Ελληνικά πανεπιστήμια προς τροχιά ανάπτυξης

 Mουζακιάρη Βένη

Το ελληνικό πανεπιστήμιο χρόνια τώρα δέχεται έντονες επικρίσεις για τον τρόπο διοίκησης, λειτουργίας αλλά και για το γενικότερο επίπεδο που το χαρακτηρίζει. Μεγάλο μέρος της πολιτικής, δημοσιογραφικης και  ευρύτερης κοινωνικής ομάδας επικρίνουν το ελληνικό πανεπιστήμιο, με αποτέλεσμα στην σκέψη πολλών το πανεπιστήμιο να υποβαθμίζεται..

        Ασφαλώς η όποια κριτική έπεται μιας ιδιαίτερα υγιούς σύγκρισης με ανάλογα πανεπιστημιακά ιδρύματα της Ευρώπης, αλλά και των ΗΠΑ.

Μέσα από μια τέτοιου είδους σύγκριση το πανεπιστήμιο δεν θα μπορούσε παρά να είναι το ίδρυμα που έπεται και πάντα ακολουθεί εκείνα του εξωτερικού.

Πολλοί άνθρωποι διατείνονται πως το ελληνικό πανεπιστήμιο δεν είναι όπως οφείλει να είναι.Πολλοί νέοι επιλέγουν για προπτυχιακές αλλά κυρίως για μεταπτυχιακές σπουδές τα ιδρύματα του εξωτερικού.

Υπάρχουν όμως από την άλλη μεριά και πολλοί άλλοι που θα εμπιστευτούν τα ελληνικά εκπαιδευτικά ιδρύματα και θα κάνουν την προσπάθειά τους εδώ, στην Ελλάδα.

         Τι μπορεί όμως να είναι αυτό που επισύρει και δημιουργεί την ευρύτερη αυτή ανησυχία και άρνηση σχετικά με το ελληνικό πανεπιστήμιο; Ποιοι είναι οι λόγοι που οδηγούν στο συμπέρασμα πως η λειτουργία του και το επίπεδό του δεν είναι υψηλό;

         Πολλοί οι λόγοι ασφαλώς. Το θέμα είναι πολύπλευρο και εξαιρετικά ευαίσθητο. Σε μια πρώτη ανάγνωση θα μπορούσαμε να αναφέρουμε την έντονη ύπαρξη της κομματικής δράσης ενδοπανεπιστημιακά

        Το ελληνικό πανεπιστήμιο είναι το πανεπιστήμιο εκείνο το οποίο είναι ανοιχτό και φιλοξενεί χωρίς ανησυχία και σκέψη για τις ακολουθούμενες συνέπειες, την έννοια της κομματικοποίησης και ότι αυτή φέρει και επιφέρει..Μεγάλο μέρος των φοιτητών σε κάθε πανεπιστήμιο κομματικοποιείται στο στενό πανεπιστημιακό επίπεδο και γίνεται μέρος του λεγόμενου φοιτητικού συνδικαλισμού. Ο φοιτητικός συνδικαλισμός δεν είναι κατά βάση αρνητικός. Άλλωστε ο συνδικαλισμός παραμένει ακίνδυνος μέχρι να μετατραπεί σε συντεχνειακής μορφής ομάδες που εκπροσωπούν αποκλειστικά κόμματα και συμφέροντα. Σε κάθε πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ υπάρχουν παρατάξεις, εκρόσωποι, ψηφοδέλτια, εκλογές, φοιτητικός σύλλογος και πρυτανικές εκλογές..Οι φοιτητές παρουσιάζονται έντονα κομματικοποιημένοι, υποστηρίζουν το κόμμα που τους εκφράζει και ασκούν κομματική δράση εντός των πανεπιστημιακών τειχών.. Το γεγονός αυτό είναι ασφαλώς ζήτημα που απαιτεί συζήτηση..

          Το να ανήκεις σε ένα κόμμα και να δραστηριοποιείσαι βάσει αυτού και των όσων πρεσβεύει είναι σεβαστό και θεμιτό βέβαια για την περαιτέρω εξέλιξη του πολιτικού και κομματικού πνεύματος. Σε περίπτωση όμως που η όποια κομματική δράση βλάπτει την ομαλή λειτουργία του πανεπιστημίου, εγείρονται υποψίες και επισύρονται κατηγορίες..

           Η κομματική δράση στα πανεπιστήμια πρέπει να αποκτήσει πλαίσιο. Το πλαίσιο θα προσδώσει δομή και όρια. Οι υποχρεώσεις και τα δικαιώματα θα πρέπει να είναι εμφανή και διακριτά. Περιορισμένη και διακριτή εξουσία των παρατάξεων εντός πανεπιστημίου, διαφορετικά είναι πολύ εύκολο να διαμορφωθούν συνθήκες που θα επιτρέψουν την μη ηθική και νόμιμη δράση.

        Το πολιτικό πεδίο υπερτερεί του κομματικού. Αυτό θα πρέπει να γίνει αντιληπτό στους Έλληνες. Τα κόμματα και ακολούθως και οι φοιτητικές παρατάξεις ασκούν πολιτική και πρεσβεύουν το δίκαιο..

Αν αυτό δεν συμβαίνει τότε κόμματα και φοιτητικοί σύλλογοι είναι ζητήματα προς εκκαθάριση.

         Ένα άλλο θέμα είναι οι όποιες κατηγορίες περί μη επαρκούς ή ελλιπούς οργάνωσης.  Το ελληνικό πανεπιστημιακό ίδρυμα έχει θέσει πλαίσιο για  δομή και οργάνωση. Ασφαλώς το θέμα είναι για ποιο ίδρυμα μιλάμε, ποιο είναι το εκπαιδευτικό προσωπικό, σε ποιο βαθμό τοποθετεί την ποιότητα και την ανταγωνιστικότητα του ιδρύματος σε ζητήματα υψίστης σημασίας για την επιβίωση του πανεπιστημίου.

           Το να εντάσσεις την έννοια της ανταγωνιστικότητας στην πανεπιστημιακή κοινότητα είναι ζήτημα μέγιστης προτεραιότητας και ιδιαίτερης σημασίας..

Το πανεπιστήμιο όταν αντιληφθεί τα οφέλη της ανταγωνιστικότητας σε παροχή γνώσεων, αξιοπρεπών υποδομών και άρτιας οργάνωσης θα αναπτυχθεί σοβαρά και ειλικρινά, με όρους διεθνείς..

Το ακαδημαϊκό προσωπικό της Ελλάδας είναι ιδιαίτερα καταρτισμένο και οι περισσότεροι από τους καθηγητές μας είναι άνθρωποι με διεθνή αναγνώριση και μεγάλη πείρα σε διεθνή πανεπιστημιακά ιδρύματα.

         Μην τραγικοποιούμε τα πράγματα.. Η προηγούμενη κυβέρνηση είχε ξεκινήσει μια εξαιρετική προσπάθεια να θέσει ένα πλαίσιο στο ελληνικό πανεπιστήμίο. Οι αντιδράσεις υπήρξαν περισσότερο από έντονες και άδικες.Η μικροπολιτική θριάμβευσε. Αυτό που θα πρέπει να πολεμήσουν  η ελληνική κυβέρνηση, η  ευρύτερη και ενεργή πολιτική σκηνή και η δραστηριοποιημένη και ανοιχτή κοινή γνώμη είναι την αιτία που οδηγεί στα ξεσπάσματα αύτα και στις αντιδράσεις ενάντια σε μια τόσο σημαντική και αναγκαία αλλαγή..

