένας θα επιλέξει με τα δικά του κριτήρια, τα οποία πολύ πιθανό να είναι πιο απτά, πιο προσεγγίσιμα ή light κριτήρια..
        Σε αυτό όμως που αξίζει να εστιάσουμε και είναι πάρα πολύ σημαντικό είναι το γεγονός πως η αντιπαράθεση έχει ως θέμα την ιδεολογία  και κλιμακώνεται πάνω σε τέτοιας φύσεως και μορφής επιχειρήματα..
Οι ψηφοφόροι έστω και θεωρητικά μπαίνουν σε μια διαδικασία να αναζητήσουν και να κατανοήσουν σε ποιον πιστεύουν, τι πρεσβεύει, τι θέλουν και πώς θα πετύχουν προσωπικούς και συλλογικούς στόχους.
         29 Νοεμβρίου η εκλογή...
Ιδεολογικά επιχειρήματα (και όχι μόνο)..
Διαφορετικές γραμμές, διαφορετικοί μηχανισμοί και διαφορετικές προσωπικότητες. Ας μην  προσπεράσουμε  όμως το γεγονός, πως το ζητούμενο από όλες τις  πλευρές είναι τό ίδιο και σύμφωνα με αυτα τα  κοινά μας συμφέροντα και ζητούμενα οφείλουμε να κινούμαστε..Από 30 του μήνα τα ζητούμενα οφείλουν να είναι κοινά, οφείλουν να στέκονται μακρία από μικροπολιτικές και από πολιτικές φιλοφοξίες, που "ξενερώνουν" την βάση και όσους ασχολούνται με το κόμμα.

Όταν η επόμενη μέρα διαψεύδει...

  

Μουζακιάρη Βένη

  Η Αλήθεια και η Ειλικρίνεια είναι δύο έννοιες πάρα πολύ σημαντικές για τον πολιτικό χώρο.

Το να λές την αλήθεια είναι ένδειξη ευθύτητας και καθαρής σκέψης. Πιστεύεις σε όσα λες, σε όσα πιστεύεις και δεν φοβάσαι να αποκαλύψεις την σκέψη σου. Η πολιτική αλήθεια στις μέρες μας αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα και ζήτηση καθώς απουσιάζει αισθητά από τον πολιτικό χώρο έκφρασης και δράσης.

 Ενδεικτικό παράδειγμα είναι οι μέρες που ακολούθησαν την εκλογική αναμέτρηση της 4ης Οκτωβρίου.

Η νέα κυβέρνηση, αδύναμη να εκπληρώσει τις πλούσιες προεκλογικές υποσχέσεις, εφαρμόζει μέτρα οικονομικής οργάνωσης και διάρθρωσης που δεν διακρίνονται από ιδιαίτερα φιλολαϊκό πνεύμα.

Σε όλη την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου ο κ. Παπανδρέου και τα κορυφαία στελέχη της κυβέρνησής του παρουσίαζαν ένα ιδιαίτερα αισιόδοξο προφίλ σχετικά με την έκβαση και επίλυση θεμάτων μείζονος σημασίας για τον τόπο.. Αδυνατώντας να συνδυάσουν και να αντιστοιχίσουν το ισχύον κοινοτικό δεσμευτικό πλαίσιο δράσης με την δική τους πολιτική  παροχής και της εφήμερης καιροσκοπικής υπόσχεσης, τα στελέχη του Πασόκ επικοινωνούσαν μια  πολιτική περασμένων ετών  με εμφανή την έλλειψη σκέψης προγραμματισμού, οργάνωσης και "προ-δράσης".

              Τα αποτελέσματα και η επόμενη μέρα όμως κατέδειξαν την δύσκολη θέση στην οποία περιήλθε τελικά το Πασόκ, παρά τα μεγαλόπνοα σχέδια για την αναδιοργάνωση οικονομίας-κοινωνίας.

Οι ψηφοφόροι που πίστεψαν στις προεκλογικές πράσινες δεσμεύσεις, δυστυχώς διαψεύστηκαν την επόμενη μόλις ημέρα. Η προεκλογική οικονομική ανάκαμψη δεν επήλθε. Η προσδοκούμενη οικονομική "ανάσα" σε πλήθος χαμηλόμισθων συμπολιτών μας παραμένει ακόμη ζήτημα προς διαπραγμάτευση και "διαβούλευση".

