Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

Εν μέσω θέρους



   Δεν πείθει

 Οι λήπτες απόφασης πρέπει κατά βάση να πείθουν για τις προθέσεις τους. Όταν έχεις μπει (και η χώρα σου μαζί) σε μια ριζική πορεία αναδιάταξης με μια δέσμη σοβαρών, με ισχυρή φιλελεύθερη χροιά μέτρων, οφείλεις να διαμορφώνεις ανάλογα και τον πολιτικό σου λόγο. Ο πολιτικός λόγος αποτελεί ένα κυρίαρχο χαρακτηριστικό της πολιτικής. Προετοιμάζει επί της ουσίας έναν πολιτικό παρατηρητή για το είδος του πολιτικού συστήματος που θα αντιμετωπίσει. Πρέπει να υπάρχει και σίγουρα υπό κανονικές συνθήκες υπάρχει η αναγκαία σύνδεση.
Όταν,όμως, στην Ελλάδα υπογράφεις για την εφαρμογή μέτρων μη κοινωνικών και ο λόγος σου είναι λόγος κοινωνικής πολιτικής σοσιαλίζοντος προσανατολισμού, υπάρχει ζήτημα.


Το ζήτημα αυτό στο ΠΑΣΟΚ καθίσταται γνωστό στο ευρύ κοινό μέσα από τις εντάσεις και την ανυπακοή βουλευτών. Οι άνθρωποι είτε έχουν μπερδευτεί, είτε  δεν έχουν μπερδευτεί αλλά δεν μπορούν και να συμφωνήσουν.
Πράγματι με το πέρας αυτής της κρίσιμης πολιτικά και οικονομικά κατάστασης, οι πολιτευτές του ΠΑΣΟΚ, που άκρητα δέχονται το μνημόνιο, τι είδους ιδεολογία θα υπερασπίζονται;
Θα αναδιαμορφωθούν και οι σοσιαλιστικές αποχρώσες ενδείξεις του ΠΑΣΟΚ μέσω του μνημονίου για να μην οδηγήσουν το έθνος και πάλι στην καταστροφή;
Θα δεχόμουν από τον πρωθυπουργό μια ειλικρινή συλλογιστική για εφαρμοσμένο μείγμα πολιτικής, αλλά δεν έχει σκεφτεί να το πει..

Τα σενάρια για ολοκληρωτική αναδιαμόρφωση του κομματικού συστήματος, επίσης δεν μπορούν να πείσουν επί του παρόντος.
Ποιος θα μπορούσε να  δει σήμερα το ενδεχόμενο σχηματισμού μιας σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα, με στοιχεία κεντροαριστεράς-κεντροδεξιάς και συγκερασμό των υπαρχόντων πολιτικών προσωπικοτήτων και των παρελθόντων που έχουν διαγράψει τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
Η αλλαγή για την αλλαγή είναι η λύση;
Περίμεναν το τέλμα, δηλαδή, το απόλυτο κενό, το λάθος, το πολιτικό αδιέξοδο (που ενδεχομένως όντως να μην υπάρχει στην πολιτική..), για να ευαγγελίσουν και να επικοινωνήσουν στο πολιτικό κοινό τους την ευθύνη και το όραμα για αλλαγή. Πάλί δυσκολεύομαι να πειστώ..
Επικάλυψη επικοινωνιακή χωρίς καμία αμφιβολία...

Οι υπόλοιποι πείθουν;

Απάντηση: Επιθυμεί κάποιος σήμερα να πειστεί από τα υπάρχοντα πολιτικά πρόσωπα;
Το τελος αυτής της πραγματικότητας έχει αρχίσει να σχηματίζεται.Μάλλον τελείωσαν αυτά..
Όσο η αλλαγη ευαγγελίζεται από πρόσωπα γνωστά, όσο η εφαρμοσμένη διακομματική ιδεολογία συγκλίνει,όσο η οικονομική πολιτική ταυτίζεται και διαφέρει μόνο ως προς την ένταση και όχι στο βάθος, είναι δύσκολο, κομματικά, να προκύψει διαφορά.

Ο  Ηγέτης ως ζητούμενο

Έστω και αν η εποχή των μεγάλων ηγετών έχει περάσει, ο μεγάλος ηγέτης για μένα αποτελεί τη μόνη λύση. Μια λύση που θα αναγκάσει (βλ. οδηγήσει) στην κυριολεξία τους πάντες να συμμορφωθούν. Τα ιδεολογικά του χαρακτηριστικά θα ήθελα κατά προτίμηση να προσεγγίζουν τα δικά μου (βλ. είναι πολύ καλά).
Η πρακτική του πολιτική θα ήθελα κατά προτίμηση να βασίζεται σε όραμα, σε πρώτη και κύρια βάση εθνικό και στη συνέχεια ευρωπαϊκό.
Η επικοινωνική διάσταση θα υπάρχει,...αλλά θα επιθυμούσα να εξελίσσεται σε διάσταση ρεαλιστική και ουσιαστική. όχι η εικόνα για την εικόνα και η ατάκα για την ατάκα.