Το βόλεμα;

Οι πολιτικές παρωπίδες;

ή

Η αντίδραση για την αντίδραση;

Δεν πρέπει να επιτραπεί σε καμία περίπτωση η εξέλιξη και η πρόοδος να εμποδιστεί απο δυνάμεις ,"βολεμένες" ,με ανύπαρκτη δράση και καταδικαστέα σκέψη..

Είναι αναγκαίο να υπάρξει ένα πλαίσιο με οργανωτική και ανταγωνιστική δυναμική που θα καταστήσει κάθε μη σωστό, κάθε αγκύλωση και κάθε αναθεωρητική δράση ασύμφορη και μη εναλλακτική..

Εγώ πιστεύω στο ελληνικό πανεπιστήμιο.Πιστεύω στην γνώση που παρέχει και στην ευελιξία που διαθέτει η λειτουργία του..Ανήκω στο ελληνικό πανεπιστήμιο και συμμετέχω στον φοιτητικό συνδικαλισμό. Το ελληνικό πανεπιστήμιο έχει προοπτικές και μέλλον..Οι ακραίες αντιδράσεις, ο πλήρης αρνητισμός και η αντίδραση για την αντίδραση δεν έχουν μέρος στην προοπτική και στο μέλλον αυτό.. έχουν θέση στο παρελθόν και ασφαλώς στα μυαλά όσων τα πιστεύουν και τα εκφράζουν..

Σημείο προόδου ή σημείο καιρών;

Βένη Μουζακιάρη

 Είναι δυνατόν οι μέρες και οι εξελίξεις να ξεπερνούν τον άνθρωπο;

Είναι δυνατόν το άτομο να μένει αμέτοχο και άβουλο μπροστά στις εξελίξεις;

Η απάντηση ασφαλώς είναι ναι.

Οι καιροί δεν θα περιμένουν τον άνθρωπο. Το άτομο σε πολλές περιπτώσεις εγκλωβίζεται και αυτοπεριορίζεται σε φαύλους κύκλους .Εγκλωβίζεται σε ατέρμονους, επαναλαμβανόμενους κύκλους άσκοπης αναζήτησης και άκαιρου στοχασμού και χάνει την ουσία και την ροή της εξελιξης.

           Πρίν δύο εβδομάδες η κομματική βάση της ΝΔ έλαβε δράση,ώστε να εκλέξει τον επόμενο πρόεδρο της.Η όλη εγχειρηματική διαδικασία κρίθηκε πρωτόγνωρη (ναι όντως για την ΝΔ),δημοκρατική (επίσης ναι ) και σημείο προόδου.(..).Το τελευταίο απαιτεί συζήτηση και ανάλυση.

          Ο εσωκομματικές αυτές εκλογές, αν το σκεφτούμε σοβαρά και ρεαλιστικά ,αποτέλεσαν μονόδρομο για την πορεία των εξελίξεων. Η ήττα του κόμματος , που έδειχνε μια έλλειψη εμπιστοσύνης και πλεόνασμα δυσπιστίας στην κυβέρνηση της ΝΔ, το γεγονός πως ο Κώστας Καραμανλής έθετε εαυτόν εκτός αρχηγίας αλλά και η  ιδιαίτερα επικρινόμενη και αμφισβητούμενη εικόνα της ΝΔ δεν θα μπορούσαν να οδηγήσουν πουθενά αλλού πέρα από τις εκλογές.

Ο κόσμος της ΝΔ, ιδιαίτερα απογοητευμένος από την συνολική εικόνα της παράταξής του δεν ήταν σε θέση να μην μιλήσει και να επιτρέψει ή να δεχτεί μια ακόμη αρχηγία, επιλεγμένη και ερχόμενη από συνέδρους και κομματικά στελέχη. Ο κόσμος ζητούσε και επιδίωκε την αλλαγή.

       Οι εξελίξεις μας είχαν προσπεράσει..Όσοι επέτρεπαν στον εαυτό τους να αναζητά ή να αποζητά την πεπατημένη θα αποτελούσαν τον μεγάλο ηττημένο. Όποιος δεν μπορούσε εκείνη την χρονική στιγμή να μετρήσει την κατάσταση και να αντιληφθεί τα ζητούμενα της βάσης δεν θα ήταν ο νικητής.

         Επομένως η πρόταση για προσφυγή της βάσης στις κάλπες δεν υπήρξε απαραίτητα ή μόνο εσωκομματική πρόοδος και πλήρης εκδημοκρατισμός των θεσμών και διαδικασιών , αλλά αποτέλεσε αποτέλεσμα και ζητούμενο των καιρών.

          Σε ένα μεγάλο χρονικά μέρος της κυβέρνησης της ΝΔ, οι εξελίξεις και ο χρόνος προσπερνούσε την δράση και πολλές φορές και την σκέψη των δρώντων. Δεν συγχρονίζονταν η εξέλιξη και κλιμάκωση της κρίσης με την συνειδητοποίηση της ίδιας της κρίσης και την διαχείρισή της. Το όποιο χρονικό ή αφύπνισης έλλειμμα στοίχιζε σε ηθικό και κομματικό κόστος.

           Η Παρατήρηση και Μελέτη των καιρών

είναι απαραίτητη και ακόλουθο της πολιτικής ευφυίας ...Δεν επιτρέπεται να μένουμε πίσω ή αμέτοχοι στο παρόν και στο μέλλον.

Διαβάζουμε τις εξελίξεις, μετράμε την κατάσταση, συνειδητοποιούμε τις τάσεις και τα ρεύματα.

Δεν παρασυρόμαστε ,αλλά και δεν παρασύρουμε.

Αυτές δεν είναι απλά σύγχρονες στρατηγικές γραμμές,είναι κατευθύνσεις διαχρονικές,που απαιτούν στρατηγική, μεθόδευση, στόχευση και πράξη. Είναι η τακτική του κάθε Νικητή. Θα είναι η τακτική που θα αναδείξει τον επόμενο Πρωθυπουργό (την επόμενη στιγμή ασφαλώς που συνταγματικά και νόμιμα θα ψηφίσουμε καθώς πολλά άκαιρα, άσκοπα για το γενικό καλό και "ιδιαίτερα" ακούγονται).

Σώστε το πανεπιστήμιο!!!

Βένη Μουζακιάρη 

Είναι όμορφο θέαμα να μην μπορείς να μπεις μέσα στον χώρο του πανεπιστημίου;Είναι ένδειξη σύγχρονου ,δημοκρατικού κράτους να μην πραγματοποιούνται διαλέξεις,η αστυνομία να περικυκλώνει τις πανεπιστημιακές αυλές και οι ακαδημαϊκοί να υπερασπίζονται την πανεπιστημιακή ιδιοκτησία υπό καθεστώς φόβου και πανικού ;

Σε ποια άλλη πανεπιστημιακή κοινότητα του κόσμου παρατηρούνται τέτοιου είδους φαινόμενα; Εκρήξεις θυμού ,βίας με μια συγκάλυψη κοινωνικού θυμού και συλλογικής οργής.

ΟΧΙ.
Δεν δέχομαι τον όρο κοινωνική εξέγερση όταν χρησιμοποιείται από άτομα ,που σκοπό δεν έχουν να εκδηλώσουν την οργή τους σχετικά με το  κοινωνικό γίγνεσθαι ή να πενθήσουν για το θάνατο του Αλέξη.
Μοναδικός σκοπός είναι η κατάλυση του κράτους και της ευρύτερης κοινωνικής ζωής .

Ο λόγος ;

Πιθανότατα οι ίδιοι τον γνωρίζουν..Μπορεί όμως και όχι. Μπορεί να έχουν ως αφορμή και βάση τις γενικότερες κοινωνικες διαδηλώσεις και πορείες, να τις χρησιμοποιούν ως συγκάλυψη  για  να καταστρέψουν και να δημιουργήσουν έκρυθμες καταστάσεις στο κέντρο των πόλεων. Μπορεί πιθανότατα να αρέσκονται σε τέτοιου είδους συμπεριφορά και με αυτόν τον τρόπο να βρίσκουν τον εαυτό τους..

         Η πράξη τους καταδικαστέα.Δεν υπάρχει αιτία και δεν  υπάρχει  και λόγος για τέτοιου είδους εκρήξεις.Ο λόγος ,ο διάλογος ,η κριτική ,η αποδοκιμασία έχουν βάση και αποτελούν τεκμήριο ανησυχίας και κριτικης σκέψης  μόνο όταν πραγματοποιούνται σε πλαίσιο δημοκρατίας και ευνομίας..

         Δεν ανήκει τίποτε στους κουκουλοφόρους και πολύ περισσότερο δεν τους ανήκει το πανεπιστήμιο.
Το πανεπιστήμιο καθίσταται πάντα το κέντρο και επίκεντρο βανδαλισμών ,βιαιότητας και μη ηθικής και συνετής συμπεριφοράς αυτές τις μέρες..

Ένας χώρος πολύτιμος, το πανεπιστήμιο,καθίσταται άντρο βιαιότητας;

Το γιατι και η απάντηση είναι λίγο πολύ γνωστά .(έως και πολύ γνωστά).

        Οι αποφάσεις που πρέπει να παρθούν ,πρέπει να τις πάρουμε τώρα όλοι μας...Δεν υπάρχει περιθώριο για να αναλογιστούμε περισσότερο και να στεκόμαστε άβουλοι παρατηρητές ...

Με κόστος ή χωρις κόστος δεν πρέπει να επιτρέψουμε τέτοιες εικόνες για ακόμη μια φορά.

ΟΧΙ καθεστώς φόβου και αναρχίας στο πανεπιστήμιο...Το πανεπιστήμιο είναι χώρος μάθησης ,μελέτης και έρευνας.Παρέχει ανώτερη παιδεία. Φοιτητές και σπουδαστές επιδιώκουν και στοχεύουν στην ανώτατη γνώση και μάθηση. Η διαδήλωση  είναι ένδειξη ασφαλώς υγιούς νου ,που κρίνει και δείχνει την δύναμή του με τον λόγο και τη στάση του...
Κανένας και πολύ περισσότερο ένας κουκουλοφόρος δεν έχει κανένα δικαίωμα να τα στερεί και να τα εκμεταλλεύται για την έκφραση της όποιας οργισμένης σκέψης...

         Η αναρχία όμως και όλα όσα διαδραματίστηκαν τις τελευταίες μέρες μας γυρνάνε πολύ πίσω...

Οι εποχές έχουν αλλάξει...και οι μέρες είναι πιθανό να μας έχουν προσπεράσει...

Ας διαφυλάξουμε έστω και τώρα όσα πρέπει και οφείλουμε να διαφυλάξουμε. Ολα ξεκινάνε και τελειώνουν στον καθένα από εμάς... Η αστυνομία ,μπορεί να έχει καταλυτικό ρόλο στο θέμα αυτό ,αλλά αν δεν δείξουμε την απόγνωση και την απογοήτευσή μας ,εμείς ο καθένας προσωπικά ,τα αποτελέσματα δεν θα είναι αισθητά και της διάστασης που πρέπει.....Η κινητοποίηση του κράτους απαιτείται και επιβάλλεται να είναι άμεση και ουσιαστική ,χωρίς όμως τάσεις βεντετισμού (που παρατηρούνται σε μεγάλο βαθμό από τον νέο Υπουργό).Σύμπραξη των πολιτικών δυνάμεων της χώρας και ξεκάθαρη απάντηση και στάση από τον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. (Οφείλει ως μια νόμιμη,έντιμη,ηθικη πολιτική δύναμη να ακυρώνει τέτοιες προσπάθειες κατάλυσης της κοινωνικής ζωής..)
Απλές και καθαρές πολιτικές κουβέντες ,ώστε να αποκαταστήσουμε τα πράγματα όλοι μαζί. Μόνο έτσι θα διαφυλαχτεί η ακεραιότητα της ανθρώπινης ζωής ,η κρατική και ατομική αξιοπρέπεια αλλά και η ειρηνική και ασφαλής διαδήλωση των πολιτών...