Όλα όμως αυτά είχαν ειπωθεί.

Όλα αυτά ήταν γνωστά .

Όλα αυτά ήταν αναμενόμενα για όποιονδήποτε διέθετε στοιχειώδεις γνώσεις οικονομικών ή απλά για όσους είχαν αντιληφθεί την δυσχέρεια που διέκρινε το ελληνικό οικονομικό ζήτημα.

Το αυτό οικονομικό ζήτημα δεν αντιμετωπίζεται με προεκλογικές υποσχέσεις και ανώφελες παροχές,χωρίς εγγυήσεις και αντίκρισμα. Το Πασόκ το συνειδητοποίησε από την πρώτη κιόλας εβδομάδα.Κατέστησε γνωστό στο σύνολο της ελληνικής και ευρύτερης κοινής γνώμης πως θα έπρεπε σχετικά γρήγορα να ξεχάσουμε τα όσα είχαν ειπωθεί προεκλογικά.

Προσωπικά,καθώς δεν ανέμενα κάτι διαφορετικό ή ένα θαύμα οικονομικής αναπτυξιακής ανάκαμψης , δεν κατηγορώ το κόμμα του Πασόκ.Το να θέλεις να γίνεις Πρωθυπουργός, Αντιπρόεδρος,Υπουργός , Επίτροπος και βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος δεν είναι αρνητικό, αντίθετα είναι ένδειξη υγιούς φιλοδοξίας και πολιτικού προσανατολισμού. Το αρνητικό και άδικο του θέματος έγκειται στην διαδικάσία που επιλέγεις και στην μεθόδο που εφαρμόζεις για να το πετύχεις. Το να υπόσχεσαι, να τάζεις, να παραπλανείς και να δημιουργείς μεγάλες προσδοκίες δεν είναι ώριμη και αποδεκτή πολιτική πρακτική.

           
Η ειλικρίνεια απουσιάζει και θα συνεχίζει να απουσίαζει όσο το ισχύον έμψυχο πολιτικό δυναμικό του τόπου δεν αντιλαμβάνεται τις οικονομικές κοινωνικές και πολιτικές παθογένειες του εγχώριου συστήματος.Όσο η πολιτική θεωρείται μερική απασχόληση και όσο  εντάσσεται στις μικροπολιτικές φιλοδοξίες των πολιτικών, οι προσδοκίες της βάσης θα διαψεύδονται, οι απεργίες θα συνεχίζονται, οι δρόμοι θα κλέινουν και ο κόσμος θα απογοητεύεται.

            Θέλοντας να διατηρήσω όμως την έμφυτη και ίσως ¨καταδικαστέα¨αισιοδοξία μου θα αναφέρω απλά και συνειδητά πως  το μέλλον έχει να δώσει πολλά σε πολιτικό επίπεδο.Η πολιτική ζωή του τόπου δεν τελείωσε την 4η Οκτωβρίου και δεν τελειώνει και σήμερα. Επομένως συνεχίζουμε και βλέπουμε...

   

Δεύτερη Θέση για το "the box" στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

http://www.youtube.com/watch?v=NpeteqseUeg

Δεύτερη θέση για την ταινία μικρού μήκους The Box.
Τρικαλινοί πρωταγωνιστές σε μια άρτια και μεστή προσπάθεια που έκλεψε τις εντυπώσεις στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης!!

Συγχαρητήρια και περιμένουμε το επόμενο κινηματογραφικό -σινεφίλ εγχείρημά σας...

