Οι πολιτικοί του μέλλοντος

Πέμπτη, 19 Νοεμβρίου 2009

Οι πολιτικοί του μέλλοντος

Μουζακιάρη Βένη

Η κρίση στην πολιτική ζωή του τόπου δεν είναι κρίση που
απευθύνεται και αφορά την πολιτική άποψη και την διαθέση που έχει το άτομο για την πολιτική πραγματικότητα. Η κρίση σήμερα ταυτίζεται με μια γενικότερη απαξίωση σε πρόσωπα και σε διαδικασίες.


Τα άτομα που αντιδρούν,δεν αντιδρούν ενάντια σε θεσμούς, σε αξίες, σε πολιτική πρακτική.
Τα άτομα που αντιδρούν, αντιδρούν ενάντια στην διαδικασία μέσω της οποίας κινούμαστε σήμερα πολιτικά.

Ο χώρος της πολιτικής δεν βιώνει την απαξίωση και μια γενικότερη κρίση σε πρώτο πρόσωπο ,αλλά πάντοτε μέσω των πρωταγωνιστών, που δεν κινούνται πάντοτε ούτε νόμιμα ,αλλά ούτε και ηθικά.

Το άτομο σήμερα, ανεξάρτητα από την ηλικία, το μορφωτικό επίπεδο και άλλου είδους χαρακτηριστικά ενδιαφέρεται για την πολιτική. Μιλάει, εκφράζεται, επικοινωνεί πολιτικά με μεγάλη ευχαρίστηση και ευκολία. Εκείνο που τον φοβίζει όμως είναι η μη ηθική και η μη νόμιμη πολιτική.

Υπάρχει η γενικότερη αίσθηση πως τα πράγματα θα μείνουν ως έχουν και δεν υπάρχει ελπίδα βελτίωσης και προόδου.

Σε καμία περίπτωση δεν με εκφράζει και δεν υιοθετώ την άποψη αυτή!!
Η αισιοδοξία και ένα μέλλον ελπίδας και προόδου είναι αναγκαίο και απαραίτητο να υπάρχουν σαν σκέψη και σαν προοπτική.

Η προοπτική ενασχόλησης με τα κοινά είναι προοπτική αισιόδοξη και πέρα για πέρα ανατρεπτική για την επικρατούσα πολιτική πραγματικότητα.

Από όποιο κόμμα και από όποια ιδεολογία προέρχεται η πολιτική πράξη και διάθεση του καθενός είναι επιθυμητή έως και απαραίτητη για την πολιτική ανόρθωση, "αναγέννηση" του κυρίαρχου status, πάντοτε όμως σε πλαίσιο δημοκρατίας, πολιτικού, κοινωνικού και οικονομικού πολιτισμού.

Δεν είναι εύκολο να βρεθεί μια απάντηση για τον λαϊκισμό, τον κιτρινισμό και την παράνομη πράξη.

Η προσπάθεια όμως μπορεί και σε πρώτο βαθμό να αποδώσει και να αποτελέσει πρόδρομο ή βάση για την επόμενη μέρα.

Πολιτικό" ευ ζην"

 Μουζακιάρη Βένη

Η εγκυρότητα του πολιτικού γίγνεσθαι κρίνεται ασταθής και αβέβαιη.

Η απάντηση στην διαμορφωμένη και επικρατούσα πλέον κατάσταση ,σε πρώτο στάδιο ,είναι η μη συρρίκνωση της εκλογικής βάσης (διακομματικά και υπερκομματικά μιλώντας) αλλά και η απόκλιση των απόψεων και των μεθόδων των πολιτικών δρώντων.

Αν εξετάσουμε και κάνουμε ένα βήμα παραπάνω ,όμως,θα διαπιστώσουμε ότι πέρα από την μη σύγκλιση και την μέσα σε πλαίσιο και όριο αδιαφορία των πολιτών,κρύβεται μια αλήθεια.

Η αλήθεια είναι πως κανένας δεν θα πιστέψει πραγματικά σε τίποτε, έαν πρώτα δεν αντιληφθεί το γνήσιο και το αυθεντικό αυτού του τίποτε. Εάν δεν πειστεί πρώτα ,πως το πολιτικό αντικείμενο ,που θα υποστηρίξει και στο οποίο θα στηριχτεί δεν χαρακτηρίζεται ως αξιοπρεπές ,αξιοκρατικό και ταυτισμένο τόσο με την ικανοποίηση των αναγκών ,όσο και με την γενικότερη ευημερία του τόπου..