Ντόρα Μπακογιάννη: Το γιατί και η επόμενη μέρα

               Μουζακιάρη Βένη

                    Η κα Μπακογιάννη είναι η πλέον ηγετική και επιβλητική γυναικεία πολιτική φυσιογνωμία σε ολόκληρη την ελληνική πολιτική πραγματικότητα εδώ και πολλά χρόνια. Είναι μια πολιτικός που έχει περάσει από θεσμούς-κόμβους για την ελληνική πολιτική και το όνομά της ταυτίζεται με την άσκηση πολιτικής. Η δημαρχία Αθηνών και το Υπουργίο Εξωτερικών αποτέλεσαν τα κύρια πολιτικά σημεία της πολιτικής της πορείας.

               Η κα Μπακογιάννη συγκεντρώνει στο πρόσωπό της από θετικές μέχρι πάρα πολύ αρνητικές και επικριτικές σκέψεις και απόψεις...

Αποτελεί ένα πολιτικό πρόσωπο, που στα μάτια και στην σκέψη πολλώ,κύριος στόχος και ιστορικά πολιτικό ζητούμενό της είναι η αρχηγία του κόμματος της ΝΔ.
Ναι μεν είναι σε θέση να στηρίξει οποιοδήποτε άλλο αρχηγό της ΝΔ, δεν εγκαταλείπει όμως ποτέ τα πολιτικά της θέλω.

              Πρώην πρόεδρος του  κόμματος της ΝΔ υπήρξε ο Κώστας Καραμανλής, ένας πολιτικός που αγαπήθηκε πραγματικά από την βάση του κόμματος.Οι άνθρωποι του κόμματος ένιωσαν θλίψη για το γεγονός πως ο Κώστας Καραμανλής δεν παρέμεινε ή δεν έθεσε υποψηφιότητα για αρχηγός του κόμματος. Στα χρόνια του Καραμανλή, η Ντόρα έκανε μια αξιόλογη προσπάθεια να τσηρίξει και να υιοθετήσει την ευρε'ια έννοια του Καραμανλισμού, ώστε να γίνει αποδεκτή από τον πολιτικό και κομματικό κόσμο του πρώην Πρωθυπουργού..

         Υπάρχει και υπήρχε πάντα η εικόνα πως η κα Μπακογιάννη επιθυμεί την αρχηγία και το γεγονός αυτό δεν της επέτρεπε  να δώσει όλο της το πολιτικό είναι στα υπόλοιπα πολιτικά και θεσμικά καθήκοντα που αναλάμβανε.

              Μέσα στο κόμμα έχει δικούς της ανθρώπους, άνθρωποι οι οποίοι θα μπορούσαν να της προσφέρουν την προεδρεία στις 29 Νοεμβρίου. Το γεγονός αυτό είναι πολύ σημαντικό αλλά και κατά βάση επικίνδυνο για όλους τους μετέπειτα ερχόμενους αρχηγούς. Κάθε επόμενος πρόεδρος υπάρχει ως δεδομένη η κατάσταση εσωκομματικά πως θα πρέπει να είναι προσεκτικός και σύμμαχος με την κα Μπακογιάννη για την  διασφάλιση της πολιτικής του  εξέλιξης στο κόμμα.