Ένας αρχηγός για όλους

Μουζακιάρη Βένη

Οι παράγοντες που θα οδηγήσουν ένα άτομο να κατασταλάξει πολιτικά, να υποστηρίξει ένα πολιτικό κόμμα αλλά και να επιλέξει το πρόσωπο-αρχηγό, που τον αντιπροσωπεύει είναι πολλοί.Κατά βάση απλοί αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις και σύνθετοι..
        Επιλέγεις το πρόσωπο που σε πρώτη ανάγνωση σε εκφράζει πολιτικά.Πιστεύετε πάνω κάτω, τα ίδια, αποδέχεστε την πορεία του κόμματος αλλά σίγουρα και την μελλοντική προοπτική και γραμμή, που η ηγεσία θα θέσει.Και για τους δυο πόλους (ψηφοφόρο-αρχηγό) τα λάθη είναι αναπόφευκα και καταδικαστέα, οι σωστές πολιτικές είναι αποδεχτές και επιβεβλήμένες .
         Είναι λάθος όμως να καλλιεργείται η προσδοκία και προσμονή για πλήρη και απόλυτη σύγκλιση σκέψης.Δεν είναι το ζητούμενο για μια πολιτική διαδικασία ενός σύγχρονου κόμματος. Ο πρόεδρος του κόμματος δεν είναι το πρόσωπο ,που θα επιβάλλει θέσεις, απόψεις, στάσεις και θα θέσει αυτοβούλως ένα δικής του έμπνευσης πολιτικό πλαίσιο. Αντίθετα ο αρχηγός είναι το πρόσωπο που με την εικόνα του, το λόγο και την διαχρονικά "εντιμη "πολιτική στάση του θα συσπειρώσει την γνήσια και αυθεντική κομματική βάση, αλλά και θα προσπαθήσει ο λόγος του να προσεγγίσει και άλλες ομάδες διαφοροποιημένες πολιτικά και ιδεολογικά.Αυτός είναι ο στόχος για απόκτηση και διαμόρφωση δυναμικής και δύναμης για το παρόν και το μέλλον.
           Υπάρχουν ιστορικές στιγμές του παρελθόντος και του παρόντος, στις οποίες η ταύτιση δεν ευνόησε την ευημερία της πολιτικής. Υπάρχουν ιστορικές στιγμές, στις οποίες ούτε η πλήρης διαφοροποίηση και  απόκλιση ενίσχυσαν την πολιτική προοπτική.Επομένως διαπιστώνουμε πως το να συμπλεύσεις ιδεολογικά με τον αρχηγό του κόμματος σου κάθε άλλο παρά εύκολο ιδεολογικά και προσωπικά είναι.
        Για όποιον δεν θα αρκεστεί σε μια πρώτη ανάγνωση του πολιτικού σκηνικού, θα
αναγνωρίσει πως η έννοια του αρχηγού είναι πολύ σημαντική αλλά ταυτόχρονα δεν θα πρέπει να εγκλωβιζόμαστε σε έναν φαύλο κύκλο απαιτήσεων και προσμονής.
Θα πιστέψεις, θα στηρίξεις αλλά εκτός από αυτά θα πρέπει να ακούσεις τον πολιτικό του λόγου και πως συνδέεται ο πολιτικός αυτός λόγος με το παρελθόν, το τώρα και το μέλλον.
Κάποιος θα υποστηρίξει πως δεν χρειάζεται να αναλώνουμε χρόνο και φαιά ουσία σε τέτοιου είδους συλλογισμούς.
Θα διαφωνίσω.
Για όποιον επιλέγει να σκεφτεί πολιτικά (γιατί πραγματικά το επιλέγεις), τέτοιου είδους αναζητήσεις αξίζουν και επιβάλλονται.
               Θα ήθελα σε αυτο το σημείο να αναφερθώ σε κάτι πολύ σημαντικό για τα όσα ανέφερα παραπάνω. Καθώς ακούς τον πρόεδρο του κόμματος σου, είναι πιθανό αυτό που ακούς να μην είναι απόλυτα σύμφυτο με την ιδεολογία σου, τα όσα πιστεύεις και με το πως αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο.
Αυτό είναι θέμα που θα σε προβληματίσει. Σε καμία περίπτωση όμως δεν είναι κατάσταση αρνητική. Είναι ένδειξη πολιτικού πολιτισμού σε έναν πολιτικό χώρο να αποδέχεσαι την ευρύτερη ιδεολογική ταυτότητα και εσυ ατομικά να θέτεις την δική σου πολιτική βάση και ανησυχία.Έτσι η πολιτική σου ύπαρξη καθίσταται περισσότερο μεστή.
  Οι όποιες πολιτικές αναζητήσεις είναι αναζητήσεις περισσότερο θεωρητικού προβληματισμού και λιγότερο εμβάθυνσης σε πρακτικό επίπεδο. Απλά το ζητούμενο είναι τελικά να γνωρίζεις το γιατί θα υποστηρίξεις ένα άτομο σε προσωπικό επίπεδο και σε πρώτο πρόσωπο.