Τα άτομα σήμερα νιώθουν την ανάγκη να θεωρηθούν πολιτικά δρώντα, εκφράζοντας είτε απλοϊκά ,είτε επιστημονικά είτε ψαγμένα είτε με λαϊκισμό μια πολιτική θέση.

Οι πολιτικοί σήμερα δεν χαίρουν εκτίμησης.

Όχι γιατί είναι απαραίτητα ένοχοι για μια μη νόμιμη ή μη ηθική πρακτική τους ,αλλά γιατί έχει διαμορφωθεί μια υφιστάμενη κατάσταση ,στην οποία δεν πείθουν ,δεν ασκούν την πολιτική που οι ψηφοφόροι επιθυμούν ή ταυτίζονται με συναδέλφους που δεν έχουνεπιδείξει την καλυτερη των συμπεριφορών.

Η εξομοίωση αυτή και η ταύτιση του πολιτικού κόσμου με οτιδήποτε μη πολιτικά φρόνιμο είναι πέρα για πέρα άδικη ,ανώριμη ,αρνητική έως και ένδειξη σκοταδισμού.

Ο αρνητισμός και η ισοπέδωση χρήζουν θέματα προς επίλυση ,για όποιον τα υιοθετεί και προχωρά βάσει αυτών.

Η μη ενάρετη στάση ζωής είναι υπαρκτή και πέρα για πέρα εμφανής σε οποιαδήποτε πτυχή της κάθε μέρας ζωής μας. Αυτό δεν σημαίνει απολύτως τίποτε. Μπορεί να οριστεί ως η απόλυτως σταθερά

( έστω Κ) της Φυσικής .Δεν αλλάζει ,παραμένει σταθερή και αμετάβλητη όσο και αν δραματικές αλλαγές λάβουν χώρα στο εγγύς ή πιο μακρινό περιβάλλον και τόπο.

Αυτό όμως ταυτόχρονα δεν σημαίνει πως είναι μια στάση που χαρακτηρίζει τον καθένα απο εμάς .Δεν θεωρώ πως η αγιοσύνη και η πλήρης ενάρετη πραγματικότητα είναι καταστάσεις που μπορούν να υπάρξουν ή να προκύψουν .Το άτομο όχι απλά είναι υποχρεωμένο ,αλλά οφείλει να υιοθετεί και να κινείται με ορθολογικά και ρεαλιστικά κριτήρια. Με απλά λόγια να "μην ζει σε έναν κόσμο μαγικό" ,αλλά να προσγειωθεί και να αντιληφθεί την περιρρέουσα κατάσταση με ψυχραιμία και σίγουρα με νηφαλιότητα.

Μέσα στο πολιτικό και γενικότερο σκηνικό υπάρχουν και δρουν άτομα ,τα οποία είνα με απλά λόγια άτομα "εντάξει".Δεν απαιτούμε και, σε τελική ανάλυση, δεν αναζητούμε "αγίους".

Θέλουμε άτομα με ξεκάθαρο λόγο για να είναι κατανοητοί.

Θέλουμε έξυπνα άτομα για να είμαστε ασφαλείς .

και θέλουμε και άτομα "γάτες" για να είμαστε ακόμη πιο ασφαλείς.

Μην απαισιοδοξούμε,μην ισοπεδώνουμε,μην μηδενίζουμε.

 Τα άτομα αυτά υπάρχουν παντού και τα συμφέροντα δεν τους έχουν ανακαλύψει ακόμη!!!

http://www.youtube.com/watch?v=wegOJS02znY
Razorlight- Wire to Wire

 

Μουζακιάρη Βένη

Κέντρο ή δεξιά;

Το πρόβλημα και το θέμα της ψήφου είναι καθαρά ιδεολογικό.

Παρουσιάζεται το ζήτημα: κέντρο ή δεξιά;

Αυτό είναι το ερώτημα στο οποίο πρέπει να απαντήσουν όσοι θα θελήσουν να ψηφίσουν στις εκλογές της 29 Νοεμβρίου.

Εάν όμως η συλλογιστική πορεία του καθενός προχωρήσει ένα βήμα παρακάτω, θα διαπιστώσει πως αυτό δεν είναι το κύριο ζητούμενο και το πολιτικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα του κάθε υποψηφίου.

Η ιδεολογική ταυτότητα θα αποκτήσει νόημα και πρακτική σημασία εάν τοποθετηθεί σε πραγματικστική διάσταση.Το ερώτημα που γεννάται είναι εάν ο καθένας από εμάς καταλαβαίνει και αντιλαμβάνεται τι νοείται ως δεξιό κόμμα και τι ως κεντρώο και γιατί να γίνεται ο διαχωρισμός αυτός εφ όσον ο όρος κεντροδεξιός χώρος έχει επινοηθεί και είναι υπαρκτός;

Οι δύο υποψήφιοι, οι οποίοι είναι δύο δυναμικές υποψηφιότητες με παρελθόν (αλίμονο και αν δεν το δεχτούμε ) παρόν και πολύ μέλλον, δεν διαχωρίζουν την ιδεολογική ταυτότητα του κόμματος χωρίς λόγο και αιτία.Απευθύνονται στον καθένα ΝΔκράτη ξεχωριστά και στην ιδεολογική ομάδα που εκείνος αντιπροσωπεύει. 

Ο πρώην πρωθυπουργός είχε κάνει ένα πολιτικά στρατηγικό βήμα.Απευθύνθηκε και επικοινώνησε την σύγχρονη κεντροδεξιά ιδέα σε ένα σύνολο που εξέφραζε το μεσαίο κόσμο.'Εναν κόσμο, που επιθυμώντας να παραμερίσει τον διαχωρισμό και τις αυστηρές ιδεολογικές γραμμές του παρελθόντος και παράλληλα προσδοκώντας την προσωπική και εθνική ευημερία δέχτηκε την νέα ιδεολογική ταυτότητα και προσπάθεια του Καραμανλή.

Τώρα γίνεται  για ακόμη μια φορά εμφανώς μια προσπάθεια συσπείρωσης του χώρου της ΝΔ με δοαφορετική προσέγγιση. Η ιδεολογική πλατφόρμα είναι ένας πρόσφορος χώρος  να αναζητήσουμε και τελικά να εκφράσουμε το που τελικά ανήκουμε και με ποιον τρόπο εκφραζόμαστε καλύτερα , ελεύθερα και αναμφίβολα πιο σύγχρονα.

Πιστεύω πως ο όρος" σύγχρονα " θα δώσει και τον τελικό νικητή. Ο Έλληνας ψηφοφόρος έχει μάθει να κινείται, να εκφράζεται και τελικά να ψηφίζει παρακολουθώντας και αναμένοντας ταυτόχρονα τις εξελίξεις σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. 
Ο Oμπάμα, ο Σαρκοζί και η Μέρκελ είναι πρόσωπα οικεία πλέον στον Έλληνα και κάτι παρόμοιο αναμένει να δει να ακολουθήσεικαι να ψηφίσει και σε τοπικό, ελληνικό επίπεδο.Δεν είναι μη πατριωτικό ή μη ελληνικό, αλλά πέρα για πέρα φυσιολογικό πολιτικά. Η παρακολούθηση, η ταύτιση, η σλυγκριση είναι μέθοδοι συγκρότησης πολιτικής.

Το τελικό ερώτημα για τα εσωκομματικά είναι Ντόρα ή Σαμαράς.

Το τελικό ερώτημα για μένα είναι ποιος είναι πιο ο σύγχρονος.

Ποιος είναι εκείνος που κάθε ευρωπαϊκή προδιαγραφή θα την κάνει πράξη, ποιος ειναι εκέινος που παρά τα δημοσιονομικά δυσμενή μεγέθη θα καταστήσει την Ελλάδα υπολογίσιμη σε πολιτική , οικονομική και κοινωνική ισχύ χώρα; 

Ας προσέξουμε τι ακριβώς λέει ο καθένας και τι υποδηλώνει με τη στάση του. Το ερώτημα κέντρο ή δεξία είναι πάρα πολύ απλό για μια στιγμή τόσο σύνθετη.

Ας κοιτάξουμε γύρω μας ( στο περιβάλλον της  ΕΕ) και ας αποφασίσουμε. Η εικόνα, παλαιότερα, είχε πείσει και είχε θέσει τον πήχη πολύ ψηλά.

Τώρα τα ζητούμενα είναι διαφορετικά..Πιο απαιτητικά, πιο αναγκαία προς επίτευξη και υλοποίηση.