               Από την άλλη πλευρά η θετική εικόνα της Ντόρας αγγίζει και αφορά το προφίλ ,που η ίδια έχει δημιουργήσει σε όλη την πολιτική της πορεία.Είναι ένα γυναικείο πρόσωπο με ιδιαίτερα υψηλή δημοτικότητα.
Πολλά άτομα θα την προσεγγίσουν, την πιστεύουν και την στηρίζουν.Στην περίπτωση της κα Μπακογιάννη πραγματικά απορία επισύρει το γεγονός πως ενώ  επιθυμεί και εργάζεται τόσο πολύ για την αρχηγία ,η αρχηγία δεν έρχεται. Νομοτελειακά θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποιος πως μετά τον Καραμανλή ,η επόμενη πρόεδρος θα έπρεπε να είναι η Ντόρα .Δεν συνέβη. Ο κ  Σαμαράς ένας πραγματικά ιστορικά πολιτικός αντίπαλός θα κάνει έναν προεκλογικό αγώνα, όχι τόσο οργανωμένο και λαμπερό όσο ο δικός της, αλλά παίρνει την προεδρεία από την πρωτη Κυριακή.

             Όσο κρίσιμη και σημαντική κρίνεται η επόμενη μέρα για το κόμμα της ΝΔ , άλλο τόσο κρίσιμη θεωρείται και η επόμενη μέρα της κα Μπακογιάννη. Όχι ασφαλώς αν θα μείνει ή θα φύγει αλλά το πως θα κινηθεί εσωκομματικά και κατά πόσο αυτή την φορά θα επιλέξει ή όχι να στηρίξει τον πρόεδρο ή αν θα ακολουθήσει μια  προσωπική πορεία μέσα στο κόμμα τύπου "αν με χρειαστείτε με φωνάζετε". Πιστεύω πως η κα Μπακογιάννη, πέρα από τις όποιες αρνητικές σκέψεις που την πλαισιώνουν, είναι large σαν πολιτικός.
Αναμφίβολα δεν θα ήθελε να κριθεί και να κινηθεί η πολιτική της πορεία από μικροπολιτικές επιλογές αλλά από κινήσεις ενίσχυσης της ενότητας του κόμματος. Αν η κα Μπακογιάννη  φύγει, τότε η φιλοδοξία θα έχει τοποθετηθεί πάνω από την πολιτική και το τέλος θα έχει ήδη μπει στην πολιτική της εξέλιξη..

          Δεν αναφέρθηκα και δεν ήθελα να αναφερθώ στην οικογένεια και στο όνομα Μητσοτάκη που την ακολουθεί καθώς θεωρώ ιδιαίτερα λυπηρό σήμερα 2009 να εξετάζεται και να κρίνεται μια προσωπικότητα σαν της κα Μπακογιάννη και μια πολυ σημαντική πολιτική πορεία από το τι έκανε ή δεν έκανε ο Μητσοτάκης .(Όπως επίσης λυπηρό και μη πολιτικό είναι το γεγονός να κρίνεται ο νέος πρόεδρος για ότι συνέβη ή δεν συνέβη στο παρελθόν). Ο χρόνος έχει περάσει, η νέα γενιά είναι εδώ και ψηφίζει. Ναι γνωρίζουμε το παρελθόν, ναι το κατανοούμε ,λλά αλίμονο σε όποιον θα επιλέξει να κινηθεί πολιτικά κοιτάζοντας πίσω. Οι συσχετισμοί και τα δεδομένα της εποχής δεν έχουν να κάνουν στο παραμικρό με το παρελθόν και το σήμερα δεν μετριέται με όρους παρελθόντος ,φάνηκε άλλωστε καθαρά  την Κυριακή 29 Νοεμβρίου.

             Ελπίζω σε μια καθαρή επόμενη μέρα.Σε μια επόμενη μέρα που στόχος θα πρέπει να είναι το έργο. Σέβομαι την κάθε φιλοδοξία και το κάθε πολιτικό θέλω γιατί είναι κινητήρια δύναμη για τους πολιτικούς  αλλά σε καμία περίπτωση να μην χάσουμε τους στόχους γιατί έτσι θα χάσουμε και  το μέλλον..

Ευχαριστώ