Αναμένω τον ηγέτη που θα πιστέψω και θα ακολουθήσω!!

1 σχόλιο:

  1. Κάθε λαός έχει την ηγεσία που του ταιριάζει! Σήμερα η Ευρώπη έχει νάνους ηγέτες! Γι΄ αυτό και έχουν μετατραπεί στην αυλή της Γερμανίας. Θα τολμούσα να έλεγα ότι έχει νεκραναστηθεί η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία! Και το Παρδαλό Κρατίδιο; Τι; Το μόνο που κάνει η θλιβερή ηγεσία του [Γιωργάκης, Θυγατέρα, Αντωνάκης] είναι να επιβεβαιώνει τον ακριβέστατο αυτό χαρακτηρισμό του Γιανναρά: Παρδαλό Κρατίδιο!! Αλλά, δυστυχώς!, η πραγματικότητα στον κόσμο είναι απογοητευτική, γιατί ο υπάρχων κεφαλαιοκρατικός τρόπος παραγωγής έχει φτάσει σε απίστευτα σημεία σαπίλας. Χρειάζεται επομένως χειρουργός, όχι για να τον θεραπεύσει αλλά για να του δώσει τη χαριστική βολή. Χρειάζεται κάψιμο κι από τα αποκαϊδια του η Αναγέννηση, αλλά όχι πάνω στο ίδιο σύστημα. Θα σου θυμίσω, Βένη, τι είπε ο αείμνηστος Πάπας Παύλος ο Β΄όταν κατέρρευσε ο λεγόμενος Υπαρκτός Σοσιαλισμός: "η κατάρρευση του κομμουνισμού δεν δικαιώνει τον καπιταλισμό"! Εξ όσων γνωρίζουμε, ο Πάπας αυτός δεν ήταν πράκτορας της KGB! Το δυστύχημα, Βένη, είναι ότι ο κόσμος δεν έχει ιδεολογικό πρόδρομο. Είναι τόση η ζημιά που ο λεγόμενος "Υπαρκτός Σοσιαλισμός" προκάλεσε στο Μαρξισμό που, θα τολμούσα να πω, αυτός ήταν ο νεκροθάφτης του. Γιατί ποιος θάθελε να ακολουθήσει το Σταλινισμό; Άσχετα ότι το Στάλιν πολλοί εμίσησαν, το Σταλινισμό, ουδείς! Δες περίπτωση διαγραφών της Θυγατέρας και των τριών του ΠΑΣΟΚ! Τι δέον γενέσθαι; Υπερεκμετάλλευση του διαδίκτυου από τους πολίτες. Όλοι στους δρόμους. Μαύρο στα κομματόσκυλα οποιασδήποτε απόχρωσης, με πρώτο βήμα τις επικείμενες δημοτικές εκλογές! Είναι ένα βήμα. Όσο αφορά τον ηγέτη, πίστευα ότι αυτή η κρίση θα γεννήσει, δε μπορεί να μη γεννήσει, ένα Ροβεσπιέρο, ένα Σαιν Ζυστ. Δες την ιστοσελίδα μου www.gf1957.wordpress.com για τους Ελεύθερους Πολιορκημένους στο Λιμάνι της Αγωνίας, που τους έζησα από κοντά, δραματικά κοντά. Δε μπορώ να πω ότι εξακολουθώ να είμαι αισιόδοξος ως προς τον ερχομό του Ηγέτη. Άλλωστε, δεν είμαι πρόβατο για να περιμένω τον τσοπάνη να με οδηγήσει. Θέλω να αναστήσω την Κλεισθένεια-Περίκλεια-Θουκυδίδεια Πολιτεία, το τελειότερο-στο μέτρο τους ανθρωπίνως εφικτού-πολίτευμα που δημιούργησε το ανθρώπινο μυαλό.
    Τέλος, αγαπητή Βένη, παρά το νεαρότατο της ηλικίας σου, είσαι άξια συγχαρητηρίων για τους γόνιμους προβληματισμούς που εκφράζεις με τις σκέψεις σου. Αξίζει η ιστοσελίδα σου ιδιαίτερης προσοχής. Εύγε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή